รักมั้ยคับ พี่ชายรูมเมท ตอนที่ 5
2168 Words
"พี่เห็นอะไรบ้างบอกผมได้รึเปล่าครับ"
"แหมพูดซะเพราะเชียวนะ อะไรจะอยากรู้ขนาดนั้น"
พี่แวนพูดประชดผมอย่างไม่มีเหตุผลทำเอาผมอารมณ์ขึ้นแบบจริงจังมาก
"พี่แวน ถ้าผมกวนพี่ผมไปคุยกับช่างแอร์ข้างนอกก็ได้นะ"
พี่แวนแสดงสีหน้าตกใจที่ผมโมโหจริงๆ พี่แวนจึงรีบเอามือมาลูบหัวผมเบาๆทันที
"เฮ้ยย โมโหจริงหรอ เออๆๆ พี่ขอโทษ"
ผมจึงถอนหายใจและหันไปมองหน้าช่างแอร์อีกครั้ง
"ต่อเลยพี่"
"คืออย่างนี้ครับ ผู้หญิงคนนั้น เปิดประตูรถจากฝั่งคนนั่งข้างๆลงมา สีหน้าเธอเหม่อลอยมากๆเลยคับ แล้วจู่ๆเธอก็ข้ามถนนเฉยเลยทั้งๆที่มันมีรถมา"
"เดี๋ยวนะเมื่อกี้บอกว่าลงมาจากฝั่งคนนั่งข้างหรอ"
พี่แวนถามและจ้องมองช่างแอร์ อย่างสงสัยซึ่งไม่ต่างอะไรจากผมเลย
"ครับ เธอไม่ได้ขับมาเอง เพราะหลังจากที่พวกผมกำลังตกใจที่เธอโดนรถชนผมก็เห็นคนเดินลงมาจากรถและหายไปเลย"
ชัดเลย เธอโดนฆาตกรรม แล้วคนร้ายใช้วิธีไหนทำให้เธอเดินมาให้รถชนได้นะ
"แสดงว่า ต้องมีคนฆ่าเมียไอ้อ๊อดแน่นอน แม่งลุ้นระทึกชะมัด"
พี่แวนหันมามองผมซึ่งผมก็คิดแบบนั้นและผมมั่นใจว่าคนที่ฆ่าต้องเป็นคนที่สนิทกับเธอคนนั้นแน่นอน
"เออ แล้วนี่เสร็จแล้วใช่มั้ยครับ"
พี่แวนหันไปถามช่างแกมตะคอกเสียงใส่ นี่หัวเสียอะไรกับช่างแอร์คนนี้นักหนาละเนี้ย
"ไม่เป็นอะไรเลยครับ อยู่ๆเมื่อกี้ก็เย็นเองเฉยเลย"
พี่แวนเกาหัวอย่างงงๆ แต่ผมมั่นใจว่าต้องเป็นฝีมือของผีผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ เพื่อให้ผมได้เจอกับช่างแอร์คนนี้ แล้วพี่แวนก็จ่ายเงินช่างไปค่าเสียเวลา ส่วนผมก็เตรียมตัวไปอาบน้ำแต่ใจนี่จดจ่อกับเรื่องฆาตกรสุดๆ
"เอ้า คิดอะไรอยู่อ่ะไปอาบน้ำกัน"
"อะไรนะพี่ ไม่เป็นไรผมอาบเองได้"
"เออไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวพี่สระผมให้มึงเอง"
พูดจบพี่แวนก็รั้งมือผมเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที โอ้ยยยย พี่แวนเป็นคนยังไงกันแน่ละเนี้ยชักเริ่มคิดแล้วนะว่าพี่แวนเป็นโรคจิตอ่ะ
พี่แวนดึงผมให้เข้าไปในห้องน้ำก่อนจะให้ผมนั่งลงที่เก้าอี้ บอกเลย รู้สึกดีนะและก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ นี่เรา 2 คนเป็นพี่น้องหรือเป็นแฟนกัน กันแน่ละเนี้ย
“เอาละนะมาสระหัวกัน”
พี่แวนค่อยๆเอาน้ำฉีดลงมาที่หัวของผมเบาๆและใช้แชมพูค่อยๆเทลงบนหัวและสระให้ผม พี่แวนยังคงอ่อนโยนเสมอมือที่นุ่มของพี่แวนบรรจงนวดไปที่หัวทำให้ผมสบายหัวขึ้นเยอะเลย
