คนถูกย้อนชะงัก กลืนน้ำลายลงคอ คำถามแบบนี้ ต้องการสื่ออะไร เธอไม่รู้หรอก ไม่ว่ารู้สึกหรือไม่นั้น คงไม่มีความสำคัญ เพราะเขามีเจ้าของหัวใจแล้ว พี่เจตไม่ควรเล่นกับความรู้สึกเธอเช่นนี้
“พี่ไม่ควรถามหยาแบบนี้”
“ทำไมพี่ถึงถามไม่ได้”
“เพราะพี่เจตมีแฟนแล้ว และแฟนพี่เจตคงไม่พอใจ ถ้าพี่เจตทำแบบนี้”
“หยาคิดว่าพี่จะทำอะไร?”
“หยาคิดได้หลายทาง และหวังว่าพี่คงไม่คิดจะทำ!”
เขากระตุกยิ้มมุมปาก โน้มใบหน้าเข้าหา คนตัวเล็กเบิกตากว้างเบือนหน้าหนี เธอรู้ว่ามันผิดไม่ควรคิดเช่นนี้
“อย่านะคะ!” หญิงสาวร้องห้ามเสียงหลง
เจตนิพนธ์โน้มใบหน้าใกล้ใบหู แล้วกระซิบแผ่วเบา
“ทีหลังอย่าไว้ใจใคร เพราะผู้ชายทุกคนไม่ใช่สุภาพบุรุษหรอกนะหยา”
“แต่หยาไว้ใจพี่เจตนี่คะ ถึงได้ให้เข้ามา”
“แม้แต่พี่ก็อย่าไว้ใจ หยามั่นใจได้ยังไงว่าพี่จะไม่ทำอะไร ในเมื่อพี่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน!”
คนฟังสะอึก “หยาแค่คิดว่าพี่มีแฟนแล้ว คงไม่ได้คิดอะ
