EP03.2 ll ศีลเสมอกัน [2]

1044 Words

“เราก็ไม่ได้ทำอะไรกันสักหน่อยนี่ แค่ไปส่งบ้านเอง” ฉันหัวเราะ แล้วมองหน้าอีบอส “แล้วเธออ่ะ พาสาวมากอดงี้ ไม่กลัวเมียยืนถือปืนรอยิงตอนกลับบ้านอ่อ” “บ้า เราแค่ไปส่งเขาที่บ้านเอง ไม่ได้ทำไรนี่ เหมือนเธอกับเนสท์ไง” มันพยักเพยิดมาทางฉันแล้วยิ้มเหี้ยๆ อ่ะ มันย้อน!! “เราก็ไม่ได้ทำอะไรกันสักหน่อยนี่ แค่ไปส่งบ้านเอง” ฉันหัวเราะ แล้วมองหน้าอีบอส “แล้วเธออ่ะ พาสาวมากอดงี้ ไม่กลัวเมียยืนถือปืนรอยิงตอนกลับบ้านอ่อ” “บ้า เราแค่ไปส่งเขาที่บ้านเอง ไม่ได้ทำไรนี่ เหมือนเธอกับเนสท์ไง” มันพยักเพยิดมาทางฉันแล้วยิ้มเหี้ยๆ อ่ะ มันย้อน!! “อือ บอสมีแฟนแล้วเหรอ เรากลับเองก็ได้นะ เราไม่อยากให้บอสทะเลาะกับแฟน” เมจิเสียงอ่อยแต่ก็ยังไม่ปล่อยแขนอีบอส มือสองข้างยังคงเกาะแกะมันอยู่ “แฟนเราใจกว้างงงงงงงง” มันลากเสียง “ยังกะแม่น้ำ ใช่ปะเบสท์” ฉันถอนหายใจรำคาญเมื่อเห็นน้ำหน้าอีบอสที่ทำท่ากวนประสาทตั้งแต่เมื่อกี้ “เดี๋ยวก็รู้” ฉันแค่นหัวเราะ มองมันตาขวางเป็นสัญญาณแจ้งเตือนว่าถ้ามันยังไม่เลิกกวนตีนจะเจอกับอะไรบ้าง พวกเราเงียบกันครู่นึง อีบอสแสดงความใจกว้างด้วยการหยิบบุหรี่ยื่นให้เนสท์ด้วยท่าทางเป็นมิตร “อ่ะ เอาหน่อยปะนาย” มันว่าก่อนจะเลื่อนสายตามาที่ฉัน “เอาด้วยเปล่าเบสท์” มันกวนตีนฉันอีกรอบด้วยการยื่นซองบุหรี่ให้ ทั้งที่มันก็รู้ว่าฉันไม่ชอบบุหรี่เอาสักเท่าไหร่ “ไม่เอา” ฉันมองมันถมึงทึง “ไม่ได้หมายถึงบุหรี่นะ” คนกวนประสาทยิ้มมุมปาก ทำเอาฉันอยากฟาดกบาลกับความกรุ้มกริ่มของมัน “แล้วหมายถึงอะไร” ฉันจ้องแล้วถามกลับ ทั้งที่รู้ว่าคำตอบมันไม่น่าจะดีสักเท่าไหร่หรอก อีบอสหัวเราะคิกคัก “หมายถึงตัวเรายังไงล่ะจ๊ะ” อีบอสส่งมินิฮาร์ทมา พร้อมน้ำเสียงตลกขบขันทำให้คนที่อยู่ตรงนั้นตลกไปด้วย แต่ไม่รู้ตลกจริงๆ หรือตลกตามมารยาท “ไม่เอา” ฉันปฏิเสธแบบไร้เยื่อขาดไย ไอ้มุขนี่ถ้าเล่นตอนเพิ่งจีบกันใหม่ๆ ก็คงจะทำฉันเขินอายได้อยู่หรอก แต่มันเล่นมาทั้งปี ทั้งชาติ อยู่ด้วยกันจนเบื่อขี้หน้า ทำมาหยอดใส่ มันชวนฉันขนลุกมากกว่า “ไรวะ เขินให้หน่อยก็ไม่ได้ อุตส่าห์ยกให้ทั้งที” “ได้มาไม่รู้กี่รอบ จะเขินอะไร” ฉันพูดจบ ทุกคนตรงนั้นก็หันขวับพร้อมสายตาประหลาด อ้อ ลืมไป... วันนี้โสดอยู่ แถมสองคนนอกนี้ก็มาแอ๊วเอินพวกเราทั้งคู่ด้วย “หมายถึง ได้มินิฮาร์ท” ฉันพูดเสียงเรียบ ตีหน้านิ่งเพื่อไม่ให้คนอื่นจับได้ เดี๋ยวจะทำตัวไม่ถูกไปกันใหญ่ แค่นึกว่าพวกเขารู้เรื่องพวกเราเป็นแฟนกัน