26

1746 Words

26 เพราะมันเป็นโอกาสเดียวที่จะได้แก้แค้นคนที่ชื่อน้องหนู โดยที่พวกเขาเหล่านั้นไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เธอใช่คนที่พวกเขาแค้นเคืองหรือไม่ เนื่องจากใบหน้าของเธอเหมือนกับน้องหนูคนนั้นไม่มีผิดเพี้ยน จะให้ไม่เหมือนได้อย่างไรในเมื่อน้องหนูคนนั้นคือเพียงรัมภา น้องสาวฝาแฝดของเธอ...ทุกอย่างจึงชี้ชัดว่าเธอคือน้องหนูไปโดยปริยาย “ฉันดูแล้ว และมั่นใจว่าเธอใช่น้องหนู” เขาก้มใบหน้าพูดกับสาวร่างงาม จากนั้นจึงเงยหน้าสั่งสองลูก “ไปสิวะ กูสั่งตั้งนานแล้วนะ ไป พวกมันคงกระหือรือมาที่นี่ทั้งหมดแน่ คราวนี้แหละเธอจะได้มีผัวทีเดียวเป็นสิบ” “ไม่นะ ไม่ อย่าไป คุณอย่าทำกับฉันแบบนี้ อย่าทำ ฮือ” เพลงมีนาเว้าวอนทั้งน้ำตา นำพาความสงสารมาให้สองพี่น้องยิ่งนัก “เลือกเอาจะกลับขึ้นห้องไปนอนแบให้ฉันดีดี หรือว่าเธอจะนอนแบให้คนงานของฉันกระซวก” รอยยิ้มร้ายแตะแต้มบนใบหน้าของกวินภพ ในจังหวะที่โน้มใบหน้าลงต่ำ กระซิบบอกข้างใบหูสาว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD