LUSCIOUS POISON

Chapter 34

"Have you checked your email?" Natasha asked, raising her brows as she face the one lined lips Calla at this moment.

"I haven't yet," Calla answered looking at her friends with her narrowing eyes.

"We have to visit the office," said Natasha.

"What's going on?" Nagtatakang tanong naman ni Calla sa kaibigan. Hindi n'ya na masyadong natitingnan ang kaniyang email at mag-iisnag linggo na.

"The Gala will be happening in 1 month, gowns are has to be done in a rush. We have a lot of celebrities to dress up, Calla," sagot ni Irene.

Agad na tiningnan ni Calla ang calendar ng kaniyang cellphone. Nakita n'ya ang date at napahinga s'ya ng malalim nang makita ang mga scheduled office visit n'ya.

She has forgotten all of these because of Arthus. She never thought she would find someone in this country that would reck the hell out of her mind.

"We will go there. Schedule a virtual meeting tomorrow, 7 pm, Philippine time."

Mabilis na tumango ang dalawa. Kumakain sila ngayon ng breakfast nang bigla na lang silang nakarinig ng door bell kaya sabay silang napatingin sa pinto.

Although they can't see the main door from the dining.

"I am not expecting anyone," agad na saad ni Natasha.

"Who are we going to expect in here? We know no one." Dagdag naman ni Irene.

Napatingin si Calla sa kaniyang suot na relo. Nanlaki ang kaniyang mga mata. Mabilis s'yang tumayo. "We have to go."

"Where are we going?"

Huminto s'ya nang habulin s'ya ng tanong ni Irene. Walang ngiti n'yang nilingon ang mga kaibigan. Hindi n'ya nga pala nasabi sa mga ito ang plano n'ya. Well, kagabi n'ya lang naisipan ang gagawin kaya madalian.

"I will find my relatives here."

Nanlaki ang mga mata ng kaniyang mga kaibigan sa sagot n'ya. Kahit kailan ay hindi n'ya nabanggit sa mga ito ang tungkol sa desire n'ya na makilala ang mga kamag-anak sa bansang 'to.

"Why all of a sudden?" Nagtatakang sambit ni Natasha pero mabilis naman na tumayo ang dalawa.

They're just having coffee together. Iniwan nilang tatlo ang pinagkapehan sa mesa at sabay-sabay na kumilos.

"So...the one's knocking at the door is probably the driver," sabi ni Irene.

Tumango si Calla. "I contacted him early as 4 am and just told him to knock."

"The hotel was just so considerate. If the client told them to allow somebody to get in, they will never ask a lot of question and would just allow them right away." Kinikilig na sambit ni Natasha.

Napatingin si Calla sa kaibigan kaya natigil ito. Tinaasan s'ya nito ng kilay at nagkibit-balikat.

"Good morning, po, Ms. Natasha, Ms. Irene at Ms. Calla. Aalis na po ba kayo?"

Napatingin sina Natasha at Irene kay Calla. Calla immediately nodded. Ibinigay n'ya ang isang maliit na papel sa driver.

"What was that?" Pagtatanong ni Irene sa kaniya.

"That was the address that we are going to," diretsong sagot n'ya.

"People there might recognize you, Calla. You have to disguise." Paalala ni Natasha sa kaniya. Tiningnan n'ya lang ang dalawa at saka ipinakita ang surgical mask at cap na dala n'ya.

She made a research and the place they are going was not crowded. It was kind of a province that is in peace.

"We changed a car?" Nagtatakang sambit ng dalawa ng sabay.

"We can't bring extravagant car in the place. That one was too head turner. This one will do," paliwanag n'ya sa mga ito.

Magkatabi silang tatlo sa back seat at hindi naman problema sa kanila dahil kasya naman ang apat dito. Besides, they're sexy so, not a problem for the three of them.

"Calla, I was wondering, how did you know the address?" Dinig n'yang tanong ni Natasha.

Her mom wasn't that careful. She found that address at her mom's secret notebook when she was just 19. She never had a chance to ask her mom about that address for she was sure enough she won't receive a right answer.

"Mama," simpleng sagot n'ya pero ikinagulat iyon ng kaniyang mga kaibigan.

"Qué sucedió? ¿Por qué te daría la dirección del lugar que más odia?" *(What happened? Why would she give you the address of the place she hate the most?)* Natatawang saad ni Irene.

Seryoso n'yang tiningnan ang mga kaibigan. "Ella no me lo dio. lo encontre yo mismo." *(She didn't gave it to me. I found that myself) *

Isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa kanila pagkatapos n'yang sagutin ang tanong. Nakatuon sa labas ang tingin nilang tatlo. Hindi n'ya alam kung nasaang bahagi na sila ng Pilipinas pero mag-iisang oras na silang bumabyahe.

Tumingin s'ya sa driver nang huminto ang sasakyan.

"Ms. Calla, ang numero po ng bahay na nakasulat po rito sa papel ay nasa loob po ng eskeneta na 'yan." Sinundan ni Calla ang daliri nitong tumuro sa labas ng sasakyan.

Nakita n'ya ang maliit na daan na pagitan ng matataas na pader.

"Hindi ba tayo makakapasok d'yan?" Tanong n'ya sa driver.

"Lalakarin lang po. Hindi po makakapasok ang sasakyan sa lugar," sagot nf huli.

"Calla?" Nagtatakang tawag ng kaniyang mga kaibigan sa kaniya.

Tiningnan n'ya ang mga ito, "we're here," aniya sa mga 'to.

The two immediately scanned their eyes in the place. There are lots of houses in there and the place doesn't seem like a city.

"Are we out of the City?" Irene asked, confused.

"We are." Pag-confirm n'ya sa mga 'to.

"Pakihintay na lang po kami. May nakalagay dito na bawal mag-park. Kailangan n'yo pong maghanap ng mapagparkingan," ani Calla sa driver.

Tumango ang lalake, "opo ma'am. Tawagan na lang po ninyo ako para sunduin ko po kayo rito."

She nodded and looked at her friends. "Let's go."

"Ma'am Calla, samahan ko na lang po kayo. Pupuntahan ko po kayo agad, malapit lang naman po ang mapagparkingan ko mula rito."

"Sige."

"Calla, do you think it's not dangerous for us for getting in that place?" Bulong na tanong ni Irene kay Calla.

"Let's wait the driver. He'll come with us."

Tumango naman ang mga ito. Inilibot ni Calla ang kaniyang paningin. Naningkit ang kaniyang mga mata nang may familiar ns bulto s'yang nakita sa 'di kalayuan.

*"Arthus"*