Pleasures [ONGOING]

13th Pleasure

DECEMBER JANICE TRINIDAD

NAGISING ako nang madinig ko ang magandang tugtugin na nagpe-play sa Piano. Dahan dahan kong nilagay ang kamay ko sa tiyan ko at minulat ko ang mata ko. Nasa isang kwarto ako tumingin ako sa tabing table at nakita ko ang litrato ni Darius kahit pala nung bata maliit din siya.

 Hindii na pala nagbago ang height niya kawawa naman tumingin pa ako sa table at nakita ko ang post it sa gilid. “Darius, bumili ka pa ng maraming Jams na benta ni Hans para magkaroon ka ng Jams, yan ang New Year’s resolution mo.” Nakalagay naman doon. Natawa naman ako sa nabasa ko. Fraternitiy Joke ba nila si Darius, at uto uto ba si Darius?

Anong ginagawa ko dito? Sa pagkakakaalala ko ay nakatulog ako sa truck ni Vaughn ah?

Tumayo ako para bumaba, para masigurado ko kung nasaan ako. Titingnan ko kung kaninong bahay ‘to. Ilang beses ba akong magigising sa ibang kwarto at bahay nang walang ideya. “Tao po,” mahina kong saad habang naglalakad ako.

 “Bakit ka tumayo agad?” napalngon ako at nakita ko si Darius na bagong ligo pa. Kitang- kita ko kasi ang pagtulo ng tubig sa kaniyang katawan.

 “Hah?” tanong ko sa kaniya at agad naman siyang lumapit sa bakin.

 “Hindi ka pa dapat tumayo,” sabi niya muli sa akin.

 “Bakit naman?”

 ‘Nilalagnat ka kasi kanina, nakita kita sa likod ng truck ni Vaughn. Tulog na tulog ka at nilalagnat, dahil ata sa nakunan ka at ‘di ka nadala sa doctor. Kailangan mong magpatingin para masigurado ang kalagayan mo,” sabi niya sa akin.

 “Paano mo nalaman na nakunan ako?” tanong ko sa kaniya.

 “Sinabi ni Vaughn sa amin ‘yung nangyari nang sinuntok niya si Raphael. Kakausapin sana kita para i-clarify ‘yung nangyari pero nakita kitang gano’n kaya inuwi kita. Nurse si Mama kaya nagtanong ako nang maaring gawing artificial remedy para sa’yo,” saad niya sa akin. Pinunasan niya ang buhok niya at saka kinuha ang damit na nakalapag sa mesa.

Magbibihis na siya. Tumalikod ako para ‘di makita ang kaniyang pagbibihis. “Bumalik ka na muna sa higaan. Tinawagan kop ala ‘yung kaibigan mo kanina para sunduin ka. Alam ko kasi ‘di pwedeng ‘si Raphael ang kumuha sa’yo,” anito.

“Si Kristelle? Sinabi mo ba sa kaniya yung nangyari sa akin?” tanong ko sa kaniya.

Umiling siya sa akin bilang sagot. “Ang sinabi ko lang nagkita tayo tapos nahimatay ka,” sabi niya sa akin. Para naman akong nabunutan ng tinik dahil doon. Lumingon ako at nakita kong nakabihis na siya, ngumiti siya sa akin at muling lumapit.

“Mahiga ka na muli,” aniya at saka binalik niya ako sa kama at pinahiga.

“Hindi, okay na ako!” Pero mapilit siya, tumayo siya at may kinuha sa kaniyang study table. Mga gamot ‘yon.

“Antibiotics yan para sa’yo,” sabi niya sa akin. “Para maiwasan ang infection tinanong ko kasi yung Mama kung ano dapat ang ibigay sa’yo,” dagdag pa niya sa akin tapos inabot niya yung antibiotics sa akin pero tiningnan ko lang ‘yon.

Ano ba ‘tong ginagawa niya? Inaalagaan ba niya ako.

