The Black Luna Forbidden Desires (Tagalog)

Daniel Lukas / Jordan Magnus Montero's POV Sabik na sabik akong marinig ang malambot niyang boses sa unang pagkakataon. Pininger ko ang cellphone ko, tinitigan itong mabuti ng ilang segundo, palipat-lipat sa sofa, at dahan-dahang naglakad patungo sa office bar. Nagsalin ako ng lumang alak habang tinitingnan ang butas ng bote, pinaikot-ikot ang alak sa baso, at ininom ang nakakapreskong likido sa aking walang hanggang uhaw. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa windowpane, naisip ko ang mga babae...”I hate women! Malaki! Hell!" Sigaw ko na may galit sa puso ko habang sabay hagis ng wine glass sa dingding. Naging masakit sa loob ko ang poot ko, sasabog na, "Ahhhhh... I want every woman to feel the pain...to feel love... para maramdaman ang paghihiganti ko!!” I compose myself and call my Personal Assistant, Andrew, “Tawagan si Hendrix Montes at i-schedule siya sa The Aquarium, get it? Sabihin mo sa kanya na dalhin ang mga importanteng kagamitan, okay?" "Yes Boss Daniel, ano pa ba?" “Anding, Anding, nakakalimutan mo ang trabaho mo? Anong oras na?" "Nine ng umaga Sir Lukas?" “So?” "Panahon na para sa iyong gamot at fruit smoothies." "Okay, kung gayon, mabilis, pumunta ... pumunta.. ngayon!" "Oo Boss Daniel" Umalis si Andrew at dumiretso sa kusina. Si Andrew Mijares ay lumaki sa akin mula noong pagkabata ko sa Bukid ng aking ama. Nabuo namin ang aming relasyon sa mga taon noong ako ay nasa pangunahing antas kung saan, ang aming mga personal na damdamin ay alam namin nang walang anumang pagkabalisa. Siya ay tapat sa aking mga magulang at sa akin bilang nag-iisang anak ng isang mayamang negosyante at pulitiko sa aming lugar. Mayroon tayong lahat na dapat pangarapin, mula sa simula, kahit bilang isang kabataan. Ako, I developed maturity at a early age than Andrew. Ngunit, alam ni Andrew ang aking gana sa s*x, ay ibang-iba sa kanyang pananaw. XXX Ang pangalan ko ay Daniel Lukas Monteo. Gwapo daw ako, maganda ang pangangatawan at lover boy pa ako, pero may babaeng magmamahal sa akin? Pero, kusang dumarating daw ang pag-ibig kahit harangan mo ng isang libong impyerno! Sa mga babae naman, naghahanap din sila ng mga makakasama nila sa buhay, na dapat nilang mahalin. Pero most of the time, naiinlove nga sila sa lalaki pero parang may kulang o hindi pa nakuntento; sa pag-ibig, o kawalan ng oras. Pero ang pinakamasama ay ang lalaking hindi "provider" o tamad na wala pang pera sa bangko. Ngunit, ako ay isang lihim na Bilyonaryo, nasa akin ang lahat at mayroon akong mga lihim na pagnanasa na walang kabusugan! Ako, hindi ako mahilig gumastos ng yaman ko pero gusto kong magtrabaho ng naaayon sa kapritso ko para masiyahan ang mga gusto ko. Ang trabaho ko sa gobyerno sa ilalim ng Law Enforcement Division bilang PDEA Agent. Sa loob ng mga pader ng Law Enforcement Office, ang mga lihim ay lumalaki araw-araw, na tumutukoy kung ano sa loob ng bawat tao ang nagnanais na mabuhay sa modernong mundo, at sa kanilang mga trabaho bilang Ahente. Alam ng kaibigan kong si Michael Carpio na mapapaunlad ko ang pagiging malapit ko sa kanya, kahit sa opisina. Napako ang mga mata ko sa nangyayari sa likod ng mga glass pane sa opisina sa itaas ko. May kutob siya sa pinag-uusapan ng mga department head. Hindi pa tapos, hinihimok pa rin akong makipagkita kay