“แหม ฟินเชียวนะมึง”
ผมรีบลืมตาก็เห็นพี่แวนชะโงกหน้ามามองผมทำเอาผมเขินจนหน้าแดงกล่ำเลย
“อ้าว เขิน หน้าแดงนี่มึงเป็นผู้หญิงปะเนี้ยไอ้ขุน”
“ก็พี่จ้องแบบเนี้ยใครไม่เขินบ้างละ”
“นี่มึงกำลังจะบอกว่าพี่หล่อว่างั้น”
“อืม”
“ไอ้นี่อยู่เป็น เออๆ หล่อก็หล่อวะ มา ถูหลังให้พี่หน่อย”
แล้วพี่แวนก็หันหลัง ผมจึงใช้มือที่มือสบู่ค่อยๆถูหลังและนวดให้พี่แวนอย่างชำนาญ เพราะเมื่อก่อน ผมจะนวดให้เฮียเขียนประจำ แต่พอโตมาเฮียก็ไปให้เจ้อัญนวดซะละ เซ็งเลย
“เออ นวดเก่ง ไปฝึกมาจากไหนวะเนี้ย”
“นวดให้พี่ชายบ่อยนะครับ”
“นี่มึงมีพี่ชายด้วยหรอ ไม่เห็นบอกพี่เลย”
“ก็พี่แวนไม่ได้ถาม”
“ตบซะดีมั้ยเนี้ย ยอกย้อน”
พี่แวนหันมาใช้มือตบผม ผมจึงหลบแต่มันดันลื่นไงทำให้ผมจะหงายหลังพี่แวนจึงรีบคว้ามือผมไว้ แต่ไม่ทันละครับ ผมหงายท้องลงไปนอนที่พื้นห้องน้ำโดยมีพี่แวนนอนทับผมอยู่ด้านบน เรา 2 คนสบตากันอย่างตกใจ แต่ที่ผมตกใจไปมากกว่านั้นคือพี่แวนกลับก้มลงมาจูบผมซะงั้น แล้วไง นี่พี่แวนไม่ได้เมานะ สติยังดีครบถ้วน อะไรกันเนี้ย และถามว่าผมขัดขืนมั้ยบอกเลยคับว่าไม่ ผมจูบตอบพี่แวนไปเลยคับ วินๆทั้ง2ฝ่าย แล้วซักพัก พี่แวนก็ถอนปากออกจากปากผมแล้วก็มาจ้องหน้าผมทำเอาผมเขินจนต้องกัดปากตัวเองเลย
“พี่ทำบ้าอะไรไปวะเนี้ย”
พี่แวนพูดพร้อมกับยิ้มมาให้ผม
“คือว่า ผม….”
“เออ พี่ขอโทษ ก็ปากมึงสวย น่าจูบพี่ก็เลยจูบ ขอโทษนะเว้ย”
พี่แวนพูดขึ้นในขณะที่ตัวเรา 2 คนก็ยังทับกันและนอนอยู่ที่พื้น
“ไม่เป็นไรพี่ แต่จูบบ่อยๆก็ได้ ผมไม่ถือ”
ไอ้บ้าขุน มึงพูดอะไรออกไปวะเนี้ย ผมพูดไปก็แอบยิ้มไป พี่แวนคงคิดว่าผมเป็นโรคจิตแน่ๆ โดนผู้ชายด้วยกันจูบแต่ดันบอกว่าไม่ถือ”
“เหรอวะ ไม่ถือแน่นะ”
“ครับ”
แค่นั้นแหละครับพี่แวนก็ใช้มือขึ้นมาจับหน้าผมและจูบผมอีกครั้ง แต่คราวนี้จูบได้รุนแรงมากซึ่งผมก็จูบตอบอย่างรุนแรงกลับไปเช่นกัน จนพี่แวนเลื่อนปากมาที่ซอกคอผม ทำเอาผมขนลุกไปหมด
“เฮ้ยเดี๋ยว…”
พี่แวนเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับเสียงที่เหนื่อยหอบดังขึ้น ซึ่งผมก็หอบไม่แพ้กันหรอก มันมีอาการแบบเหนื่อยๆ และต้องการยังไงก็ไม่รู้ พี่แวนค่อยๆใช้มือมาลูบที่หน้าผมเบาๆ
“แม่งเดี๋ยวเลยเถิด เอาแค่จูบอย่างเดียวก็พอ”