“You don’t need to do this,” sabi ko sa kaniya.

“Iniisip ko kasi ikaw, pag nagpa-ospital ka malalaman nila na nakunan ka at baka makasama sa’yo at sa papa mo kaya mas maigi ng ganito. Aalagaan na lang kita dito.” Sabi niya sa akin at inayos niya ang pagkahiga ko.

Pinagpatuloy niya ang asikaso sa akin.Tiningnan ko ang cellphone ko at nakita kong nakaoff ito. Si Vaughn, baka hinahanap niya ako. Nagmamadali kong binuksan ang phone ko at tiningnan kung may nag text ba o tumawag sa akin nakita ko ang daming text galing sa kaniya lahat iyon tinatanong kung nasaan ako.

 Okay lang ako Vaughn kailangan ko lang na magpahinga. Sagot ko sa kaniya biglaang tumunog ang phone gano’n siya kabilis na nagreply

Nag-aalala ako sa’yo, okay ka na ba? May magagawa ba ako para maging okay ka? Reply niya sa akin.

Vaughn, hindi ko alam kung bakit ka mabait sa akin pero salamat. 

Wag kang mag-alala, mabait ako sa’yo kasi yun ang dapat. Dapat ganon na ako sayo sa simula pa lang. Nagpapahinga ka ba? sagot niya sa akin.

Hindi na, pero parang pagod na pagod pa din ako, reply ko sa kaniya. Tumunog ulit ang phone ko kasabay no’n ay ang pagbukas ng pintuan bumungad si Darius na may dalang tray ng pagkain

“Kumain ka muna, pinaluto ko kay Mama ‘to. It will help you gain you’re strength,” sabi niya sa akin

 “Nandito ang Mama mo?” tanong ko sa kaniya at tumango siya sa akin.

“Oo, nasa baba siya. Sabi ko na lang sa kaniya girlfriend kita kaya kita dinala dito. Mabuti nga ‘di siya nag-violent reaction,” sabi niya sa akin

“Teka? Bakit mo sinabi yun?” Tanong ko sa kaniya tumabi ako ng unti para malapag niya ang tray ng pagkain na kinuha niya kanina. He chuckled because of my question.

“Masama bang mangarap?” tanong niya sa akin at napatingin siya sa tiyan ko .

“Wag mo sanang masamain pero—sino ba yung ama nung baby na namatay?” tanong niya sa akin di ako agad na nakasagot sa kaniya. “Kasi nag-aalala talaga ako nung sinabi ni Vaughn ‘yun. Naisip ko na tama siya. One of us can be the father tapos wala kaming kaalam-alam na nawala na ang baby. Mahirap ‘yon,” aniya at hinalo ang sopas na ipapakain niya sa akin

“I still don’t know, basta ang alam ko buntis ako kasi masakit yung puson ko at dinugo ako. And ayoko na ring alamin nung mga oras na iyon dahil mas malaki kasi ang takot na nadadama ko.” Sabi ko sa kaniya tapos inangat niya ang kamay niya para ilapit ang kutsara sa labi ko.

“Ano bang ginagawa mo? Kaya ko ng kumain mag-isa ‘di ko na kailangang masubuan pa,” sabi ko sa kaniya.

“Inaalagaan ka,” saad niya sa akin. “Kaya kong kumain, saka ayoko na inaalagaan ako” sabi ko sa kaniya at kinuha ko ang kutsara sa kamay niya.

 “Sige, pero pagkatapos mo kung okay ka na. Sabihin mo para mapakilala kita sa kapatid ko at sa Mama ko. Kanina ka pa nila gustong makilala e,” sabi niya sa akin at saka siya ngumiti.

 “Andito ako para magpahinga diba?” I asked him at saka ako kumain.

“Pero gusto ko na ipakilala ka sa kanila! Ipapakilala lang kita tapos sasabihin ko din na di kita girlfriend.” sabi niya sa akin kinuha ko ang tinapay at hinati iyon sa gitna.

