อุ้มบุญ -01- นักรบ
1051 Words
นักรบ หนุ่มหล่อโปรไฟล์ดี มีหน้าที่การงานที่มั่นคงทำธุรกิจหลายอย่างคนเดียว ไม่มีหุ้นส่วนเพราะเพื่อนของเขาต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานที่ต่างประเทศกันหมด นักรบเป็นคนที่มีคำพูดฉะฉาน ตรงไปตรงมา ชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ และก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใครเขามักจะมีนิสัยที่ชอบอยู่สันโดษจะเข้าสังคมก็ต่อมีงานเท่านั้น เขามีนิสัยเจ้าชู้พอตัว เพราะเขายังเป็นหนุ่มโสดผู้หญิงต่างเข้าหาเขาเพื่อถวายตัวให้กับเขา แต่ใครจะไปรู้ภายใต้ใบหน้าที่หล่อเหลามันซุกซ่อนความน่าสะพรึงกลัวเอาไว้อย่างที่ไม่มีใครคาดคิด ผู้หญิงคนแล้วคนเล่าที่เข้าหาเขาหรือมีอะไรกับเขาส่วนใหญ่ก็จะไม่กลับมาที่นั่นอีกเลยไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร เธออาจจะกลัวความรุนแรงของนักรบก็ได้
ตอนนี้นักรบก็อายุเกือบจะ 30 แล้วแต่เขายังหาครอบครัวปักหลักอยู่เหมือนกับเพื่อนๆไม่ได้เลย เขายังรักชีวิตที่อยู่เป็นโสดและซื้อผู้หญิงกินแบบนี้เขายังไม่ถูกใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคน
นักรบเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องและตอนนี้พ่อกับแม่ของเขาก็ได้ตายจากไปหมดแล้ว สาเหตุมาจากอะไรไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าพ่อแม่ของนักรบถูกฆาตกรรมหรืออุบัติเหตุกันแน่ นักรบให้ลูกน้องสืบหาความจริงเรื่องนี้มาอยู่หลายปีแต่ก็ไม่มีวี่แววความคืบหน้าเลยเหมือนคนๆนั้นตั้งใจที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย จนตอนนี้นักรบสั่งให้ลูกน้องเลิกสืบหาเรื่องนี้เพราะเขาไม่ต้องการที่จะรู้อะไรอีกแล้วมันนานมากพอแล้วสำหรับเรื่องนี้
"นายครับ คุณหญิงสมรมาแล้วครับนาย"
"อืม"เขาตอบสั้นๆก่อนจะละสายตาจากกองงานตรงหน้าขึ้นไปมองยังร่างท้วมที่ก้าวเข้ามาในห้อง
"...."หญิงวัยกลางคนยืนนิ่งมองหน้านักรบด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
"มีอะไรก็รีบๆพูดมา ผมมีเวลาไม่มาก"
"เอ่อ...ม่านมุก.."
"ทำไม!!"ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปสบตากับสาววัยกลางคนด้วยแววตาที่แข็งกร้าว
"เธอ....เธอหนีออกจากบ้านไปแล้ว..."หญิงสาววัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน
"หนี!? หนีออกไปได้ยังไงลูกสาวของคุณทั้งคน" นักรบถามกลับ
"ฉะ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมม่านมุกถึงหนีไป"
"ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงจะต้องรับผิดชอบเองแล้วแหละ"
"คะ...คุณนักรบ...ดะ...ได้โปรดช่วยฉันด้วยนะ ฉันจะรีบไปตามม่านมุกให้กลับมาเลยคุณให้เวลาฉันหน่อยนะ"
"ฮึ! ขนาดลูกสาวหนีออกไปตอนไหนคุณยังไม่รู้ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าจะออกไปตามหาที่ไหน" นักรบเค้นหัวเราะออกมาเบาๆ