แล้วพี่แวนก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะใช้ฝักบัวราดเอาฟองออกจากตัวผมและตัวพี่แวน ซึ่งพี่แวนตัวสูงกว่าผมไง พี่แวนจึงมายืนด้านหลังและใช้มือลูบไปตามร่างกายของผมรวมถึงไอ้ลูกชายผมด้วยบอกเลยครับ เสียวชิบ
แล้วพอฟองออกหมดแล้วผมกับพี่แวนจึงพากันออกมาจากห้องน้ำ ผมไม่รู้หรอกกว่าการที่เราทำกันเมื่อกี้มันคืออะไรแต่พี่แวนยังคงเป็นพี่แวนไม่ได้ทำตัวผิดปกติไปแต่อย่างใด อะไรของเขา จูบกันนี่มันปกติหรอ
“หิวข้าววะ”
พี่แวนบ่นออกมา ทำเอาผมหัวเราะเลย พึ่งกินกับแกล้มไปเมื่อกี้บ่นหิวข้าวอีกแล้ว
“แล้วพี่จะกินอะไรอ่ะ”
“มึงรีบแต่งตัวไปเดี๋ยวพี่พาไปหาอะไรกิน”
ในขณะที่ผมกำลังแต่งตัวมือถือพี่แวนก็ดังขึ้นพี่แวนจึงหยิบขึ้นมารับ
“ว่าไงไอ้อ๊อด”
ผมตาโตเลย พี่อ๊อดโทรมาหรอ แบบนี้ผมต้องได้ข้อมูลเพิ่มแน่ๆเลยถ้าได้ออกไปเจอพี่เขา
“เออ เดี๋ยวกูไป ส่งโลเคชั่นมาแล้วกัน”
พอพี่แวนวางสายผมจึงรีบไปประชิดตัวพี่แวนพร้อมกับกอดแขนพี่แวนเอาไว้แน่นเลย
“พี่อ๊อดชวนไปไหนพี่”
“ไปผับ มันบอกร้านเพื่อนมันสาวตรึม”
“ไปพี่ไป ผมอยากไป”
“จริงอ่ะ งั้นได้ เดี๋ยวพี่พามึงไปขึ้นครู”
ผมไม่ปฏิเสธเลย เพราะเจตนาที่แท้จริงของผมคือไปหาข้อมูล และที่น่าสงสัยคือเมียพึ่งตายไปเดือนเดียวทำไมพี่อ๊อดถึงได้ดี๊ด๊าขนาดนี้ไม่เศร้าบ้างเลยหรอ
แล้วไม่นานพี่แวนก็พาผมมาถึง มันเป็นผับธรรมดามากๆนะ แต่ว่าพอพี่แวนยื่นกระดาษที่พี่อ๊อดจดโค้ดอะไรก็ไม่รู้ให้การ์ดหน้าผับ พวกเขาก็พาพวกผมเข้าไปอีกประตูนึงและพอเข้าไปมันกลับกลายเป็นสาวๆแก้ผ้าเต็มไปหมด โดยมีผู้ชายนั่งรอให้ผู้หญิงมาบริการเต็มไปหมดเช่นกัน บางคนก็ล้วง บางคนก็จับและดูดหน้าอก แม่งสุดยอด
“อะไรของมึงวะเนี้ยไอ้อ๊อด”
“ก็ผับไง แต่เป็นแบบ ซี้ดๆอ่ะ”
“แม่ง เยอะจนกูเวียนหัวเลย”
“ซักคนมั้ยมึงไอ้แวน”
“ไม่ต้องอ่ะกูยังไม่อยาก ขุนมานั่งงี้”
พี่แวนเรียกผมให้ไปนั่งข้างๆก่อนจะเอามือมากอดคอผมเอาไว้ซึ่งสายตาเพื่อนพี่แวนที่มองทำเอาผมไปไม่เป็นเลย
“ไอ้แวน มึงกลัวไอ้ขุนมันหายหรออะไรจะเกาะกันเป็นปลิงขนาดนั้น”
“ก็กูหวงของกูป่าววะไอ้สัส ยุ่งนะมึงอ่ะได้อ๊อด”
“ไอ้เหี้ย ถ้ากูไม่รู้ว่ามึงล่อผู้หญิงมาเป็นร้อยกูก็จะคิดว่ามึงกับไอ้ขุนเป็นผัวเมียกันแล้วนะ”
พี่อ๊อดพูดขึ้นทำเอาเพื่อนๆต่างหัวเราะกันออกมาแต่ถามว่าพี่แวนสนใจมั้ย ไม่เลยครับ พี่แวนยังคงดื่มเหล้าต่อไป แถมเอากับแกล้มมาป้อนผมอีกด้วย
“พี่อ๊อดมาบ่อยมั้ยครับ”
ผมเริ่มหันไปทางพี่อ๊อดที่กำลังก้มลงดูดนมสาวๆอย่างเมามันส์
