“ก็คุณพยาบาลแนะนำมา หมอก็บอกไว้เหมือนกัน เด็กวัยนี้น่ะจะต้องให้กินข้าวบดกินพวกอาหารอ่อนที่ไม่มีรสชาติ”
“แหม๊...ทำเป็นอนามัยจัด ทำเป็นคุณแม่แสนเพอร์เฟ็ค เมื่อกี้ฉันเห็นท้ายรถคุณหมอหัสวีร์ไว ๆ นะยะ เมื่อคืนคุณหมอมาค้างที่นี่อีกอย่างนั้นใช่ไหม”
แดนสรรถามคาดคั้น แววตาเหมือนรู้ทันจนมัสลินทำหน้าเลิ่กลั่ก “ก็...เอ้อ...ใช่...ก็พี่วีร์คิดถึงลูกนี่นา”
“คิดถึงลูกแล้วก็คิดถึงแม่ด้วยละมั้ง นี่ฉันกำลังสงสัยว่าที่แกเปิดโอกาสให้คุณหมอหัสวีร์มานอนค้างคืนกับแกแบบนี้น่ะเป็นเพราะว่าแกอยากจะแก้แค้นเขา หรือว่าใจของแกมันเรียกร้องโหยหาเองกันแน่นางกระต่าย”
“อย่ามาทำเป็นรู้ดีกว่าฉันนักเลยเดย์ บอกแล้วยังไงว่าฉันน่ะไม่มีเยื่อใยอะไรกับเขา ที่ทำไปเนี่ยเพราะอยากจะให้เขาได้รู้สึกสำนึกซะบ้างว่าเดี๋ยวพอถึงเวลาที่ฉันสลัดเข้าออกจากชีวิตแล้วมันจะเป็นยังไง”
“แล้วฉันจะคอยดูว่าหล่อนจะทำได้ไหม จะคอยดูว่าน้ำหน้าแบบนี้จะสลัดผู