 “Hindi ganyan kainin yan. Haitiin mo muna sa apat tapos unahin mo yung gitna!” sabi niya sa akin tiningnan ko ang tinapay at nakita ko na may filling ito na kung ano sa loob.

“Ganito to,” sabi niya sa akin at saka niya kinuha ang tinapay tapos hinati niya sa dalawa then pabaliktad niyang kinain.

 “Ang daming arte, tinapay din naman yan!” sabi ko sa kaniya.

“Binigay ko yan sayo para kainin ng ganyan!” sabi niya sa akin inagaw ko ang tinapay sa kaniya at sinubo ng buo.

“Di nga ganiyan!” sigaw niya sa akin at inagawa muli ang tinapay.

“Ano ba? Bitaw!” sita ko sa kaniya at saka ako tumawa ng malakas napisa ko ang tinapay dahilan para kumalat ang filling nito sa aking kamay.

“Ayan kumalat na!’ sabi ko sa kaniya habang nakangiti.

“Kasi naman ang arte mo eh, tinapay lang inaarte mo pagkain e sa tiyan ‘din naman ang diretso niyan,” sagot ko sa kaniya at saka ko nakagat ang labi ko. “Nadumihan ka tuloy,” sabi niya sa akin at saka niya hinawakan ang kamay ko. ‘I know that you like me, pero bakit ganito ka? Bigla kang nagbago sa akin?” I asked him.

“Diba sinabi ko na nga, I should make you like me not hate me even more. Maybe siguro naiisip mo na di kita matatanggap. Pero no, I can accept no matter what happened to you, o kung ano pa man. I have no right to reject you because it would mean that I will reject my own heart.” Sabi niya sa akin at tumingin siya sa mga mata ko di na ako nakasagot kasi agad niyang hinaplos ang pisngi ko at dinampi ang labi niya sa labi ko. Wala na akong nagawa kundi ang tugunan ang kaniyang matatamis na halik sa akin.

It’s so soft and gentle, bawat galaw no’n parang lumalakas ang t***k ng puso ko tumigil siya saglit para ngumiti sa akin. “Please give me your heart.” pakiusap niya sa akin at muli niya akong hinalikan unti-unti niya akong napahiga sa kama at naalis ang tray sa harap ko ng ‘di ko namamalayan. He pinned both of my hand and we kissed na parang di ba kami nauubusan ng hininga.Bumaba ang halik niya sa leeg ko at binaba niya ang kwelyo ng loose shirt suot ko. “Darius, saglit lang.” mahina kong bulong sa kaniya.

“Ayoko, ‘di ko pa kaya. Patawad.” bulong ko sa kaniya at saka ako napapikit. I can’t open my heart kasi mahal ko pa rin si Cleve, at dahil ayoko na magkaroon ng connection sa kahit na isa sa kanila.

“Bakit si Vaughn, bakit siya?” bulong niya sa akin nakagat ko ang labi ko. Si Vaughn, he keeps me in company. Oo, inaamin ko kinikilig ako sa tuwing nagkikita kami. Sobrang gaan ng loob ko sa kaniya pero ang buksan ang puso ko para mahalin niya ako. Parang di ko pa ata kaya, Dahil iba pa rin ang nararamdaman ko kay Cleve. I still love him despite what he did to me!

 “Dariu--- Ay sorry, may live show pala!” napalingon kaming dalawa at natigil sa mga ginagawa namin. at nakita namin ang isang babae na nasa mid 30’s ang nakatayo sa harap namin at akmang isasara na niya ang pintuan.

 “Ma!” naiinis na turan ni Darius sa kaniya.

 ‘Naku pasensiya ka na anak, ang sabi mo kasi papakainin mo lang di mo naman ako na-inform na magkakainan pala kayo,” sabi ng mama niya.

 “Hindi po gano’n ang gagawin namin, Ma’am!” pagtanggi ko sa kaniyang Ina.

