ตอนที่ 16
เจตนิพัทธ์แอบตามจิรพิมนตร์ที่ร้องไห้วิ่งออกจากบ้านมา พอเค้าเห็นว่าเธอกำลังนั่งร้องไห้เขาก็อดไม่ได้ที่จะเดินไปหาและปลอบเธอ
“มนตร์ คุณอย่าร้องไห้ไปเลยนะ” ชายหนุ่มยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธออย่างอ่อนโยนจิราพิมนตร์ทำหน้าประหลาดใจก่อนจะถามชายหนุ่มตรงหน้า
“ทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ค่ะ” หญิงสาวพลางเอาผ้าเช็ดหน้าที่เขายื่นให้เช็ดน้ำตา
“ผมก็แอบตามคุณมานะสิ”
“นี่คุณแอบตามฉันไปทุกที่เลยหรือไงคะ”
“อื้ม...ก็ไม่ทุกที่หรอก อย่างเช่นห้องน้ำ ผมก็ไม่ได้ตามไปนะ” เขาไม่อยากเห็นเธอเศร้า จึงพยายามช่วยให้เธออารมณ์ดี
“แล้วคุณรู้ได้ไงว่าฉันจะออกจากบ้านตอนไหน”
“ผมมาเดินเล่นแถวนี้ก็เล่นเห็นคุณเดินเข้าวัดมาน่ะสิ”
“ไม่เชื่อหรอก ใครจะบ้ามาเดินเล่นแถวนี้ บ้านคุณก็ไม่ได้อยู่แถวนี้สักหน่อย” เธอไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด
“ก็ผมอยากเข้าวัดสงบจิตใจบ้างไม่ได้เหรอไงครับ”
“แต่คุณก็ไม่ควรมาวัดที่นี่ ถ้าคุณไม่ได้ตั้งใ
