“บอส!” ฉันปราม แต่เหมือนบอสจะไม่เข้าใจว่าการดุเป็นยังไง จะด่าเสียงดังก็ไม่ได้ กลัวอาร์ตตื่น คนตัวสูงดื้อแพ่ง ฝ่ามือหนาๆ ของมันเริ่มลากไล้ลงต่ำกว่าท้องน้อย ฉันเกร็งตัวก่อนจะหยุดมือของมันไว้แล้วจิกแรงๆ เพื่อให้บอสหยุด
มันแป็นบ้าไปแล้วหรือไง!
ฉันไม่เอาด้วยนะ
“ไอ้!” ฉันสบถ ฉันไม่อยากจะสร้างความทรงจำแบบ... ก็รู้กันนั่นแหละ ขืนอีอาร์ตตื่นขึ้นมา มันคงอยากจะกระโดดถีบฉันให้ออกจากห้องมันเลย!
“เดี๋ยวเพื่อนแกก็ตื่นหรอก” มันกระซิบ
“แกก็รู้นี่ หยุดกวนสักที” ฉันหันไปปรามมันอีกรอบ แต่ความบัดซบของมันคือคนตัวสูงพยายายามที่จะฝืนแรงของฉันแล้วดึงดันที่จะลากไล้มือของเขาลงไปในพื้นที่อันตราย
“ก็เงียบๆ ไง เพื่อนแกไม่ตื่นหรอก”
“แกเอาอะไรมา อื้อ” เขาไม่ได้สนใจสิ่งที่ฉันพูดเลยแม้แต่นิด บอสอาศัยจังหวะที่ฉันกำลังถกเถียงแล้วพลิกตัวให้นอนหงาย ส่วนมันก็ขึ้นคร่อมพร้อมกับหยุดคำเทศนาของฉันด้วยการทาบทับริมฝีปากลงมา ใบห
