“คุณเป็นอะไรมากรึเปล่าครับคุณหนูเล็ก” ดนัยร้องถามขึ้นอย่างอดห่วงไม่ได้ สายตาไม่สบอารมณ์อย่างหนักมองตามเพื่อนรักของตัวเองไปอย่างตำหนิ ทั้งๆ ที่เมียยืนอยู่ตรงนี้แต่กลับเลือกที่จะไปให้ความสำคัญกับผู้หญิงอื่น
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณคุณดนัยกับคุณกุลทิตามากนะคะที่ช่วย”
“เรื่องแค่นี้เล็กน้อยค่ะ ฉันพอจะมองออกว่าคุณไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นคุณนางแบบคนนั้นล่ะก็ไม่แน่” กุลทิตาตอบรับคำขอบคุณพร้อมกับความคิดเห็นส่วนตัว รู้สึกถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้มากกว่าคนไหนๆ ที่ผู้เป็นเจ้านายนั้นเคยควงมาทั้งหมด
อีกทั้งประโยคที่ว่าเธอคนนี้คือ ‘เมีย’ ที่หลุดออกมาจากปากแม่นางแบบจอมเหวี่ยงคนนั้นด้วยอีก และหากจำไม่ผิดตรีภพนั้นแต่งงานมีภรรยาเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว แต่เจ้าตัวกลับไม่ชอบที่จะพาภรรยาออกงานสังคมสักเท่าไหร่ แม้เรื่องสำคัญนี้จะมีคนรู้เพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นแต่ด้วยความเป็นเลขาส่วนตัวของเขา ทำ
