สายตาที่นายหัวธาดามองภรรยาของตนขณะตักกินของหวานนั้นแฝงไปด้วยความไม่พอใจอะไรบางอย่าง
พรพันวามองเขาแล้วนึกในใจ ว่าก่อนหน้านี้ที่เขาอยู่กับเรญาสองต่อสองถูกหญิงสาวเป่าหูอะไรเข้า
“คนเราทำผิดแล้วไม่รู้ตัวว่ามีคนอื่นรู้เห็น ยังกินอร่อยได้อย่างหน้าชื่นตาบาน” เรญากล่าวลอยๆ ขึ้นมา พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว แต่พอลืมตัวธาตุแท้ก็เผยออกมาแล้วพูดเหน็บแนมหญิงสาววัยอ่อนกว่า
พรพันวาไม่อยากใส่ใจ แต่เมื่อเห็นสายตาของสามีที่มองเธอสลับกับจานขนมหวานตรงหน้าก็อดรู้สึกแปลกๆ ไม่ได้
“นายหัวกินไหมคะ เดี๋ยวหยกป้อน” เธอพูดเสียงหวานเอาใจเขา สังเกตว่าแววตาที่สามีมองมานั้นดูเปลี่ยนไป
“ผมรู้แล้วนะ เรื่องเมื่อคืนนี้ว่าคุณแวะที่ไหนมา” ประโยคนั้นทำให้พรพันวาทำช้อนหลุดมือ ก่อนจะทำหน้ารู้สึกผิดแล้วเลื่อนจานขนมหวานออกไป
“หยกอิ่มแล้วค่ะ เราเช็กบิลแล้วกลับกันดีกว่า” เธอพูดเสียงอ่อนเมื่อรู้ว่าทำสามีโกรธเข้าให้แล้ว
เรญายิ้มอย่าง
