25
โอ้...ไม่อยากจะคิดเลย เขาคงกระโจนใส่ร่างสาว ตะกละตะกลามฟาดฟันเธอให้หนำใจ เพียงแค่คิด แรงพิศวาสก็โหมกระพือ
ร่างกายทำตามใจคิด เขาเลื่อนลำตัวที่นั่งคร่อมร่างสาวมานั่งคุกเข่าตรงกลางระหว่างเรียวขาสวยแทน จากนั้นก็เร่งรีบถอดกางเกงผ้าเนื้อดีของเธอ
“อื้อ...อ่าย...อื้อ” เธอพยายามร้องห้ามว่า ไม่ สะบัดตัวพลิกไปพลิกมาเพื่อไม่ให้เขาถอดกางเกงของตน ดิ้นจนสุดกำลัง
กวินภพมีหรือที่จะให้โอกาสแบบนี้หลุดรอดไปได้ง่ายๆ เขาเปลี่ยนท่าจากคุกเข่ามาเป็นนั่งลงบนที่นอน มือใหญ่ยกเรียวขาสวยขึ้นสูง ปลายเท้าของเพลงมีนาชี้ไปบนเพดาน ตวัดขาทั้งสองข้างของตนพาดบนหน้าท้องเนียนสวย แล้วล็อคเอาไว้ไม่ให้เธอดิ้นรน หรือสะบัดตัวหนี แค่นี้เขาก็สามารถจัดการถอดกางเกงผ้าและปราการตัวจิ๋วได้อย่างง่ายดาย ทั้งสองชิ้นหลุดออกจากปลายเท้าที่ชี้เด่ขึ้นด้านบน
“อื้อ...อ่ายอะ...อื้อ”
เสียงครางประท้วงยังดังก้องไม่หยุด ถึงแม้ว่าจะไม่เป็นศัพท