 “Mali po kayo ng iniisip wala po kami---”

 “Mama, sana naisip mo na iyon sa simula pa lang nang magpaalam akong magdadala ng food. Sa tingin mo ba papayag ako na siya lang kumakain?” tanong naman ni Darius sa kaniya.

 “Darius!” sigaw ko sa kaniya tumingin siya sa akin ng may nakakalokong tingin at hinawakan niya ang kamay ko.

“Sige na Mama, ibababa ko na po ang Tray.” sabi naman niya sa mama niya.

 “Naku anak! Ako na lang ang magbaba ha? Pero ang Mama mo ayaw pang maging Lola ha? May bagong flavor ka nang condoms diyan sa CR at ‘di butas ang mga ‘yon,” muling sabi ng ina niya sa amin

“Hindi na! Ako na ang magbaba nang tray na to, Mama!” sabi naman ni Darius at kinuha ang tray sa tabi ko saka niya mahinang tinulak ang ina niya para lumabas ng kwarto. Napangiti naman ako ng makita ko iyon kaya ang ginawa ko bumaba na rin ako kasunod nila dahil sa nahihiya na ako.

 Pagbaba namin pinakilala ako ni Darius sa mga kapatid niya na si Dino at Dina kambal sila tapos pinakilala din niya ako sa alaga niyang lizard. Nakakatuwa nga siya dahil hindi ko akalain na may ganong side pala siya di nagtagal umalis na rin ako at di na hinantay pa si Kristelle dahil sa nahihiya na talaga ako kulang na lang pati hapunan doon na ako kakain kung makapag-estima ang mama niya sa akin.

 Take note, ‘di pa niya alam na ako si December Trinidad niyan. Hindi ata niya ako namukhaan dahil sobrang mugto ang mga mata ko.

Pag-uwi ko sa Malacanang, dumiretso ako sa may kwarto ko para magbihis at magpahinga na pero napunta ang attensyon ko sa isang pink na papel na nakalagay sa lamesa ko. Another letter galing doon sa nagpapadala sa akin ng sulat? Paano napunta to dito?

‘I’m sorry if I can’t even do a single thing hope to see you bright again.’ sabi ng sulat pumunta ako sa kama ko at napansin kong napalitan na ang Bed sheet nito.

 TOK TOK!

 “Pasok!” sigaw ko mula sa kinakatatayuan ko.

“Wala ka pa ring pinagbago ang kwartong ‘to ha. I left it looking like this, tapos gano’n pa din pagdating ko. Are you even changing you’re bed sheet?” isang panibagong boses ang nadinig ko agad akong lumingon at nakita ko ang pamilyar na mukha sa harap ko. Napangiti ako nang makita ko siya.

 “Kuya Phoenix!” malakas kong sigaw at agad akong tumakbo para yakapin siya ng sobrang higpit.

 “Na-miss mo ba ako?” tanong niya sa akin habang nakakunot ang noo niya.

 “Oo naman kuya!” sabi ko sa kaniya.

“Bakit ngayon ka lang bumalik, Si Raphael kuya ang bad na niya sa akin. You need to scold him to get kind.” sumbong ko sa kaniya.

“Bad talaga siya kasi naninipa siya. Kabayo ang kapatid ko diba?” sabi niya sa akin at ginulo niya ang buhok ko.

“Don’t worry, Ill talk to my brother okay? Ang mahalaga e nandito na ako. I’m back and I will be here for you again,” sabi niya sa akin.

Si kuya Phoenix ang older brother ni Raphael, 5 Years siya superior kay Raphael at nag -aral siya ng defense sa ibang bansa para maging Presidential Guard sa ibang lebel. Yinakap niya ako ng mahigpit ulit. Namiss din niya ako.“Ang ganda na ng bunso ko pero ang kwarto ang pang baby pa rin” sabi niya sa akin at umupo siya sa higaan ko ‘Nagkita na kayo ni Daddy?” tanong ko sa kaniya at saka ko siya tinabihan.

