Ang Room Mate kong MULTO

Chapter 5

Third Person's POV

"Geez, Love! You're really good at hiding ayt?" Naka-smirk na sabi ko.

"Ofcourse, Love. Gusto nilang makipaglaro ‘di ba? Kaya laruin nila ang larong sinimulan ko. ‘Yon ay kung matatapos nila ito at malaman ang puno't dulo."

--

"Bakit ka nagkaganyan, Love?" bulong ko sa sarili habang nakatingin sa kanila sa malayo.

--

Trey's POV

"Tanggalin mo na si Liza sa suspect list, Trey. Narinig mo na naman side nya diba?" Sabi ni Lou sa akin habang nakatingin ng deiretso sa harapan ng kotse.

"Liza is out. Sinong susunod? Tapos paano kapag ba----"

*One message received*

Sino ‘to? Alam ba n’yang nakakaistorbo s’ya? Wrong timing uggh.

Binuksan ko kaagad para malaman kung sino ang istorbong nagtext

From : 0906*******

Looking for me, sweetie? Always remember madami akong mata na nakabantay sa lahat ng kilos mo. And I know that you can see at communicate with that b***h. So tell her to just give up, because you'll never find me.

-Love

“Sht Damn!” Sabi ko pagkabato ng phone ko sa may manibela. Paano n’ya nalaman ang number ko? Pasimple kong tiningnan ang side mirror ng kotse, and I was damn right!

Dito sa puwesto namin ay pansin kong may tatlong tao na pasimpleng tumitingin tingin dito. Tumingin din ako sa taas at nakitang may CCTV dito. Damn it!

"Sinong nag-text? Anong nangyari?" Tanong ni Lou pero di ko s’ya pinansin at ini-start ang engine at pinaharurot ito paalis. Bago makalabas ng parking ay binagalan ko muna upang malaman kung sumusunod ba talaga sila and I'm right! Yung CCTV camera naman ay nalipat ang view kung saan kitang-kita kami. ‘Yong parang sinusubaybayan talaga kami.

Binilisan ko na ang andar ng kotse ko at nakitang may nakasunod na tatlong kotse sa akin. Pinaliko ko pa ito kung saan-saan upang iligaw sila ngunit talagang ako ang habol nila.

Pinulot ko ang phone ko na naibato ko kanina at pinakita kay Lou. Binasa naman n’ya ito at namutla s’ya.

"Anong balak mong gawin?"

"May kilala akong magaling na tracker. Ipapa-track ko ang location ni Love." Sabi ko na lang. Biglang nanlaki ang mata n’ya at...

"T-Trey!" sigaw nito habang nakatitig sa may pintuan ng kotse. Tiningnan ko naman ang tinititigan nya at nakita kong nalagyan kami ng tracker! Fck ang talino nya! Nilibot ko pa ang paningin sa kotse at nakita kong may maliit na camera kaya tinanggal ko din ito. Sa may upuan naman ay nakita kong may parang voice recorder. Fck! Agad kong itinapon sa bintana lahat ng nakita ko at dali-daling pinaharurot muli ang kotse.

Sino ka ba talaga, Love?

--

"Trey, we only have 4 suspects. Hindi natin ‘to maso-solve mag-isa. May kilala ka bang pwedeng makatulong sa ‘tin?" Sabi ni Lou. Nandito kami ngayon sa apartment.

"Well," sabi ko na habang nag-iisip. "May kilala naman ako, and he's a detective too."

"Tingin mo matutulungan n’ya tayo?" Tanong n’ya.

"Maybe, and there's only one way to find out."

--

"Oh Trey, pare! What brings you here?" sabi n’ya pagpasok ko pa lang sa bahay n’ya.

"It kinda hurts bro ah? Porke ba nandito ako may kailangan na ako?"

"Well sort of pfft," sabi n’ya.

Though medyo tama naman sya, I have that bad habit of being John Michael. Anjohn lang pag Michaelangan.

By the way, he's Smith Jigger Soliman. A damn friend of mine. He's also a detective.

"Well, may kaibigan ako na erm," sabi ko habang palihim na sumulyap kay Lou na nasa gilid ko.

"She was almost killed, she's still in a coma so I am investigating her case." Tuloy-tuloy na sabi ko.

"Hmm, a friend you say? Well, ano namang maitutulong ko e iniimbestigahan mo na pala ang kaso n’ya?" nagtatakang tanong n’ya.

"I want you to track whoever sent this message," sabi ko at ibinigay sa kan’ya ang phone ko. “And send his/her info's including his/her backgrounds, location, and name,” dagdag ko.

"Well this should be easy," sabi n’ya. "Wait..." May kinuha s’yang parang laptop at kinabit doon ‘yong phone ko. "This could take a few seconds and he--- what the?!" sabi n’ya habang tinitingnan yung mga lumalabas na bilog at kung ano-anong lines sa device n’ya.

"Anong meron?" Takang tanong ko at sumulyap kay Lou na nasa may gilid ni Jigs, nagkibit-balikat naman ito bilang sagot.

"Dude tingnan mo ito, at ito, whoever tried to murder your friend, he/she is a damn good hacker." Namamangha na naiinis na sabi n’ya.

"Well, as far as I know, you’re a damn good hacker too, can you locate wherever he/she is?" Medyo inis na sabi ko.

"Ako pa! I'll just text you pag may nalaman ako." Sabi n’ya habang nakatingin pa din sa monitor.

I bid my thanks and good bye then leave.

--

"Your killer is damn smart." Sabi ko habang hinihilot ang sentido pagkasakay namin ng kotse.

"He or she is quite gen-- hey are you damn listening? This damn case excites me yet it also gives me damn headache! So will you please damn L--" Hindi ko pa natatapos ang damn speech ko nang magsalita s’ya.

"Damn it, Trey! Look at this!" Sabi n’ya habang may itinuturo sa may baba ng pinto. Isa s’yang maliit na black box pero hindi mo s’ya agad mapapansin kasi nasa may gilid s’ya na malapit sa pwesto ni Lou. Kinuha ko ito at agad binuksan . Halos mauntog ako pagtayo nang makita ko ‘yong laman.

It's a cake. Pero yung ginamit pagsulat sa cake ay hindi icing or kung ano man ‘yon. It’s fresh blood. Yung parang nilagay yung blood dun sa lagayan ng icing then saka ginamit pansulat, at ang nakalagay?

"I never lose in my own game. So quit now or die later.

-Love"

Kahit medyo nandidiri ay tinanggal ko yung cake at pinakita sa kan’ya. Nang makita n’ya ‘yon ay namutla s’ya.

"Tingin mo sino ang gagawa ng gan’to? Una ang subukang patayin ka, pangalawa ay malaman na nakakausap kita. At pangatlo, ay padalhan tayo nito? It's like a damn puzzle!" Inis na sabi ko at ibinalik sa box yung cake.

"T-Trey, I think I know who the killer is. But I don’t know if she really is my killer..." Sabi n’ya habang may lumalandas na luha sa pisngi n’ya .

"Who?" I curiously asked.

"My best friend, Lindana Elizandro."