บทที่ 13 สาวใช้สองหน้า ซื้อได้ด้วยเงิน เมื่อพ่อบ้านเดินออกไปแล้ว ซูลี่จึงได้สั่งให้สาวใช้คนอื่นๆ ออกจากห้องนั่งเล่นไปให้หมด เหลือเพียงแค่นางกับหลินซินเท่านั้น “หลินซิน” “เจ้าคะคุณหนู” หลินซินขานรับแทบจะทันที นางเป็นคนหัวไวจึงแอบพิจารณาท่าทางของพ่อบ้าน สาวใช้ และทหารคนอื่นๆ ที่ปฏิบัติต่อนายหญิงของตน พอจะสรุปได้คร่าวๆ ว่าทุกคนในจวนไม่มีใครจริงใจหรือรักนายหญิงสักคน แม้ท่าทางจะนบนอบทว่าลับหลังที่มองมานั้นแววตากลับนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังราวกับอยากให้นายหญิงตายตกลงแทบเท้าเสียกระนั้น แต่เมื่อต้องสบตากับคุณหนูจริงๆ กลับมีเพียงความหวาดกลัวราวกับกำลังเผชิญหน้ากับความตาย แล้วเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้นเล่า ในเมื่อคุณหนูผู้นี้คือบุตรสาวคนโตของประมุขหลิวมิใช่หรือ เหตุใดเหล่าผู้รับใช้จึงกล้ากระด้างกระเดื่องต่อผู้เป็นนายนัก “เจ้าอยากจะฟังเรื่องของข้าหรือไม่เล่าหลินซิน” จู่ๆ ซูลี่ก็เอ่ยขึ้น นางแย