“Not yet, tatawagin na lang ako ng kabayo kong kapatid kung kailangan na daw ako.” Sabi niya sa akin at inakbayan niya ako. “Ang bango mo ha?” sabi niya sa akin.

 “Syempre Kuya, lagi ko atang gamit yung Jasmine na pabango na paborito mo. Yung niregalo mo sa akin,” sabi ko sa kaniya.

“Naks naman! Crush mo pa rin ba ako? Wag ka mag alala ang dami ko pa ring Abs kaya mas lalo mo akong magiging crush.” sabi niya sa akin. Hindi ko napigilan at yinakap ko muli siya.

“Kuya Phoenix, pakisabi kay Raphael na tama na. Di ko na kaya ang mga nangyayari. I just need him to be back, gusto kong bumalik si Raphael na kilala ko.” Sabi ko sa kaniya panandalian siyang natahimik.

“Wala kang bagay na ‘di kinaya, December. Naalala mo ba no’n na kahit ‘di ka marunong magbasa ay naka-graduate ka ng prep?” tanong niya sa akin.

 “Kuya naman, nang-aasar ka e!” Nakarinig kaming dalawa ng katok sa kwarto at pumasok si Raphael. Napatingin  siya sa kuya niya. Ang poker face na mukha ni Raphael ay mas naging seryoso, nakakita ako ng inis at kawalan ng pagkakumpante. Nagpakawala ng ngiti si Kuya Phoenix dahil doon.

“Pinapatawag ka ng presidente,” sabi ni Raphael sa kaniya.

 “Okay, aalis na muna ako. December! Pagluluto kita ng Pesto pasta mamaya ha? Wag ka munang matutulog. Hintayin mo ako!” sabi nito sa akin at saka siya kumindat. Ngumiti ako sa kaniya at umalis na siya naiwan kami ni Raphael sa loob ng kwarto.

"Ano pang ginagawa mo rito?" matabil kong tanong sa kanya.

 “Wag kang makikipagusap sa kuya ko.” seryoso niyang saad sa akin.

 “Lahat na lang ba ng kilala ko ayaw mong ipakausap sa akin, sinong gusto mong kausapin ko ikaw? Ikaw na sumira sa buhay ko?” tanong ko sa kaniya.

 “Gawin mo na lang ang gusto ko! Para sayo rin naman to!” sigaw niya sa akin.

 I let out a smirk because of that. “Sa akin? Kailan ka pa naging concern para sa akin ang pangbababoy na ginawa mo?” tanong ko sa kaniya, tumingin siya sa direktahan sa mga mata ko. Nakita ko ang desperasyon sa kaniyang mukha.

 “Tandaan mo ang mga sinabi ko sayo, don’t trust anyone, December. Dahil baka maulit lang sa’yo ang mga ginawa ko,” sabi niya sa akin at saka siya umalis ng kwarto. Napaupo na lang ako dahil doon.

 Hindi na ata ako makakaalis sa impyerno na ‘to. Nothing worked for me since then, even a little worth of happiness, won’t.

 Hindi nagtagal napansin ko na parang ang tahimik kaya napagdesisyunan ko na puntahanan si Papa. Gusto ko munang lambingin si Papa para maging maayos ang pakiramdam ko. Habang pababa ako ay nakita kong seryosong nag-uusap si Papa at si Raphael, napatago ako sa gilid para pakinggan ang kanilang pag-uusap.

 “Bakit naman ayaw na maging part ng PSG ni December ang Kuya mo, Raphael? nakakatanggap na ng mga unwanted packages si December at mabuti ‘di niya nakikita ‘yon, it would fine pag-isa sa mga bantay niya ay ang kapatid mo. Kayong dalawa lang ang pinagkakatiwalaan ko para sa kanyang buhay." Nadinig kong sabi ni Daddy.

You trusted the wrong person, Dad. 

