ข้านี่แหละนางร้ายอัปลักษณ์

ตอนที่ 2 ข่าวลือนางร้าย

แคว้นฉินเป็นแคว้นใหญ่ปกครองด้วยฮ่องเต้ผู้ทรงคุณธรรมทุกคนอยู่กันอย่างสงบสุขซึ่งมันควรจะเป็นเช่นนั้นแต่ไม่ใช่กับนางผู้ตายจากอีกโลกหนึ่งมาอยู่ในร่างของ อี้เวยหนิง บุตรสาวฮูหยินเอกของอดีตท่านแม่ทัพตั้งแต่นางอายุได้เพียงห้าหนาว

นางที่ตายด้วยอายุยี่สิบห้ากลับต้องมาอาศัยอยู่ในร่างเด็กน้อยอายุห้าขวบผู้มีผิวกายละเอียดงดงามดังหิมะใบหน้างดงามปานล่มเมือง

วันที่นางมาอยู่ในร่างอี้เวยหนิงมันก็เป็นวันที่มารดาของอี้เวยหนิงถูกโจรร้ายปล้นขณะเดินทางไปบ้านท่านตา นางที่อยู่ในร่างเด็กจึงช่วยเหลืออะไรไม่ได้นอกจากเอาชีวิตรอดด้วยการหลบอยู่ในหีบผ้าตามที่มารดาสั่งจึงรอดมาได้และจำได้ชัดว่าเรื่องทุกอย่างนั้นเกิดขึ้นจากความอิจฉาริษยาของคนในจวน

หลังจากนั้นนางก็ตั้งใจให้ใบหน้าของตนเองอัปลักษณ์มีรอยแผลบากบนใบหน้าครึ่งซีกเป็นทางยาวหาความงดงามไม่เห็นแต่มีเพียงเรือนร่างงดงามอกอวบใหญ่เอวคอดกิ่วสะโพกผายเท่านั้นที่นางทำได้เพียงกินทุกอย่างที่ขวางหน้าให้ตัวเองอ้วนท้วนแต่กลับไม่สำเร็จเพราะนางดันอวบอยู่แค่หน้าอกกับสะโพกเพียงเท่านั้น

นางใช้ชีวิตในร่างอี้เวยหนิงจนปรับตัวเข้ากับอย่างได้และเริ่มเรียนรู้การเอาตัวรอดในการอยู่จวนนี้ นางเก็บตัวอยู่แต่ในจวนไม่ไปไหนแม้แต่นอกห้องก็ไม่ก้าวออกมาจนอายุได้สิบขวบนางใช้คมแจกันกรีดหน้าตนเองเพื่อเอาตัวรอดจากความริษยาของคนในจวน

“คุณหนูเจ้าคะ! คุณหนู กรี๊ดดดด!!!!”

สาวใช้กรีดร้องเสียงลั่นจวนเมื่อเข้ามาเจอกับสภาพคุณหนูในวัยสิบขวบกรีดใบหน้าตนเองเลือดแดงฉาดเต็มใบหน้า

บิดาในตอนนั้นถึงกับดวงใจสลายเมื่อพบว่าบุตรสาวผู้เป็นแก้วตาดวงใจทำร้ายตนเองจนเลือดตกยางออกนับแต่นั้นมาท่านจึงเลือกจะลาออกจากการเป็นแม่ทัพมาอยู่ในจวนดูแลบุตรสาวก่อนจะเริ่มออกไปแสวงบุญเมื่ออี้เวยหนิงอายุได้สิบห้าปี

อี้เวยหนิงกุมอำนาจทุกอย่างในจวนเอาไว้ได้การถูกเอาเปรียบจากฮูหยินรองและเหล่าอนุจึงลดลงเพราะนางเลือกจะเป็นสตรีร้ายกาจผู้เพรียบพร้อมมากกว่าสตรีบอบบางยากไร้อย่างพี่สาวที่วันๆ เอาแต่เล่นเป็นนางเอกงิ้ว

ตลาดเมืองหลวง

“คุณหนูรองอี้เวยหนิงหน้าตาอัปลักษณ์น่ากลัวมาก นิสัยก็ร้ายกาจชอบทำร้ายพี่สาวตนเองทุกครั้งเพื่อระบายอารมณ์”

เสียงสตรีผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นในตลาด

“นิสัยชั่วช้าสมกับหน้าตา ผิดกับคุณหนูใหญ่ที่อ่อนหวานบอบบางนิสัยหรือก็งดงามสมกับเป็นบุตรของอดีตท่านแม่ทัพ”

ชาวเมืองวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นาๆ คนหนึ่งได้พูดอีกคนก็เอ่ยต่อไม่มีลดลา ข่าวลือว่อนกระจายไปจนทั่วแคว้นยิ่งเวลานี้ถึงไวปักปิ่นของอี้เวยหนิงข่าวก็หนาหูเพิ่มมากขึ้นไปหลายเท่าตัว