The Black Luna Forbidden Desires (Tagalog)

Chapter Ang Erotikong Panaginip, Isang Realidad?

Mula nang mawala ang Rose na si Rose Anne Suarez, natuklasan at ginalugad ni Daniel Lukas Montero maliban sa kanyang napagtanto bilang langit, upang burahin ang sakit. Alam ng kaibigan niyang si Michael Carpio na mabubuo ang pagiging malapit ni Daniel sa kanya, kahit sa opisina. Nakatutok ang mga mata ni Daniel Lukas sa nangyayari sa likod ng mga glass pane sa opisina sa itaas niya. May kutob siya sa pinag-uusapan ng mga department head. Hindi pa tapos. Kailangan niyang bumalik doon sa lugar na ito na ayaw niyang isipin. Para makalimutan siya, ginawa niya ang lahat, lahat ng posibleng makatao.

Superbisor Roger San Pedro

Ang opisina kung saan nagtatrabaho si Daniel Lukas (PDEA) ay hindi kailanman naisip na ang mga lalaking ito ay nakakakuha ng mga batayan para sa kung ano ang kanilang naramdaman tungkol sa kanilang sarili. Inialay ng dalawa ang kanilang buhay sa takbo ng kanilang mga aksyon. Gumawa sila ng sarili nilang mundo at tinamasa ang mga pagpapala mula sa langit. Ang kanilang aksyon ay nagsasalita ng kung ano ang kanilang naramdaman sa isa't isa.

Namuti ang buko ni Jordan habang nakakapit sa gilid ng lamesang nakayuko. Ang kanyang pisngi ay dumikit sa malamig na pilak na ibabaw, ang kanyang bakanteng titig ay nakatutok sa mga saradong blind na sumasangga sa pangkalahatang publiko mula sa lahat ng mga nangyayari sa opisina ng pinuno ng departamento.

Ang pang-itaas na bahagi ng katawan niya ay hinaplos sa makinis na tabletop, ang ilang mga butones na hindi niya naalis sa pagmamadali ay tumutulak nang masakit sa kanyang laman, sa tuwing ang isa sa mga marahas na pag-ulos ay nagtutulak sa kanya pasulong, hindi niya natatakasan ang puro puwersa na pumapasok sa kanya. hindi na siya kayang kalabanin pa nito.

Hindi mahalaga sa kanya, walang ibig sabihin iyon.

Not the knowledge that Roger San Pedro was using Daniel as an outlet for his insecurities, for the pressure on him, like Michael Carpio.

Hindi ang sakit na sinamahan ng galit na galit nitong pagpasok nang, tulad ngayon, dinala niya ito sa matinding galit. Nang subukan niyang ipakita sa kanyang sarili na anuman ang itinakda niyang gawin, hindi siya magtatagumpay ni ang walang katapusang paghahangad sa gamot na matagal nang naging bahagi niya. Kahit na ito lamang ang dahilan kung bakit siya umalis upang magpatuloy; kahit na ang kadahilanang iyon ay nagpahayag ng walang iba kundi ang pagnanais na wakasan ang kanyang walang bungang mga pagsisikap.

Ang lahat ng iyon ay walang halaga sa kanya nang maramdaman niya si Roger sa ibabaw niya, nang yumuko sa kanya ang maitim na buhok, hinayaan siyang makibahagi sa init ng kanyang katawan. Nang siya ay sumandal sa kanya, humihingal at umuungol, paulit-ulit na sinasaksak ang kanyang miyembro sa kanya, sa mga maindayog na galaw na lumakas nang lumawak ang higpit ng kanyang katawan, ang mga unang tagapagbalita ng hindi maiiwasang bulalas ay nakalimutan ang pagkatuyo ng kanyang malupit na pasukan.

Nakilala na niya nang pumasok si Roger sa kumpanya; sa sandaling makita niya ang kumikinang na titig ni Roger ay naramdaman ang mga panginginig ng matanda nang itulak niya ang lahat ng iba pa, anumang pagdududa, anumang pagkakasala, anumang panghihinayang na alam niya ang presensya lamang ng kanyang asawa, na nasa mismong gusaling iyon, ilang palapag lamang sa ibaba. nagtrabaho, pinahirapan.

Tumugon ang sentido ni Daniel Lukas sa mga tingin ni Roger nang hindi niya gusto. Sinubukan niyang iwasan ang kapangyarihang iyon, upang maiwasan ang epekto ng iba sa kanya, ngunit hindi nagtagumpay.

