คลั่งรักเด็กเลี้ยง

เบี้ยล่าง

ตอนที่ 1

จิรพิมนตร์ หญิงสาวใสซื่อเรียบร้อย เธอรีบร้อนออกจากบ้านในตอนกลางดึกเพื่อเดินทางไปรับฉายดนัยชายหนุ่มคู่หมั้นของเธอที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง แต่พอไปถึงปรากฏว่าผู้ที่ส่งข้อความหาเธอกลับไม่ใช่ตัวของคู่หมั้นหนุ่ม เธอแปลกใจมาก

“เธอ!!..มาที่นี่ทำไมเนี่ย” คู่หมั้นหนุ่มเอ่ยถามด้วยความแปลกใจที่เห็นคู่หมั้นของตัวเองมาที่ผับ และก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรขณะที่ตนเองกำลังนั่งโอบกอดหญิงสาวข้างกายอยู่อย่างเปิดเผย คู่หมั้นหนุ่มไม่ได้เกรงกลัวต่อสายตาของเธอเลยสักนิด

“ก็พี่ส่งข้อความให้ฉันมารับ” เธอรีบบอกคู่หมั้นหนุ่ม

“ตอนไหนเหรอ!!!” เขาถามขึ้น แต่เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้าไม่พอใจและมองมาที่หญิงสาวข้างกายของเขา ฉายดนัยจึงหันไปมองนภัสสรที่กำลังยิ้มเยาะจิรพิมนตร์อยู่ในขณะนั้น ก่อนจะรู้สาเหตที่ทำให้คู่หมั้นของเขาต้องมาที่นี่ ก็เพราะนภัสสรหญิงสาวที่เขากำลังคบหาอยู่นั้นเป็นคนส่งข้อความจากมือถือของเขาไป จิรพิมนตร์เรียกร้องให้คู่หมั้นหนุ่มสืบหาความจริงจากเรื่องนี้ทันที

“พัช!!! คุณเอาโทรศัพท์ส่งไปบอกมนตร์เค้าเหรอ” ชายหนุ่มหันไปถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วยเสียงเข้ม แต่ก็ไม่เชิงดุอะไร

“อุ๊ย!..สงสัยพัชคงจะมือลั่นน่ะคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ..คุณมนตร์ เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจ่ายค่าแท็กซี่แล้วก็ค่าเสียเวลาให้คุณก็แล้วกันนะคะ” เธอจีบปากจีบคอพูดอย่างไม่สะทกสะท้านต่อความผิดที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเลยสักนิด จิรพิมนตร์กำลังจะอ้าปากเพื่อต่อว่าเธอบ้าง แต่ฉายดนัยก็รีบปกป้องเธอโดยการพูดตัดบทขึ้นมาว่า

“มนตร์!!! เธอกลับไปได้แล้วป๊ะ!!! ขอโทษทีนะ พอดีคุณพัชเค้าคงจะเข้าใจผิดน่ะ” คู่หมั้นหนุ่มรีบเจรจาสงบศึกทันที นภัสสรจะหัวเราะขึ้นเบา ๆ แล้วหันไปขอบคุณฉายดนัยอย่างออดอ้อนออเซาะ นภัสสรรีบซบร่างเข้าโอบกอดร่างเขาเอาไว้อย่างแนบแน่น ก่อนที่เธอจะมองจิรพิมนตร์ด้วยแววตาที่่ีเยาะเย้ย

ฉายดนัยไม่ได้ต่อว่านภัสสรเลยสักนิดทั้งที่เธอเป็นคนผิด จิรพิมนตร์นึกในใจ ฉายดนัยก็ยังคงปล่อยให้แฟนสาวของเขาแต่ละคนรังแกเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนเดิมและเขาก็ยังทำให้เธออับอายตั้งแต่เด็กยันโต การที่เธอเป็นถึงคู่หมั้นของเขา เธอไม่เคยได้รับความยุติธรรมเลย ทั้งที่ความจริงแล้วเธอถูกเขานอกใจอยู่แท้ ๆ ยังปล่อยให้คู่ขาของเขามารังแกเธออย่างออกหน้าออกตา แถมยังออกโรงปกป้องกันอีก และสาเหตุที่เธอจำเป็นต้องอดทนมาตลอดก็เพราะว่าครอบครัวเธอเป็นหนี้ชีวิตของบิดาฉายดนัย

เหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ถูกสังเกตการณ์โดยผู้ชายถึงสองคน คนแรกเป็นหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่โต๊ะอยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่า ทําไมเขาถึงรู้สึกคุ้นเคยกับเธอและผ่อนคลายเมื่อเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ สาบานได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอเธอที่นี่ ทั้ง ๆ ที่เขาก็เคยมาที่ผับแห่งนี้อยู่หลายครั้ง และชายคนที่เธอเดินไปคุยด้วยเขาพอจะรู้จักว่าบิดาของเขาเป็นถึงนักการเมือง ไม่นานนักเขาเห็นหญิงสาวข้างกายของลูกรัฐมนตรีคนนั้น ส่งสัญญาณโบกไม้โบกมือให้ชายอีกที่นั่งรอคำสั่งอยู่ ตามจิรพิมนตร์ออกไป เขารู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล จึงตัดสินใจออกไปดู