“Ako po ang bantay ni December, I can protect her. Si Kuya he might just bring her to harm. I don’t trust him enough with December’s life,” nadinig ko na sabi ni Raphael.

 No harm, natatakot ka lang na sabihin ko kay Kuya Phoenix that you r***d me.

“But I won’t change my mind Raphael,” sabi ni Daddy sa kaniya. “Importante sa akin ang anak ko, gagawin ko ang lahat maprotektahan lang siya,” anito.

 "December is important to me too, at alam niyo ‘yon, Sir. I’ll sacrifice my life for her,” sinungaling ka.

“Ang gusto ko lang po ay ligtas siya and I will do everything kahit na ano pa yun. But please things are better this way, kung ipapasok niyo pa si Kuya, December might be in harm,” sabi naman niya kay Daddy. Importante mo mukha mo ano bang kalokohan ang mga pinagsasabi niya? Bubuksan ko sana ang pintuan nang muling magsalita si Raphael. The tone of his voice, iba ang dating no’n sa akin.

 “Please, Mr. President. Wag niyo ng palapitin ang kuya ko kay December please, I want to save her.” sabi niya sa daddy ko. Natigilan ako sa pagbukas ng pintuan nang may humawak sa balikat ko.

 “Ay Diyos ko!”

 “Anong ginagawa mo dyan? Kanina pa kita hinahanap pero wala ka sa kwarto mo.” Napalingon ako at nakita ko si Kuya Phoenix na may dala dala pang tongs at may nakasipit doon na pasta.

 “Wala naman, bakit mo ba ako hinahanap kuya?” tanong ko sa kaniya.

 “Para ipatikim sa’yo ‘to,” sagot niya sa akin. Oo, nga pala ipagluluto niya ako. Itinaas niya ang tongs at nakita kong may nakapalupot na pasta do’n at tumutulo pa ang sauce no’n.

“Tikman mo luto ko dali. Para sa'yo lang 'yan, 'di ko tinirahan si Raphael.” Sabi niya sa akin at tinaas niya ang tongs papunta sa labi ko.“Ano ba naman yan? Kuya, tumutulo yung sauce oh. Kadiri ka talaga pag nagluluto,” sabi ko sa kaniya.

“Aba, ang arte mo! Kainin mo na kasi habang masarap pa!” sabi niya at sinubo lahat iyon sa bunganga ko. Mabuti masarap naman ito kung ‘di ay sasampalin ko siya.

 ****

 NAUNA ako sa hapag at nagsimula na akong kumain, muli kong nilabas ang phone ko at nakita ko ang picture message na ni send ni Vaughn. Cute na baby angel ito na nakangiti, napangiti din ako ng makita ko iyon mamaya maya pa bumaba na si Raphael at saka tumabi sa akin nagsimula na din siyang kumain.

 “Tsk! Sinipa mo si December habang wala ako no? kabayo ka talaga kahit kailan,” sabi sa kaniya ni Kuya Phoenix at saka ito ngumiti.

“Ano bang pake mo?” tanong naman ni Raphael pabalik sa kaniya.

 “Big bro past is past! Umalis akong bitter ka tapos pagbalik ko bitter ka pa rin. Tsk tsk!” sabi naman ni Kuya Phoenix sa kaniya at saka niya binaling ang tingin niya sa akin.

 “Wag kang mag-aalala December, babait din itong kapatid ko. Sisipain ko siya for you!” sabi naman ni Kuya Phoenix sa akin at nakatinginan silang dalawa tumayo si Raphael at saka magwawalk out sana.

 “Kahit na anong gawin mo, nothing would change. Don’t try to stop things! That is already planned, looking bad won’t help you. You will just wake up loosing everything because you are trying to play the role of hero pretending to be a villain.” Sabi ni Kuya Phoenix dahil para matigil siya sa paglalalakad napalingon si Raphael na parang takot na takot siya 

“It will just make you more scared.”