"ฉันรู้...ฉันรู้...ม่านมุกมีที่ไปไม่กี่ที่หรอก เพราะเธอไม่ค่อยได้ออกไปไหน ถ้าออกไปเธอก็จะไปเฉพาะบ้านเพื่อนที่รู้จักเท่านั้น"
"แล้ว?"นับรบเลิกคิ้วถาม
"ฉันจะพาม่านมุกมาหาคุณอย่างเร็วที่สุด ขอแค่คุณช่วยฉัน"
"ฮึ!! คุณมันเป็นแม่ประสาอะไรถึงได้ยอมเอาลูกมาแลกกับเงิน ขายลูกกินงี้เหรอ? "
"....."หญิงสาววัยกลางคนก้มหน้าเงียบไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับนักรบ แววตาของเขามันดุดันและเยือกเย็นแปลกๆ
"ผมจะช่วยคุณก็ได้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยน หลังจากที่ลูกสาวของคุณได้มาอยู่กับผมเธอจะไม่มีวันได้กลับไปหาคนอีกเลยแลกได้หรือเปล่าล่ะ"นักรบพูดเสียงเรียบพร้อมกับมองที่ใบหน้าของหญิงสาววัยกลางคน
"อะ....อะไรนะ"
"ผมจะให้เงินคุณอีก 30 ล้านเพื่อไปตั้งตัวอยู่กับผัวเด็กของคุณ แล้วปล่อยให้ลูกสาวของคุณอยู่กับผม"เขาพูดออกมาอย่างสบายใจ เพราะคิดว่ายังไงหญิงสาววัยกลางคนผู้นี้จะต้องยอมขายลูกตัวเองเพื่อชดใช้หนี้สินอยู่แล้ว
"คุณจะทำอะไรม่านมุก"หญิงสาววัยกลางคนถามกลับด้วยหัวใจที่กำลังสั่นระรัว
"ผมจะทำอะไรมันก็เรื่องของผมในเมื่อคุณยกลูกสาวของคุณให้กับผมแล้ว"
"ฉันยกให้คุณก็จริง...แต่ฉันขอร้องคุณได้ไหมอย่าทำร้ายม่านมุกเลย...เธอยังอ่อนต่อโลกนัก"
"...."นักรบไม่ตอบอะไรหญิงสาววัยกลางคนไป เขาเดินไปที่หน้าระเบียงก่อนจะจุดบุหรี่ขึ้นสู่อย่างใจเย็น
"ไอ้ริว!"
"ครับนาย"ลูกน้องคนสนิทของเขาเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงด้านหลัง
"จัดการเรื่องทุกอย่างให้ฉันทีรวมถึงเรื่องของม่านมุกด้วย"
"ได้ครับนาย ผมจะรีบจัดการให้อย่างเร็วที่สุดครับ"ลูกน้องคนสนิทของเขาก้มหัวให้เขาเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
หลังจากที่สูบบุหรี่เสร็จเขาก็เดินลงมาด้านล่างเพื่อจะปลดปล่อยบางอย่างออกจากร่างกาย
ตุบบบ!!
ร่างของหญิงสาวที่ใส่ชุดยั่วยวนถูกผลักเข้ากับผนังอย่างแรง ก่อนที่จะถูกนักรบกดตัวของเธอให้คุกเข่าลงไป
"จัดการมันสิ!"เขาเอ่ยบอก
"...."หญิงสาวรีบปลดหัวเข็มขัดแล้วดึงเอาท่อนเอ็นใหญ่ออกมาทันที
เธอใช้ปากครอบงำที่ท่อนเอ็นของนักรบอย่างชำนาญมือ ทั้งดูด ทั้งเลีย จนกระทั่งนักรบฉีดน้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในปากของเธอจนหมด
ถึง sex กับผู้หญิงพวกนี้มันจะไม่ทำให้เขาพึงพอใจ แต่มันก็พอที่จะแก้ขัดได้ในขณะที่เขากำลังมีความกระสันกับเรื่องอย่างว่ามาก เขารอรอที่จะได้เจอกับม่านมุกหญิงสาวที่เขาเคยได้พบเจอมาก่อนหน้านี้ซึ่งหน้าตาของเธอมันถูกใจเขาเป็นอย่างมาก เขาจึงอยากได้เธอมาเป็น 'เมียอุ้มบุญ'ของเขา นักรบอยากมีลูกมากแต่อีกใจนึงของเขาก็ไม่อยากมีเมียเพราะเขามองว่าการมีผู้หญิงข้างกายมันน่ารำคาญ
- Writer
