วันรุ่งขึ้น @มหาลัย
“มึงกลับมาดีกับอีบอสละเหรอวะ” อีโบว์เอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เห็นฉันกับบอสมามหาลัยพร้อมกัน แถมบอสก็ตัวติดฉันยิ่งกว่าปกติ วันนี้บอสมันมานั่งเรียนข้างฉัน ไปกินข้าวกับฉัน หรือแม้แต่ที่คุมน้องร้องเพลง มันก็เดินมาหาฉันอยู่ไม่เลิก ทั้งที่โดยธรรมดาแล้ว อีนี่มันจะชอบแอบจิ๊จ๊ะกับน้องๆ ทำตัวเหมือนโสดให้น้องกรี๊ดเล่นๆ
ฉันยืนถอนหายใจ วันนี้พวกเราต้องมาช่วยคุมน้องในคณะร้องเพลงของมหาลัย และฉันก็มีหน้าที่เป็นพี่เทคที่ต้องคอยเทคแคร์น้องๆ ที่อาจจะป่วย หิวน้ำ หรือมีปัญหาบลาๆ มากสิ่ง อุปกรณ์ข้าวของพวกเราก็ต้องเตรียม
“เออ...” ฉันตอบอีโบว์ด้วยหน้านิ่งๆ มันก็รู้ว่าพวกเราสงครามเย็นกันตลอด สามวันดี สี่วันไข้ จนเพื่อนๆ ชินแล้ว ฉันก็ไม่ได้อยากจะเป็นอย่างนั้นหรอกนะ แต่ฉันกับบอสน่ะ เหมือนกันมากเกินไป “มันไปตามกูกลับมาจากห้องอีอาร์ต”
“โฮ่งๆๆ” พีทที่ยืนข้างๆ โบว์ร้องขึ้นมาทำให้ฉันหันไปขมวดคิ้ว
“?”
