พินนรินทร์หย่อนกายลงบนโซฟา ในห้องรับรองแขก กวาดตามองรอบ ๆ เฟอร์นิเจอร์ทันสมัย บ้านหลังใหญ่ ดูท่าแล้วลุงของพี่เจต คงรวยมากอย่างที่บอกจริง ๆ
“รอที่นี่ก่อนแล้วกันครับ เดี๋ยวผมจะให้คนมาเสริฟ์น้ำขนมให้”
“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้
รุตต์ปลีกตัวออกไป สีหน้าเครียด หยิบมือถือออกมา กดเบอร์โทรหาหลานชายในทันที
“ครับคุณลุง”
“เจตแฟนของเจตมาที่นี่”
“อะไรนะครับ!” ชายหนุ่มร้องลั่น สีหน้าตกใจ
“บอกว่ามาหาเจต รออยู่ที่บ้าน เจตจะกลับมาเมื่อไหร่”
“ใกล้ถึงแล้วล่ะครับ”
“แล้วจะมาเจอหรือเปล่า”
“ครับลุง ผมคงต้องไปเจอ”
ชายหนุ่มวางสายจากลุงตัวเอง เหลือบมองไปยังอีกคน เห็นเธอมองมา สีหน้าราวกับว่ารู้เรื่องที่เกิดขึ้น เจตนิพนธ์ระบายลมหายใจ เขาแค่หวังว่าพินจะไม่อาละวาดเมื่อคราวที่แล้ว
“หยา...”
“คุณพินมาเหรอคะ” เธอเอ่ยปากก่อน
เจตนิพนธ์ชะงัก “ใช่”
“เจอกันก็ดีค่ะ หยาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เพราะหยาไม่ได้ทำอะไรผิด!”
