“มึงมาขอความช่วยเหลือคนอื่น พูดดีๆ เป็นปะ?” สุดจะทนแล้วนะโว้ย “โอเค คนสวย ช่วยโทรหาเมียผมให้หน่อย” กวนส้นตีน... ฉันกลอกตาแล้วกดโทรหาอีเบสท์ให้ ไม่รู้หรอกนะว่ามันจะรับไหม แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ถ้าฉันทำให้อีบอสย้ายร่างออกจากห้องฉันได้ไวที่สุดแค่ไหน ยิ่งดีมากเท่านั้น “แป๊ป” ตู๊ด ตู๊ด... เสียงรอสายดังอยู่พักใหญ่ จนฉันหมดหวังแล้วว่ามันจะรับ แต่มันก็รับจนได้ [ฮัลโหล] เสียงปลายสายดังขึ้น ไม่ได้ดูเหนื่อยเท่าที่ฉันคิด ฉันมองหน้าอีบอสที่นั่งกอดอกอยู่ มันขยับมานั่งบนเตียงข้างฉันแล้วชี้ให้เปิดลำโพง เพราะมันจะฟังด้วย “เบสท์ มึงโอเคเปล่า” [มึงมีอะไร] “ก็อีบอส...” ฉันเงียบไปเมื่อไอ้คนข้างๆ มองฉันตาถลึง “มันโทรมาโวยวายกับกูว่ามึงหายไป มึงยังไม่ดีกันเหรอ” [ดีกับผีมันน่ะสิ] “แล้วนี่มึงไปอยู่ไหน บ้านเหรอ?” อีบอสหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาพร้อมกับกดข้อความบอกฉันว่า เบสท์ไม่อยู่บ้าน มันไปตามหาแล้ว โทรหาเ