Matagal na niyang pagmamay-ari ang kanyang balat at buhok, mas mahaba kaysa sa inamin niya sa kanyang sarili. Hindi niya maiwasang sundan ang unspoken call, paulit-ulit. Kung gaano man siya kahirap lumaban, kung gaano siya lumaban sa apat na pader na ito, mula sa alinmang silid kung saan nilayon ni Roger na gawin ang kanilang ginawa nang paulit-ulit, kung saan walang takas at walang takas, na kung saan ang pagsinta , ang pagnanais para sa iba, ang nagtulak sa kanya na gawin. Mabangis, walang kontrol, malupit sa pagtatangkang pigilan, pigilan, ang matagal nang nakakulong na pagnanasa, upang kumbinsihin ang kanilang sarili na ito na ang huling pagkakataon na hindi nila ito kailangan, na maaari silang magpatuloy nang hindi sumusuko sa isa't isa.

Gayunpaman, kahit papaano ay alam ni Daniel na hindi niya kaya, na ang kanyang lakas, na tila halos hindi mauubos sa ilan, ay natapos sa puntong ito, na hindi niya bibitawan, ay hinding-hindi magagawa.

Nahirapan man si Roger, kung ang lahat sa kanya ay sumigaw na isuko ang iba, hindi siya nagtagumpay. Ang bawat pilit na pagtatangka ay nagbunga lamang ng pagsisikap niyang sakupin si Daniel nang mas malupit, lalo pang hindi mapigilan, na para bang pinaparusahan siya dahil sa katotohanang mas matindi ang pananabik nito sa kanya kaysa sa kagustuhang manatiling tapat sa asawa. Ngunit alam ni Daniel na gusto niya ito, isinumite sa sandaling sinabi ni Roger ang kanyang paghahabol, sa sandaling naramdaman niyang pinandilatan siya ni Roger.

Nagkaroon ng pagkakataon na sinubukan ni Daniel na lumayo sa kanya, sinubukang balewalain ang mga senyales na ipinapadala sa malamig na silid na nagpapasiklab sa kanyang init nang si Roger ay nagliliyab na.

Nang sa wakas ay makapasok siya sa liblib na silid na binalak ni Roger para sa kanya, na nagdilim bilang pag-iingat at naalis na sa mga camera, wala nang hindi nasagot na mga tanong, walang alinlangan, wala nang kontradiksyon. Naputol ang kandado at ang mga kamay ni Roger ay nasa lahat ng dako, binubuksan ang kanyang kamiseta, at hinihila ang siper ng kanyang maong o suit na pantalon, naiinip, nagagalit, at sakim.

At minahal ito ni Daniel, minahal ang maliit na katibayan ng walang kontrol na pagnanasa ng iba para sa kanya, kahit na siya ay humiwalay sa kanya ng hindi mabilang na beses, sinira at nawala siya nang paulit-ulit, iniwan na nag-iisa na walang anuman kundi ang alaala at imahinasyon. kung ano ang maaari ngunit hindi kailanman magiging.

Kaya't siya ay sumuko, ginawa ang anumang hilingin sa kanya ni Roger, hinihingi sa kanyang walang sawang gutom, kahit masakit kapag napunit siya nito sa loob dahil alam niyang hindi ito magtatagal. Naramdaman niyang pinupuno siya ni Roger, hinihimas-himas, humihingal, palalim nang palalim na gustong angkinin siya, na gawin siyang bahagi ng kanyang sarili.

Ang semi-erect na ari ni Lukas ay tumugon sa pagpapasigla ng maindayog na presyon laban sa kinis ng mesa, nanginginig at nanginginig, ngunit malayo pa rin sa paglabas. Sa wakas, huminto si Roger sa kaloob-looban niya, naghintay, umungol, at tila natauhan sandali. Nagpalipat-lipat siya ng mga anggulo, halos mabunot, dumudulas ang kanyang ari sa prostate ni Daniel Lukas.

Napabuntong hininga si Daniel. Hindi niya inaasahan na iisipin siya ni Roger, na pagkatapos ng apat na linggong pag-iwas ay makokontrol niya ang kanyang pagnanais na tumugon sa mga pangangailangan ni Daniel bilang kanyang sarili. At gayon pa man ginawa niya. Ang pumipintig na dulo ay minasahe ang pagkuskos sa maseselang bahagi sa loob niya, na nagparamdam kay Jordan na malapit na siyang sumabog. Napaungol siya habang pinapagana ni Roger ang kanyang prostate, pinupukpok ito sa paraang tanging kaya niya, udyok ng mga reaksyon ni Daniel Lukas nang magsimula siyang pumiglas at bumuntong-hininga, sinusubukang igalaw ang kanyang mga balakang patungo sa isa, ibinaba ang kanyang likod sa walang kabuluhang pagsisikap na sumipsip ng higit pa. Ang lakas ni Roger.

Hinawakan siya ni Roger sa isang mahigpit na pagkakahawak, hindi pinahintulutan siya ng anumang dagdag na kalayaan, nagsasaya sa pakiramdam ng kanyang kapangyarihan. Narinig ito ni Daniel sa paraan ng pagbabago ng kanyang paghingal, nakita ang matingkad na ngiti, ang matagumpay na hitsura na nakita niya nang hindi mabilang nang magkaharap silang pag-ibig.

