ตามล่า #3
1171 Words
นีโอพาลิลลี่มาถึงอิตาลี แต่ต้องมาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ตอนออกมาจากสนาม เขารู้สึกเหมือนมีคนสะกดรอยตาม
“ลิลลี่ระวังตัวด้วยนะ อย่าอยู่ห่างจากลุงเด็ดขาด”
นีโอพยายามกดโทรศัพท์หาเจ้านายเพื่อแจ้งว่าตัวเองมาถึงแล้ว เพราะตอนนี้ที่อิตาลีเวลา 10.23 น.
ความมืดยิ่งทำให้เขาทำงานได้ยากกว่าเดิม และเขามีแต่ตัวคนเดียว เขากดส่งข้อความไปทิ้งไว้ในเครื่องของเจ้านายและเครื่องของเซน ว่าเขาเดินทางมาถึงมิลานแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้รีบส่งคนมาช่วยเหลือเขาและลิลลี่ นีโอพยายามกดโทรหาลีโอนาร์ดอีกรอบ หลังจากขึ้นรถแท็กซี่แล้ว
ลีโอนาร์ดถึงกับสบถอย่างหัวเสีย เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์เครื่องหรูกรีดร้องไม่หยุด
“f**k! นีโอ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ให้ตายสิวะ ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญแกตายแน่ ที่โทรมาขัดจังหวะตอนฉันกำลังอยู่บนเตียง” ลีโอนาร์ดยืนขึ้นเต็มความสูงทั้งที่แก่นกายยังผงาดอย่างต้องการการปลดปล่อย
โอลีเวียจึงเดินมาด้านหลังแล้วโอบกอดเขาไว้ พร้อมทั้งใช้มือลูบไล้ตัวตนของเขาจากนั้นก็อ้อมมายืนตรงหน้าเขา
“ลีโอนาร์ดขา มาต่อกันดีกว่าค่ะ โอลีเวียพร้อมแล้วค่ะ” เธอนั่งลงบนพื้นพรม พร้อมไล่เลียตรงปลายส่วนหัวที่มีน้ำไหลซึมออกมาอย่างหิวกระหาย
ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะได้ขึ้นเตียงกับลีโอนาร์ด
ผู้ชายที่ร่ำรวยเสน่ห์และร่ำรวยเงินทอง ร่างสูงใหญ่สมส่วนหน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรกรีก หน้าท้องเป็นกล้ามลอนสวย ส่วนใจกลางร่างมันทั้งใหญ่ยาวแค่คิดว่ามันจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอ เธอก็รู้สึกเสียวซ่านแล้ว
“อ๊า...ซี้ด...”
ลีโอนาร์ดครวญครางออกมาทั้งที่ยังกำโทรศัพท์ไว้ในมือ
“ผมถึงอิตาลีแล้วครับกำลังนั่งแท็กซี่ไปหาเจ้านายที่เพนต์เฮาส์” นีโอได้ยินเสียงครางของเจ้านายเขาก็รีบวางสายทันที เพราะรู้ว่าเจ้านายกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับผู้หญิงอยู่บนเตียง
“ผมว่ามีรถตามเราครับ” คนขับแท็กซี่ร้องบอก
“นายขับดี ๆ อย่าให้รถเสียหลัก”
ปัง!
ปัง!
เสียงสาดกระสุนยิงใส่รถแท็กซี่
“ลิลลี่หมอบลง... ถ้าลุงเป็นอะไรไป ไปหาคนชื่อนี้นะ เขาจะช่วยคุ้มครองลิลลี่ให้ปลอดภัย” นีโอยัดบัตรพิเศษที่มีแต่ลูกน้องคนสนิทที่จะมีบัตรนี้ ซึ่งลีโอนาร์ดทำขึ้นมาเป็นพิเศษ ยัดใส่มือของลิลลี่
“ลุงนีโออย่าทิ้งลิลลี่ไปนะคะ ลิลลี่กลัว” ลิลลี่เอ่ยขึ้นเสียงสั่นด้วยความกลัว เหมือนเหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นที่ไหนสักแห่ง เป็นความกลัวที่เกาะกินหัวใจเธอมาหลายปี
“ลุงจะปลอดภัย แต่ถ้ามีอะไรให้ไปตามนามบัตรนี้ รับปากลุงสิลิลลี่”
“ค่ะ แต่ลุงนีโอจะต้องปลอดภัยนะคะ”
พูดจบ รถที่พวกเขานั่งอยู่ก็เสียหลักเบี่ยงไปมา
“คุณ เราจะทำยังไงดี ผมกลัว พวกมันไม่ยอมหยุด เราจะทำยังไงดี ผมยังไม่อยากตาย” คนขับแท็กซี่โวยวายลั่นด้วยความกลัว
“หุบปาก! แล้วประคองรถออกจากถนนเส้นนี้… เลี้ยวขวา” นีโอตวาดคนขับแท็กซี่เสียงดัง
ขณะลิลลี่สั่นเทาเป็นลูกนก เพราะเสียงก้องกัมปนาทของปืน กระสุนยังกระหน่ำยิงไม่หยุด
“โอ๊ย!”
