เธอแสดงออกถึงความจริงใจ คอยดูแลลุงของเขาอย่างดี ไม่รู้ควรรู้สึกนึกคิดเช่นไรในตอนนี้แล้ว มันสับสนไปหมด แม้พยายามรักษาความสัมพันธ์ แต่เหมือนตนเองจะถลำลึกลงทุกที เขาควรหนักแน่นให้มากกว่านี้ เพราะตนเองมีคนรักอยู่แล้ว ประตูห้องน้ำเปิดออก พร้อมร่างสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย เธอหย่อนกายลงบนเตียง แววตากวาดมองรอบ ๆ สีหน้าค่อนข้างกังวล เพราะที่นี่ไม่ใช่บ้าน มันทำให้เธอไม่คุ้นชิน และรู้สึกกลัว
“หยาขอโทษนะคะ ที่ต้องรบกวนพี่เจตแบบนี้ หยาเพิ่งมาอยู่ที่นี่ เลยไม่คุ้นสักเท่าไหร่น่ะค่ะ” เธอบอกเสียงเบา
เจตนิพันธ์หันมา “ไม่เป็นไรหรอก เอาไว้หยาทำงาน หยาคงมีบ้านเป็นของตัวเอง”
มายาชะงัก รู้ดีว่าอีกฝ่าย คงไม่อยากให้มาอาศัยร่วมชายคา ถ้าหากไม่ติดที่พ่อเลี้ยงของร้อง พี่เจตอาจไม่สนใจกันมากขนาดนี้
“หยาเข้าใจแล้วล่ะค่ะ” หญิงสาวตอบรับคำพูดอีกฝ่าย รู้สึกสั่นไหวในหัวใจ “เอาไว้หยาจะรีบหาที่อยู่นะคะ หยารับรองว่าไม่รบกวนพี่เจ
