เธอส่ายหน้าทั้งน้ำตา เมื่อไหร่พ่อแม่พี่เจต จะเข้าใจเธอสักที ทั้งตนเองและมารดา ต่างมีเรื่องทุกข์ใจหนักหนา จนต้องหนีเอาตัวรอด และพ่อรุตต์คือที่พึ่งพึง ไม่เคยคาดหวังอะไร ขอแค่เพียงเห็นแม่ไม่ต้องถูกทรมานทั้งกายและใจก็เพียงพอแล้ว
“คุณอาทั้งสองไม่ผิดหรอกค่ะ หยาคงทำให้ท่านสองคนไม่พอใจ ที่มาอยู่กับพี่เจตแบบนี้”
“พี่เต็มใจให้หยามาอยู่ พี่ไม่อยากให้หยาต้องไปที่อื่น เกิดเรื่องอะไรมาใครจะช่วยได้ หยามาทำงานที่สาขากรุงเทพแบบนี้!”
“เราจะหาทางแก้ยังไงดีคะ พวกท่านทั้งสอง คงไม่พอใจถ้าพี่เจตยังให้หยาอยู่ด้วยแบบนี้”
“พี่เปลี่ยนใครไม่ได้หรอกหยา พี่อายุสามสิบกว่าแล้วนะ พี่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตเป็นของตนเอง” ชายหนุ่มตอบเสียงเครียด
เสียงฝีเท้าดัง สองคนกำลังสนทนาหันไปมอง อรอุมาเดินเคียงข้างสามีมาหาคนทั้งคู่ มายารีบหลบไปอยู่ด้านหลังเจตนิพนธ์
"แม่กับพ่อกำลังจะกลับแล้วล่ะเจต” อรอุมาบอก สีหน้าหมอง
“ครับ”
“ความจริงทั