นีโอโดนกระสุนเจาะเข้าที่หัวไหล่จนเลือดแดงฉานออกมา
“ลุงนีโออดทนไว้นะคะ เราจะไปโรงพยาบาลด้วยกัน”
ลิลลี่ละล่ำละลักอย่างลนลาน
“ลิลลี่ดูแลตัวเองดี ๆ นะ”
“โอ๊ย!” เสียงร้องของลิลลี่กับนีโอดังขึ้นพร้อมกัน
เป็นจังหวะเดียวกับที่เสียงไซเรนของรถตำรวจดังขึ้น พวกมันจึงหยุดตาม ทว่ามันยังไม่หมดแค่นั้น เพราะอำนาจเงินที่สืบศักดิ์มี เขาได้สั่งนักฆ่ามืออาชีพไว้หลายคน
“ลิลลี่ลงรถไป เห็นตึกสูง ๆ นั่นไหม หนูเดินไปอีก 10 นาทีก็ถึง บอกพนักงานที่ล็อบบี้ว่า เป็นหลานของลุงนีโอ ลุงให้มาเจอคุณลีโอนาร์ด ซานมาริโน แล้วเขาจะพาขึ้นไป”
นีโอรีบบอกให้ลิลลี่ออกจากรถแท็กซี่เพื่อไปหาเจ้านายของเขา เพราะตอนนี้เขามองเห็นคอนโดอยู่ไม่ไกล กำลังจะถึงอยู่แล้ว แต่ดันมาเกิดเรื่องเสียก่อน
“ฮึก ๆ หนูไม่อยากทิ้งลุงไว้ที่นี่” ลิลลี่ร้องไห้ทั้งเจ็บแผลจากการถูกยิงและกลัวที่จะต้องแยกจากผู้ปกครองที่เพิ่งพบกัน
“ไปสิ ลุงจะล่อมันไปอีกทาง... เอาฮู้ดคลุมหัวไว้ แล้วรีบลงไป ก่อนที่ตำรวจจะขับไปเส้นอื่น แล้วพวกมันจะแห่กันมามากกว่าเดิม”
“สัญญากับลิลลี่นะคะ ว่าลุงจะต้องกลับไปหาลิลลี่ให้ได้”
“ลุงสัญญา ลุงไม่เป็นอะไรมากหรอก พวกเขารู้ว่าจะตามตัวลุงได้จากที่ไหน”
ลิลลี่รีบเดินฝ่าฝูงชนไปตามเส้นทางที่นีโอบอก เธอใช้มืออีกข้างกุมต้นแขนที่โดนยิงไว้ พร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลรินเป็นทาง ก่อนจะหันหลังกลับไปมองรถแท็กซี่ที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว
ลิลลี่ใช้เวลาเดินมาจนเหนื่อยหอบเพราะปวดแผลจากการที่โดนยิง เธอเดินเข้าไปที่ล็อบบี้ แจ้งความจำนงว่ามาหาลีโอนาร์ด ตอนแรกพนักงานจะไม่ยอมให้เข้าพบ
แต่เธอมีบัตรพิเศษที่มีเฉพาะคนใกล้ชิดกับลีโอนาร์ดเท่านั้นที่จะมีบัตรนี้ พนักงานจึงนำเธอขึ้นไปจนถึงชั้นสูงสุด กดเรียกไม่นานเซนก็เป็นคนมาเปิดประตู พนักงานจึงกลับลงไปข้างล่าง
เสียงเอะอะโวยวายที่ชั้นล่างทำให้ลีโอนนาร์ดหัวเสีย เขาใส่เสื้อคลุมเดินลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ทิ้งให้โอลีเวียหัวเสียอยู่คนเดียว ทั้งที่เธอกำลังจะสุขสม
“เกิดอะไรขึ้นเซน!” ลีโอนาร์ดถามเสียงดัง
“ผมยังไม่รู้ครับ แต่เธอคนนี้บอกว่ามาหาเจ้านาย”
“มาหาฉันอย่างนั้นเหรอ?”
ลีโอนาร์ดเดินเข้ามาใกล้ ลิลลี่จึงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “ช่วยลุงนีโอด้วยค่ะ” เธอรู้สึกอ่อนล้าแลเห็นเพียงเงาดำทะมึนตรงหน้า อีกทั้งเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว
“ลุงนีโอโดนยิง พวกมันล้อมรถพวกเราไว้” เธอพยายามอธิบายให้ผู้ชายตรงหน้าฟัง
“ฮือ ๆ ฮึก! ช่วยลุงนีโอ..” เธอพูดได้แค่นั้นก็เป็นลมล้มพับลงไปในอ้อมแขนของลีโอนาร์ด
ลีโอนาร์ดรับร่างบางไว้ในอ้อมแขนทั้งที่กำลังมึนงง ก่อนจะสั่งการให้เซนตามหมอและส่งคนตามหานีโอ
“บัดซบ! นี่มันเรื่องบ้าอะไร ไปตามหมอมาสิ ยืนเซ่ออยู่ทำไม แล้วสั่งคนของพวกเราตาม GPS ของนีโอด้วย ค้นหามันให้เจอ”
- Writer
