“โอ้โห บรรยากาศดีจังเลยนะคะเนี่ย”
พอมาถึงร้านอาหาร หญิงสาวก็อดเอ่ยชมไม่ได้ เมื่อมันถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสุดแสนโรแมนติกและน่ารักจนเธอเผลอมองไปรอบๆอย่างเพลิดเพลิน ทำเอาคนที่พามาอดยิ้มกับปฏิกิริยาน่ารักนั้นของเธอไม่ได้
“ถ้าคุณชอบ ผมจะพามาบ่อยๆ”
มอแกนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินนำเข้าไป ทำเอามิเชลอดยิ้มตามหลังเขาไปไม่ได้เมื่อรู้ดีว่าปฏิกิริยาของเขาคือกำลังเขินอายกับสิ่งที่พูดออกมา เธอเข้าใจว่ามอแกนไม่เคยที่จะแสดงออกในมุมน่ารักอ่อนหวานแบบนี้ แต่เขาก็พยายามได้ดีมาก
ทั้งสองนั่งทานอาหารกันจนอิ่ม ก็เริ่มพากันคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เพราะต่างคนก็ต่างรู้จักเกี่ยวกับเรื่องต่างๆของกันและกัน จนกระทั่งพนักงานเข็นรถที่ถูกปกคลุมด้วยผ้าขาวมาจอดอยู่ข้างโต๊ะของเขาและเธอ
“เอ่อ ไม่ได้สั่งอะไรแล้วนะคะ สงสัยส่งผิดโต๊ะ...”
มิเชลเอ่ยออกมาอย่างแปลกใจ เพราะเขากับเธอทานเสร็จกันได้พักใหญ่ๆแล้วก็ไม่ได้สั่งอะไรมาเพิ่ม
