“คุณกับคุณภพจะสนิทสนมกันแค่ไหนฉันไม่สนใจหรอกนะคะ เพราะยังไงฉันก็ถือว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาอยู่ดี และถึงต่อให้เขาจะออกไปมีผู้หญิงชั่วคราวที่เก็บเอาไว้ควงเล่นๆ ยามเหงาสักกี่คน ฉันก็คือคนเดียวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องอยู่ดี เพราะฉะนั้นคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะแตะต้องรูปภาพใบนี้!!” สายตาที่ต่างไม่มีใครยอมใครกระทบกันอย่างรุนแรงเสียจนกุลทิตาเริ่มจะรู้สึกลางร้ายจึงค่อยๆ รีบวิ่งออกไปนอกห้องเพื่อจะหาใครสักคนมาหยุดสงครามเย็นในตอนนี้ ทิ้งให้สองสาวได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพัง
“ฉันจะทำให้แกดูว่าฉันมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับข้าวของของผัวฉันก็ได้! คนที่ไม่สิทธิ์มันคือแกนังเมียที่เขาไม่ต้องการ!” สรรพนามตรงไปตรงมาดังขึ้นก่อนร่างสูงเพียวลมจะพุ่งกายเข้าหาครั้นจะเหวี่ยงมันฟาดลงไปบนแก้มใสของอีกฝ่ายรินลดาก็เอื้อมมือมาคว้ามันเอาไว้ก่อนจะออกแรงบีบมันแน่นจนคนที่มั่นใจในตัวเองว่าสามารถจัดการผู้หญิงจืด
