บทที่ 1 หนูต้องการพี่ (1)
1250 Words
ชีวิตนี้เธอจะได้แต่งงานเหมือนผู้หญิงคนอื่นไหม ในเมื่อคนที่แอบชอบไม่เคยหันมามองเลย อลิซ ณรงค์ฤทธิ์กิติพงษ์ หรือ คุณหนูอลิซ
คิดด้วยความเศร้าใจหลังจากได้อ่านข้อความบนการ์ดเชิญงานแต่งงานของ แสนปิติ กับ เอรีน่า สองสามีภรรยาที่มีลูกด้วยกันถึงสองคนแล้ว แต่เพิ่งได้ฤกษ์จัดงานแต่งงาน
เธอหวังว่าชีวิตรักของตนเองจะสมหวังเหมือนเอรีน่าบ้าง ที่แอบรักแสนปิติจนเกิดเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย แต่สุดท้ายทั้งสองคนก็ได้ครองรักกันและได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มีโซ่ทองคล้องใจซึ่งกำลังอยู่ในวัยซนถึงสองคน
ลูกคนแรกชื่อ ‘วันพิเศษ’ หรือพี่พิ เป็นพี่ชาย ลูกคนที่สองชื่อ
‘วันวิเศษ’ หรือน้องวิ เป็นน้องสาว เด็กทั้งสองคนน่ารักน่าชังมากช่างพูดช่างเจรจาใครเจอเป็นต้องหลงรัก
Rrrr Rrrr Rrrr อยู่ ๆ โทรศัพท์สีสวยราคากว่าครึ่งแสนของอลิซที่วางอยู่ข้าง ๆ ตัวก็ส่งเสียงร้อง เธอยกขึ้นมาดูเมื่อเห็นว่าใครโทร. มาก็ไม่รอช้าที่จะกดรับสายและกรอกเสียงหวาน ๆ ทักทาย
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะพี่รีน่า”
“สวัสดีจ้ะน้องอลิซ หนูว่างไหม คุยได้ไหม”
คุณแม่ลูกสองสอบถามก่อนจะหันไปยิ้มให้ลูกสาวที่กำลังรอจะคุยกับคุณอาคนสวยด้วยความคิดถึง
“ว่างค่ะ คุยได้ พี่รีน่ามีอะไรคะ”
“พี่ไม่มี แต่เด็กอะมี บ่นคิดถึงอาอลิซ”
“ใครเอ่ยที่คิดถึงอาอลิซ” อลิซยิ้มหน้าบานหลังจากรู้ว่ามีหลานคิดถึง เอรีน่าจึงยกโทรศัพท์ให้ลูกสาวเป็นคนคุยเอง เด็กหญิงวันวิเศษไม่รอช้ากรอกเสียงสดใสทักทายคุณอาคนสวยทันที
“น้องวิเองค่าอาอลิซคนสวย”
“น้องวิคนเดียวเหรอ อานึกว่าพี่พิด้วย”
“พี่พิก็คิดถึงค่ะ แต่น้องวิคิดถึงเยอะกว่า”
“จริงเหรอคะ อาก็คิดถึงน้องวิกับพี่พิเหมือนกันค่ะ”
ไม่เจอกันหลายวันเธอก็คิดถึงหลาน ๆ เหมือนกัน เด็กอะไรก็ไม่รู้อ้อนเก่งคุยเก่ง เวลาไปเที่ยวหรือไปห้างสรรพสินค้า เธอจึงไม่เคยลืมซื้อของมาฝากสองพี่น้อง ทั้งของเล่น เสื้อผ้า และอีกหลายอย่างจนโดนมารดาของหลาน ๆ บ่นให้เพลา ๆ ลงบ้าง แต่เธอไม่ฟังเวลาเจอของถูกใจก็จะซื้อมาให้หลานเสมอราคาเท่าไหร่ไม่เคยสนใจ ขอแค่หลานชอบอาอลิซพร้อมเปย์
“น้องวิโทร. มาบอกอาอลิซ อย่าลืมไปงานแต่งงานของพ่อกับแม่นะค้า” เด็กน้อยกลัวคุณอาคนสวยลืม
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ อาไม่ลืมหรอกลูก น้องวิแต่งตัวสวย ๆ ด้วยนะคะ อย่าลืมบอกแม่ให้แต่งหน้าทำผมให้น้องวิด้วย”
อลิซขำเล็กน้อยกับความคิดความอ่านของหลานสาวที่กลัวเธอจะลืมไปงานแต่งงานของแสนปิติกับเอรีน่า
“ค่า น้องวิจะแต่งตัวสวย ๆ ให้เหมือนนางฟ้าเลยค่ะ”
“ดีมากค่ะลูก”
สองอาหลานคุยกันอยู่สักพักก็วางสายไป อลิซยิ้มหน้าบานด้วยความสุขใจ รู้สึกอยากมีลูก ๆ ฉลาด ๆ เหมือนวันวิเศษบ้าง พูดเก่ง ฉอเลาะ อยู่เป็น เก่งกว่าพี่ชายอีก รายนั้นพอเริ่มโตก็เริ่มพูดน้อยลง ชอบวางหน้านิ่ง ๆ เหมือนคุณอาอินทิวาของตนเองไม่มีผิด ไม่รู้หลานชายเลียนแบบคุณอาหรือคุณอาแพร่เชื้อให้กันแน่
เธอค้อนปะหลับปะเหลือกให้กับผู้ชายที่ชื่อ อินทิวา มหาโชคดำรงวรกุล ลูกชายบุญธรรมของตระกูลมหาโชคดำรงวรกุล ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัท MDK Group ผู้ชายเนื้อหอมที่สาว ๆ จ้องตาเป็นมัน
อินทิวาเป็นผู้ชายหน้าตาดีออกไปทางเกาหลี ผิวขาวใส รูปร่างสูงโปร่ง หากไปทำอาชีพนายแบบหรือพระเอกละครต้องรุ่งอย่างแน่นอน
