ตอนที่ 2
ฉายดนัยควักเงินออกมาหนึ่งปึกก่อนจะโยนมันทิ้งไปที่พื้น แล้วสั่งให้จิรพิมนตร์เก็บเอาไป
“เอาไปซะ นี่ค่าเสียเวลาแล้วก็ค่าแท็กซี่ อยากได้นักไม่ใช่เหรอ..เงินน่ะ” หญิงสาวมองหน้าเขา แล้วเธอก็ยังไม่ยอมเก็บ
“เก็บเดี๋ยวนี้ แล้วก็ไสหัวกลับไปได้แล้ว” หญิงสาวยังยืนนิ่ง ๆ พร้อมกับสูดลมหายใจลึกๆ เธอตั้งใจว่าจะไม่เก็บมันขึ้นมา
“เร็ว!!!..จะมายืนจ้องหน้าฉันทำไม” ฉายดนัยตะคอกเธอเสียงดังลั่น จนโต๊ะของเจตนิพัทธ์หนุ่มหล่อที่สังเกตการณ์หญิงสาวอยู่ตั้งแต่แรกหันมามองอีกครั้ง และก็ยังมีอีกหลายโต๊ะที่หันมามองด้วยเหมือนกัน จิรพิมนตร์จำใจต้องก้มลงไปเก็บเพราะเธอไม่อยากมีเรื่อง และก็ไม่อยากให้ฉายดนัยขึ้นเสียงกับเธอ หญิงสาวเกรงใจผู้คนในร้านที่ตอนนี้หันมามองเธอเป็นตาเดียวพอเก็บเงินเข้ากระเป๋าเสร็จเรียบร้อย จิรพิมนตร์ก็หันหลังเดินกลับออกไป
ระหว่างที่จิรพิมนตร์เดินมารอแท็กซี่ทางด้านนอก ก็มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งที่อยู่ในผับเมื่อสักครู่เดินตามเธอออกมา ชายฉกรรจ์คนดังกล่าวต้องการจะปล้นสวาทเธอรวมไปถึงเงินในกระเป๋าด้วย เพราะเมื่อสักครู่มันเพิ่งได้รับคำสั่งจากนภัสสรมา ระหว่างที่เธอกำลังยืนรอรถแท็กซี่อยู่นั้น ชายฉกรรจ์คนดังกล่าวก็รีบเอามีดมาจี้เธอทันที
“อยู่เฉย ๆ อย่าร้อง” จิรพิมนตร์ตกใจสุดขีด เธอหน้าซีดไปหมด
“คุณต้องการอะไร” หญิงสาวถามเสียงสั่น
“ใจเย็น ๆ คนสวย อย่าเพิ่งตกใจไป พี่แค่อยากได้เงิน แล้วก็ตัวน้อง” เสียงแหบห้าวกระซิบข้างหูเบา ๆ
“เอานี่..เงิน เอาไปเลย แต่อย่าทำอะไรฉัน!!!” หญิงสาวรีบควักเงินที่เธอได้มาจากฉายดนัยเมื่อสักครู่ส่งให้ชายฉกรรจ์
มันรีบเก็บลงกระเป๋ากางเกงทันที
“ได้เงินแล้วก็ไปสิ” เธอต่อว่าที่เห็นสีหน้าของมันยิ้มกริ่มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์แล้วก็ไม่ยอมไปไหน
“ยัง ฉันอยากได้ตัวเธอด้วย ตามฉันไปที่ลานจอดรถเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะแทงให้ไส้ทะลักเลย” มันขู่และทิ่มปลายมีดมาแทงบริเวณสะโพกของเธอจนรู้สึกเจ็บ
จิรพิมนตร์กลัวจนตัวสั่น มีดปลายแหลมขยับขึ้นมาจี้เอวของเธออีกครั้งเพื่อกดดันจนหญิงสาวจำใจยอมเดินตามชายฉกรรจ์คนดังกล่าวไป
ระหว่างที่กำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอดอยู่นั้น จิรพิมนตร์ก็พยายามเดินไปอย่างช้า ๆ
“อย่าคิดตุกติกนะมึง เดินให้มันเร็ว ๆ เซ่!!!” มันรีบขู่และสั่งให้เธอเดินไปยังสวนสาธารณาที่อยู่บริเวณใกล้ ๆ แทนการไปที่ลานจอดรถ เพราะมันมองเห็นเนินหญ้านุ่ม ๆ เหมาะแก่การร่วมรักกว่าในรถเป็นไหน ๆ