ฉันไม่รู้ว่าสองคนนี้จะตีสีหน้าและทำตัวยังไง... เค้าก็อยู่ดีๆ ของเค้ากันอะนะ ฉันกับอีบอสก็เหี้ยกันเอง เล่นประชดกันไปเรื่อย เนสท์หัวเราะ แล้วจุดบุหรี่สูบหลังจากนั่งฟังเราอยู่พักนึง เมจิยังคงซบไหล่อีบอสอย่างออดอ้อน แม้ปากจะบอกว่ากลัวแฟนอีบอสด่าก็ตาม เดี๋ยวนางจะได้โดนด่าจริง... “เรากลับไปหาเพื่อนดีกว่า ออกมานานแล้ว เดี๋ยวเพื่อนเป็นห่วง เนสท์อยู่สูบบุหรี่ก่อนแล้วค่อยตามไปทีหลังก็ได้นะ” “เดี๋ยวเนสท์เดินไปส่ง” เขาว่าทำท่าจะลุกตาม ก่อนที่อีบอสจะสาระแนเอ่ยขึ้นมาก่อน “รีบเหรอ อยู่สูบบุหรี่ก่อนไป เดี๋ยวเราพาเพื่อนเรากลับเอง” มันยักคิ้วให้ฉัน “มึนๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ กลัวเพื่อนกลับโต๊ะไม่ถูก” แหม อีบอส ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ! ฉันมึนทีไหนล่ะ เหล้ายังไม่ระคายกระเพาะอาหารฉันเลยมั้งเนี่ย “แต่ว่า...” เนสท์ทำท่าลังเล แต่อีบอสลุกขึ้นมากอดคอฉันก่อน จากตอนแรกที่ซบอยู่ พอมันยืนก็ทำให้เมจิไถลไปตามแรงโน้มถ่วง เธอสะดุ้งนิดๆ ก่อนจะค่อยๆ ยันตัวขึ้นมาให้เป็นปกติ พร้อมด้วยใบหน้างงๆ เออ คนอย่างอีบอส นึกจะเทก็เท “ไม่มีแต่ ฝากดูแลเมจิด้วยนะ” “เอ่อ... งั้นก็ได้” เนสท์ย่นคิ้วสับสน แต่คนกวนประสาทไม่รอให้เขาได้ถามอะไรมาก เขาก็หมุนตัวฉันกลับไปทางประตูคลับ มันกอดคอฉันเดินไปสักพักก็เริ่มหันมามองหน้าฉัน “ไหน บอกมาสิวันนี้อ่อยผู้ได้กี่คน” เริ่มคำถามมาก็บ่งบอกสันดานแล้ว ฉันนึกว่ามันจะเล่นขำๆ ซะอีก จริงจังกว่าการเรียนอีกนะ “รู้ไว้ซะนะว่าแฟนเธออ่ะหล่อแค่ไหน ชั่วเวลาพริบตาเดียวก็มีสาวชนแก้วห้าคน ถ้าเมจิไม่มาเกาะแกะเค้า ก็คงมีผู้หญิงเข้ามาอีกมากให้แกหึงไม่ทัน” มันโม้ด้วยหน้าตามีความสุขก่อนจะหุบยิ้มทันทีที่ฉันพูดต่อ “แก 5 เค้า 6” “...” “รู้ไว้ซะนะว่าแฟนแกอ่ะสวยแค่ไหน ชั่วเวลาพริบตาเดียวก็มีผู้ชายชนแก้วหกคน ถ้าเนสท์ไม่มาเกาะแกะเค้า ก็คงมีผู้ชายเข้ามาอีกมากให้แกหึงไม่ทัน” ฉันย้อนประโยคเดียวกับมันพร้อมรอยยิ้มกวนตีน “โลกโคตรไม่ยุติธรรม” “ทำไม” ฉันย่นคิ้ว มันกำลังจะตัดพ้อที่แพ้ฉันอย่างฉิวเฉียดหรือไง อีบอสหันมาทำหน้าเครียดแวบนึงก่อนจะยิ้มแฉ่ง “สร้างให้พวกเราหน้าตาดีไม่เผื่อแผ่คนอื่นแบบนี้ได้ยังไง บ้าจริงๆ” “เฮ้อ” ฉันถอนหายใจเหนื่อยหน่ายให้คนข้างๆ หันมาถาม “เป็นอะไร” มันดันหัวไปซบ ฉันเบ้หน้าแวบนึงแล้วยกยิ้ม “เบื่อความฮอตของพวกเราไง”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more