Michael. Kailangan kong bumalik doon sa lugar na ito na ayaw niyang isipin. Para makalimutan siya, ginawa ko ang lahat, lahat ng posibleng makatao. Nakita ko kung paano umiling si Michael Carpio, alam kong magiging kasing hirap, kung hindi man mas mahirap, ang pumayag sa isang planong tulad nito. Natatakot si Michael para sa akin. May hinala si Michael, kahit hindi niya sabihin, at least hindi niya sinabi hanggang ngayon. Nag-ingat ako, maingat na itago ang mga butas. At gayon pa man, ang isang tingin ay sapat na, isang maliit na kawalang-ingat, isang sandali ng pagnanasa na hindi nakagagambala ng mabuti sa iba, ay hindi nagbigay sa akin ng impresyon na si Michael ay nagsisikap nang husto na ihatid ang kanyang pagnanasa. Sana kung hindi. Wish I was stronger, I could say 'no' kay Michael. Ngunit kahit na sa sandaling iyon, alam ko nang may lubos na katiyakan na palagi akong babalik sa kanya, na ang isang kindat ay sapat na ng isang tingin, at ako ay nawala. Sinunod ang lahat ng hinihiling ng lalaki sa akin. Hindi dahil alam ko na gusto ako ni Michael, kundi dahil ako mismo ang nagnanais sa kanya ng higit pa sa aking masasabi. Dahil gusto ko itong maramdaman sa loob ko, paulit-ulit. Magaspang, matigas, at hindi sumusuko. Dahil ang pakikipagtalik kay Michael ang tanging nagparamdam sa akin ng buhay. Dahil kahit ang sakit nang pinasok ako ni Michael nang kinuha niya ako ng halos nakayuko sa isang mesa, ay mas mabuti kaysa sa kawalan ng laman kung saan ako lumipat sa walang katapusang mga oras ng araw. Nanghina ako sa pagbitaw ni Michael ay imposible. Ito ay sa kanya, naging kanyang pag-aari, ang laruan ng taong ang bawat galaw niya ay nakonsensya. Tahimik niyang inakusahan akong responsable sa pagtataksil sa kanyang asawa. Pinarusahan ako ni Michael at kung wala ang parusang ito, hindi na ako mabubuhay, ayaw na niyang mabuhay. Hinanap ko ang mga mata ni Michael. At alam kong mangyayari ulit ito. Nakita ang pagnanais na sumanib sa kanya at isa lang ang alam niyang paglabas. Ako ay pag-aari ni Michael, magpakailanman, habang tayo ay nabubuhay. "Ang bastos mo Michael, umamin ka!" "Hindi ako iyan." Mapaglarong sinubukan ni Michael na parusahan ako ng isang sampal, ngunit magaling siyang yumuko sa ilalim ng kanyang mga kamay. "Oh oo ikaw pala." Pinilit ko ang opinyon niya. "Ano ang una mong sinabi sa akin noong gabing nagkita tayo?" "Paano ko naman malalaman yun? Busy akong tao." "Ayan... na naman." Itinuro ko ang daliri ko sa lalaking nag-aakusa. "Pakiramdam mo hindi mo na kailangang tandaan, Bullshit!" Ngumuso si Michael. "Pwede bang itigil mo na ang paggawa ng kalokohan na ganyan, minsan lang, habang may pagkakataon tayong maging pribado?" Iniangat ko ang ulo ko, kunwari nag-iisip. "So hindi ka pa masyadong matanda para maalala iyon?" "Ipapakita ko sa iyo kung ano ang luma." Ngumisi si Michael, itinapon ang kumot na nagtatago sa kanyang mga binti, at sinunggaban ang gwapong maitim ang buhok, itinulak ang likod ko gamit ang kanyang pang-itaas na katawan, at sa wakas ay inihagis ako sa kanyang likuran. "Ouch... bull-dog ka." "Huwag kang magpanggap na hindi mo gusto iyon." Nag-flash sa mga mata ng binata ang bastos. "Maniniwala ka ba sa akin?" "Hinding-hindi." Dahan-dahan, sa sarap, si Michael ay nag-unat sa aking tiyan, maingat na makipag-ugnay sa bawat pulgada ng tanned na balat na nag-uunat