"Anong gusto mo, Daniel Lukas... anong gusto mo?" Paos ang boses niya, kakaiba at hindi natural ang tumatawa.

"Ikaw," daing ni Daniel, "ikaw lang."

"At paano mo ako gusto?"

"Deep and hard and..." hingal na hingal din siya ngayon. "Please Roger, please... give me everything."

"Gusto mo talaga?"

Yumuko si Roger sa kanya, at dinilaan ang kanyang t**i, hinayaan ang kanyang mainit at basang dila na tumagos sa kanal ng tainga, na ginagaya ang paggalaw ng kanyang miyembro sa pamamagitan ng maikli at matatalim na pag-ulos.

"Oo ahhhhh."

Napaatras si Daniel habang ang isa sa mas matangkad na kamay ay dumausdos pababa, hinawakan ang kanyang ari sa base, kinulong ito, at maindayog na pinipisil kung saan man ito nakakuha ng access sa malambot na balat.

"Oh Diyos, mangyaring Roger..."

Ibinaon ni Roger ang mukha sa leeg ni Daniel, mainit na hinahalikan sa gilid at gilid. Umalis ang kamay niya sa tumitibok na t**i ni Daniel, hindi pinansin ang ungol na hindi napigilan ni Daniel Lukas na umalis sa labi niya sa pagkawala, gumagala sa balingkinitang katawan hanggang sa maabot niya ang base ng ari niya at lumubog sa Lukas. Hinawakan niya ang kanyang ari at pinaikot-ikot, iniunat at pinalawak ang mga dingding ng masikip na kanal ni Daniel Lukas, na pinarami ang pagpapasigla.

Napaungol na naman si Daniel. "Oh god, Roger... paano...?"

Ang kabilang kamay ni Roger ay nasa pagitan na ngayon ng mga balikat ni Daniel, hawak ang klerk na hindi kumikibo, mahigpit sa pagkakahawak nito habang ginagawa siya. Maikli, malalakas na mga tulak na kahalili ng mga nakakalasing na paikot-ikot na paggalaw, nasisiyahan, humihingal na pagtawa na may nasasabik na paghinga.

"Paano mo... paano mo..."

Natahimik si Daniel Lukas. Isang halinghing na naman ang kumawala sa kanyang mga labi. "Oh diyos, Roger..."

Mas bumilis ang pagbomba ni Roger, nakaawang ang kanyang bibig, ang matalim na paghinga na sumasabay sa karahasan ng kanyang mga ulos. “Gusto mo, gusto mo pa, Daniel? Gusto mong malaman kung bakit hindi pa ako pumapasok?"

Muli siyang sumandal, mahinang bumulong. "Look at my wife contented face and you'll know why." Bumuntong-hininga si Daniel Lukas, at hindi niya alam kung ang lakas ng walang humpay na pag-ulos na nagdulot ng tunog, o ang paghihirap na pumutok sa kanyang puso sa pag-iisip na niloloko silang tatlo ni Roger, ang asawa ni Roger, ang kanyang kasintahan, at kanya.

At gayon pa man ay ayaw niyang palampasin ito, hindi kayang tapusin, hindi masabi ang mga katagang magpapalayas sa kanya, hindi kayang tapusin ang opisyal na hindi pa nasimulan. Ang pag-iisip na ang iba ay nagpatuloy sa kanilang trabaho isang palapag lamang sa ibaba nila, ay hindi kailanman mangangahas na abalahin ang diumano'y mahalagang pagkikita sa pagitan nila, na sa isang lugar sa ibaba nila ay walang pinaghihinalaan ang kanyang asawa, na mas malala pa kaysa sa damdamin ng pagkakasala kung saan siya ay ginagamit sa pakikitungo.

Ngunit sa sandaling muli ang sakit ay nagbigay daan sa kasiyahan Alam ni Roger kung aling mga pindutan ang pinindot, kung aling mga susi ang pipindutin upang itaboy siya sa ecstasy. Mas nakasandal siya sa kanya, ibinaon ang buong haba sa loob niya ng todo, at kinagat ni Daniel ang kanyang labi upang pigilan ang hiyaw nang maramdaman niya ito nang malalim at matigas sa loob niya, nanginginig, namamaga, sumisigaw para sa katuparan.

Ang magkabilang kamay ni Roger ay nakapulupot na ngayon sa kanyang mga braso, lubos siyang naparalisa. At sa kaibuturan ni Daniel Lukas, ang mainit na t**i ni Roger San Pedro ay bumukol nang mas malaki at mas malakas kaysa dati. Dahan-dahan, hindi makayanan ang dahan-dahan, ang maitim na buhok na lalaki ay iginuhit muli ang kanyang masakit na miyembro, para lamang itinulak ito muli sa tumatanggap na laman.

XXX