“คอยดูนะ อลิซจะทำให้พี่อินรักอลิซให้ได้”
เธอเอ่ยด้วยความมุ่งมั่นหลังจากคิดถึงผู้ชายปากร้ายที่ชื่อ
อินทิวา แต่แล้วเธอก็ต้องถอนหายใจออกมาเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแค่หาเวลาเข้าไปคุยกับเขายังยากเลย
อินทิวาออกจะงานยุ่งในขณะที่เธอนั่งกินนอนกินไปวัน ๆ ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แม้จะเรียนจบปริญญาโทจากเมืองนอกเมืองนาแต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าอยากทำอะไรอยู่ดี ธุรกิจของครอบครัวเธอก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายเดี๋ยวมีคนหาว่าอยากได้สมบัติของตระกูลอีก การเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะก็ใช่ว่าจะดี ถ้าต้องมานั่งปวดหัวกับการแก่งแย่งมรดกซึ่งเธอไม่ชอบเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูขา ป้าขอเข้าไปได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะ ประตูไม่ได้ล็อก”
แม่บ้านคนสนิทเปิดประตูเข้าไปในห้องของคุณอลิซ เห็นเธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงจึงไม่รอช้าที่จะบอกจุดประสงค์ของการมาขัดจังหวะพร้อมด้วยสีหน้าไม่สบายใจ เพราะคุณผู้หญิงดูเครียด ๆ เหมือนคนอารมณ์ไม่ดี เดี๋ยวคุณหนูอลิซจะโดนดุอีก
“คุณผู้หญิงให้มาตามค่ะ”
“คุณแม่ให้ไปหาทำไมเหรอคะป้าสุ”
“ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่เห็นหน้าเครียด ๆ คุณหนูอย่าไปเถียงกับท่านนะคะ”
“ค่ะ อลิซก็ไม่ได้อยากทะเลาะกับคุณแม่หรอกค่ะ”
อลิซแสดงสีหน้าเหนื่อยหน่าย เธอกับมารดาไม่สนิทกันไม่เหมือนแม่ลูกคู่อื่น ตั้งแต่เด็กจนโตเธอมักจะโดนทอดทิ้งให้อยู่กับพี่เลี้ยง เห็นหน้าพ่อแม่นับครั้งได้
เธอไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเวลาคุยกับมารดาถึงมีปากเสียงกันตลอด จนบางครั้งเธอก็แอบคิดว่าตนเองไม่ใช่ลูกของท่าน เพราะแม่ที่ไหนจะทำตัวเย็นชาใส่ลูกของตนเองได้ขนาดนี้
บ้างเวลาก็ทำเหมือนลูกเป็นคนไร้ตัวตน หรือพอมีตัวตนก็ชอบบังคับให้ทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ ส่วนบิดาไม่ต้องถามถึงด้วยความเป็นนักธุรกิจท่านแทบจะไม่มีเวลาอยู่บ้านด้วยซ้ำ
ความรัก ความอบอุ่น ของคนในครอบครัวคืออะไร อลิซไม่รู้จัก แต่ก็ยังดีที่มีครอบครัวมหาโชคดำรงวรกุลเป็นที่พึ่ง เวลาเธอไม่รู้จะปรึกษาใครก็มีคุณแสนดีนี่แหละคอยช่วยเหลือ
แสนปิติเองก็เป็นพี่ชายที่น่ารักคอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต ส่วนอินทิวาเป็นไม้เบื่อไม้เมามากกว่า แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ ๆ หญิงสาวก็เกิดหลงรักชายหนุ่มขึ้นมา รักถึงกับอยากได้มาเป็นคู่ชีวิต
“คุณแม่ให้ป้าสุไปตามอลิซมา มีธุระอะไรรึเปล่าคะ” อลิซเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่มารดานั่งรอเธออยู่ เห็นท่านนั่งไขว่ห้างเชิดคอราวกับนางพญาก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ แม้จะเป็นภาพที่เห็นจนชินตา แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีทำไมท่านต้องวางมาดทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
“คิดเรื่องงานหรือยัง เรียนจบปริญญาโทแล้วนี่จะไม่คิดทำอะไรเลยเหรอ” น้ำเสียงของคนเป็นแม่คล้ายกระแนะกระแหนคนเป็นลูกสาว
“ก็คิดค่ะ แต่ไม่รู้จะไปทำอะไร” อลิซตอบตามตรง ตอนนี้เธอยังไม่รู้จะทำอะไรจริง ๆ ชีวิตเหมือนไม่มีจุดหมายปลายทาง
- Writer