at nakatali sa ilalim niya. Napaungol ako nang magkadikit si Michael sa magkabilang pelvis namin, dumidikit ang katawan niya sa katawan ko. "Oh God, Michael," napabuntong hininga ako. "Pinapatay mo ako." "Just a little death," huminga si Michael sa tenga ko bago sinimulang sipsipin ang earlobe ko. "Alam ko kung ano ang gusto mo at alam ko kung ano ang kailangan mo... At ngayon sabihin sa iyong sarili: Pride ba iyon o katotohanan?" "Ah!" isang mataas na sigaw na kasing haba at payat na mga daliri ang nagsimulang magmasa sa aking dibdib habang ang pelvis ni Michael ay nagsimulang gumalaw nang maindayog, na pantay na nagbomba sa aking katawan sa ilalim niya. "Oh God... walang yabang... walang yabang... Michael!" "Tapos gusto mo... sabihin mo na..." "I want you Michael, give it to me, give me your cock." Mga labi na lumalamon sa akin, maanghang na musk na bumalot sa akin. ang tunog ng isang pakete ng condom na bumukas. "Pasensya, Magnus, pasensya." Paos ang boses niya, puno ng passion. Ang malakas na baras, tumitibok, nanginginig sa pasukan nito. Ang mga daliri ay gumagala sa aking tiyan, sinusuklay ang aking buhok, niyakap ang aking nanginginig na ari, minamasahe ito, hinahayaan itong lumaki hanggang sa ako'y mapasigaw, hanggang sa ang ulo'y tumalsik ng ligaw, hindi mapigilan sa mga unan, hindi na napigilan ang nalalapit na pagsabog. At pagkatapos, ang parehong mga daliri ay nagpapadulas, nag-uunat, nagbubukas, tumatagos sa tumitibok na kalamnan, naghahanap at hinahanap ang prostate. "Diyos ko!" napasigaw talaga ako. Gusto ng higit pa, hindi na makayanan, hindi na makapaghintay. Ngunit walang alam si Michael tungkol sa awa, walang awa. Walang humpay, naramdaman ko ang magic point sa kaloob-looban ko, paulit-ulit itong hinihimas, ipinasok ang pangalawang daliri, pangatlo, lumalawak at lumalawak. Ginalugad ng kanyang mga daliri ang mga dingding ng aking bukana, hinihimas, at kinurot hanggang sa ako ay humingi ng awa. "Michael, bigyan mo ako... ngayon na!" At pagkatapos ay pumasok sa akin ang dulo ng matigas na baras, sinipsip, hinawakan, at hinigop. Bumangon ako laban sa kanya. Higit pa. mas malalim. Mas mahirap. "Oh God... Michael." Marahas na itinulak ng tinawagan, at ibinaon ang kanyang matigas na ari sa malambot, nakakatanggap ng lukab, lalo pa, mas malalim, napuno niya ang aking siwang ng kanyang laki. "Aaaah." "Oh god... more." Napabuntong-hininga ako nang humiwalay sa akin ang kumikinang na baras, at napaungol nang muling bumaon sa akin. Napabuntong-hininga si Michael, gumagalaw sa loob ko, nagsisimula ng isang ritmo, lumalalim sa bawat pag-ulos, pumutok, lumalakas, tumitigas, nagdedemand, nagmamay-ari, at sakim. Naramdaman ko ang paglaki ng ari ni Michael, gustong-gusto kong maramdaman ang paglaki nito. At pagkatapos ay binago ni Michael ang kanyang anggulo, pinapaypayan ang aking prostate sa bawat pagtagos hanggang sa hindi ko na kinaya. "Come for me, Daniel," paos na bulong niya, kumikislap ang mga mata, natulala ako. At ako'y sumunod, dumating sa walang katapusang baha na bumuhos sa pagitan ng aming mga katawan. Ang kanyang mga kalamnan ay kumikibot, nanginginig, at pinasigla hanggang sa si Michael na may isang sigaw ay bumaon sa kaloob-looban ko at doon sumabog. "Damn it, Michael," napabuntong hininga ako. "Kung sinuman ang may karapatang ipagmalaki, ikaw iyon." XXX