“ก็ไม่บ่อยนะ อาทิตย์ละ 3 วัน มันปลดปล่อยดี พี่ชอบ”
ถ้าแบบนี้แสดงว่าเขามาบ่อย หรือว่าเขาจะโดนเมียจับได้ แล้วเขาทะเลาะกันเขาเลยหาทางกำจัดเมียทิ้ง แต่เหตุผลแค่นั้นมันไม่น่าจะถึงกับฆ่ากันได้นะ แค่เลิกกันก็ได้ปะ
“น้องคะสนใจอยากไปสนุกกับมั้ยคะ”
มีผู้หญิงหน้าสวยนมสวย ส่วนนั้นก็สวย เดินเข้ามานั่งคล่อมบนขาของผม พร้อมกับเอามือมาลูบที่หน้าผมวนไปวนมา ต๋ายวะอีหยังวะ ผมสั่นไปหมดเลยนะ แล้วเธอก็ก้มลงมาจะจูบผมแต่พี่แวนกลับรั้งหน้าผมให้หันไปมองและจูบผมต่อหน้าทุกคนซะงั้น ผมงงเลยเหมือนกับว่าโลกนี้หยุดหมุนและมีผมแค่พี่แวนแค่ 2 คนอ่ะ พี่แวนทำอะไรเนี้ย
ผมยังคงอึ้งตะลึงกับการกระทำของพี่แวน อะไรเนี้ย อยู่ๆมาจูบผมต่อหน้าทุกคนแบบนี้ได้ไง แล้วทุกคนจะคิดยังไงละครับ
"ไอ้…. ไอ้เหี้ยแวน มึงทำเหี้ยอะไรวะ"
พี่อ๊อดร้องถามพี่แวนเสียงดังส่วนผู้หญิงที่นั่งบนขาผมก็รีบลุกออกจากขาผมไปอย่างไวเพราะพี่แวนหันไปมองตาขวางทั้งที่ยังจูบผมอยู่ แล้วซักพักพี่แวนก็ถอนปากออกพร้อมกับจ้องมองมาที่ผมและยักคิ้วอย่างกวนๆ
"ไอ้แวนไอ้สัส ยังไงกันแน่วะมึงเนี้ย"
เพื่อนพี่แวนอีกคนตะคอกเสียงใส่พี่แวนด้วยอารมณ์โมโหแกมตกใจ แต่พี่แวนก็ไม่สน แถมยังยกไหล่ขึ้นมาดื่มหน้าตาเฉยอีกต่างหาก
"อะไรของพวกมึง ตกใจอะไร"
พี่แวนหันไปถามเพื่อนๆ ก่อนจะเอาแขนมาคล้องคอผม ไปกันใหญ่ละคับพวกเพื่อนพี่แวนเกาหัวแกร๊กๆเลยทีนี้
"นี่มึงคบกับไอ้ขุนหรอ เปลี่ยนรสนิยมไปตอนไหนไอ้แวน"
"พวกมึงนี่ตื่นตะหนก กูก็แค่จูบมั้ยวะ"
"จูบไอ้ขุนที่เป็นผู้ชายเนี้ยนะ เพื่อ"
เพื่อนพี่แวนยังคงถามด้วยความสงสัย ใช่ผมก็อยากรู้เหมือนกันทำทำไมละครับ
"ก็ไอ้ขุนมันเกร็งจะตายห่า ยายนั่นก็จ้องจะงาบน้องกู กูหมั่นไส้ ก็เลยจับมันจูบแม่งเลย พวกมึงแม่งชอบทำเป็นเรื่องใหญ่"
"เหี้ย คิดอะไรเหี้ยๆนะมึงเนี้ย"
"เรื่องของกู อย่าเสือก"
พี่แวนยักไหล่อย่างไม่แคร์ ทำให้เพื่อนพากันส่ายหัวอย่างเซ็งๆ เหลือเชื่อพี่แวนนี่ไม่สนใจโลกจริงๆนะ แต่กับผมพี่แวนกลับห่วงไยไปซะทุกอย่าง รู้สึกดีนะเนี้ย
"ไอ้ขุน แดกนี่มา อร่อยนะ เอ็นไก่ทอด"
พี่แวนใช้มือหยิบเอ็นไก่มาจ่อที่ปากผม ผมจึงต้องจำใจกิน พี่แวนถึงยิ้มหน้าบานได้
"เอ้าไอ้ขุนแดกเหล้า"
พี่อ๊อดยื่นแก้วเหล้ามาวางตรงหน้าผม แหม เหลืองอ๋อยเลย ชงเข้มเกิ้นอ่ะกะจะมอมเหล้าผมแน่ๆ ผมจึงยื่นมือไปหยิบแก้ว แต่กลับถูกพี่แวนแย่งไปกินแถมกระดกหมดแก้วด้วย
- Writer
