อกหักมารัก..ผม
839 Words
ตอนที่ 2
หญิงสาวในชุดเดรสเกาะอก เข้ารูปสีแดงเพลิง ตัดกับผิวขาวออร่าของเธอ ที่กําลังนั่งกระดกแก้ววิสกี้แก้วแล้วแก้วเล่า เพื่อระบายความเครียดตัวเอง
โซน VIP
“เฮ้!!! ไอ้พีร์ทางนี้เพื่อน” หนุ่มหล่อเจ้าของผับที่กําลังนั่งกับแฟนสาวข้างกายตะโกนเรียกเพื่อน พีรวิทย์ได้ยินเสียงเพื่อนเรียกจึงรีบเดินเข้ามาหาหัสวีร์เพื่อนรักแบบไม่รีบร้อน ด้วยใบหน้าหล่อเหลาทําให้ผู้หญิงที่กำลังโยกย้ายอยู่แถวนั้นหันมามองคอแทบหัก แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจใครมากนัก พีรวิทย์นั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเพื่อน ที่มุมโซฟาด้านในพีรวิทย์เห็นใครบางคนนั่งดื่มอยู่ สาวข้างกายหัสวีร์เธอมีชื่อว่านี่น่า เมื่อนั่งลงเรียบร้อยดีแล้วเขาจึงเอ่ยถามกับหัสวีร์ทันที
“เฮ้ยวีร์! วันนี้แกเรียกฉันมามีอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าวะ” พีรวิทย์ถามขึ้นแต่สายตาก็ยังแอบมองของพิเศษที่เอ่ยถาม เธอนั่งอยู่มุมโซฟาถัดไปอีกสองสามก้าว และถ้าเขาเดาไม่ผิดเพื่อนต้องมีหญิงมานำเสนอ หรือไม่ก็ให้เขาจีบเพื่อล่าแต้มอีกเช่นเคย และเขาก็กำลังสนใจหญิงสาวที่อยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีแดงเพลิงคนนั้นอยู่พอดีซะด้วย
“เพื่อนนีน่าเองค่ะ เธอกำลังอกหักค่ะ ถ้าคุณพีร์จะช่วยดามใจให้ก็เข้าไปคุยกับเธอสิคะ” ยังไม่ทันที่หัสวรีจะตอบเพื่อน แฟนสาวของเพื่อนก็ชิงตอบมาเสียก่อนแล้ว พีรวิทย์ยิ้มตอบด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เขาไม่พูดอะไร และลุกขึ้นไปหามนต์นภาทันที
“นั่งดื่มคนเดียวไม่เหงาแย่เหรอครับ” พีรวิทย์ทักขึ้น
“.......” เธอเงยหน้ามองชายหนุ่ม แล้วก็ไม่พูดอะไร
“ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ”
“.......” เธอมองหน้าเขาอีกรอบแล้วก็ไม่พูดอะไร พีรวิทย์ถือวิสาสะนั่งลงข้าง ๆ เธอ
“ผมพีร์ ครับ คุณ...”
“...........”
“คุณดื่มเยอะซะขนาดนี้...กลุ้มใจเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
“..........” เขายังไม่ได้ยินเสียงของเธอตอบแม้แต่น้อย ซึ่งโซนนี้เสียงเพลงก็ไม่ได้ดังอะไรมากนัก ออกจะเป็นส่วนตัวเสียด้วยซ้ำ
“ถ้าคุณจะดื่มให้เมาเพื่อลืมแฟนเก่าละก็ ผมบอกเลยครับ คุณคิดผิดแล้ว" คำถามแทงใจดำทำให้เธอต้องพูดเพื่อตัดความรำคาญ
“ถ้าคุณจะมาพล่ามให้ฉันฟังละก็ เชิญค่ะ ดิฉันดื่มเองได้” เธอเริ่มปริปากมาบ้างแล้ว งั้นก็เข้าทางนะสิ
“เปล่าครับ ผมอยากจะเลี้ยงเหล้าคุณต่างหาก”
“.........” ไม่มีเสียงตอบรับอีกเช่นเคย พีรวิทย์สั่งวิสกี้ที่เธอกำลังดื่มอยู่มาเพิ่มทันที เขาดื่มเหมือนกับเธอ แต่ก่อนดื่มเขาเอาแก้วไปชนแก้วเธอเบา ๆ แล้วยกขึ้นดื่ม ผ่านไปสักระยะ เมื่อเธอเริ่มไว้ใจเขาบ้างแล้ว พีรวิทย์จึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ผมยังไม่รู้จักคุณเลย”
“ชื่อมนต์ค่ะ”
“ผมพีร์นะครับ..” เมื่อเธอเริ่มคุยกับเขาแล้ว เขาก็ชวนคุยไปเรื่อย ๆ ในระหว่างนั้นพีร์วิทย์แอบเห็นหัสวีร์เดินไปทางห้องน้ำ เขาจึงขอตัวจากมนต์นภา และเดินตามหัสวีร์ไปคุยเรื่องของเธอทันที พีรวิทย์อยากรู้ว่าเธอเป็นยังไง อยากรู้จักเธอให้มากกว่านี้
“ถ้าสนใจเธอก็ลองดูสักคืนสิ แค่เล่นๆ ก็ได้” หัสวีร์เจ้าของผับหรูแนะนำเพื่อนซี้เพราะรู้ดีว่า พีรวิทย์คงไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ๆ
“ก็ดีเหมือนกันนะ” พีร์วิทย์เริ่มเห็นด้วยก็แค่เด็กใจแตก อกหักแฟนทิ้ง กินเหล้าเมามายเพื่อหาทางออก สนุกชั่วครั้งชั่วคราวก็จบกันไป พีรวิทย์คิดตามที่เพื่อนบอกแล้วยิ้ม ทั้งคู่เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกัน
“ถูกใจแกละสิ..คนนี้” ระหว่างเดินมาหัสวีร์ก็เอ่ยถามเพื่อนอีก
“ก็สวยดีนะ..แต่กินเหล้ายังกับน้ำ สงสัยคงได้แค่พาไปนอนว่ะ” พีรวิทย์รีบบอกเพื่อน
“เฮ่ย!...ชอบก็จัดสิวะ ทำไมต้องรอด้วยละ”
“ฉันไม่ใช่แกนะโว้ย!..ไอ้บ้า” ก็จริงอยู่พีรวิทย์นั้นเขาไม่เคยบังคับขืนใจใคร อาจเป็นเพราะด้วยหน้าตาอันหล่อเหลาของเขานั่นเอง และตัวเขาก็ไม่เคยคบกับใครนาน ๆ เสียด้วย จะมีแค่โรสรินคนเดียวเท่านั้น ที่เขาแกะเธอไม่ออก
คุยกับเพื่อนเสร็จ พีรวิทย์ก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ เขาชนแก้วกับมนต์นภาไปหลายแก้วเหมือนกัน
- Writer
