ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ร่างบางที่สะพายเป้ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าบ้านสองชั้นหลังเล็กกะทัดรัดย่านชานเมืองอย่างชั่งใจ ว่าหญิงสาวจะมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสาวคนนี้ดีหรือไม่ คราแรกน้ำหนึ่งตั้งใจจะไปหาเพียงฟ้า
แต่เพราะไม่อยากที่จะให้พี่สาวต่างสายเลือดต้องทุกข์ใจเธอจึงเลือกที่จะมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสาวคนสนิทคนนี้แทน ใบหน้าของน้ำหนึ่งเศร้าสร้อยยิ่งนัก หญิงสาวตัดสินใจหนีออกจากไร่เพียงฟ้ามาเพราะไม่อาจทนอยู่รับความเจ็บช้ำจากติณได้อีกต่อไป ที่สำคัญเธอได้รับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากเกินพอแล้ว
กว่าน้ำหนึ่งจะออกมาจากไร่เพียงฟ้าได้ หญิงสาวต้องทำใจอย่างมากเพราะไม่อยากห่างจากผู้เป็นแม่ แต่เพราะหัวใจที่บอบช้ำเธอจึงอยู่ที่ไร่ต่อไปอีกไม่ได้ เธอขอเวลาทำใจ โดยน้ำหนึ่งบอกกับผู้เป็นแม่ว่าจะไปพักอยู่กับเพื่อนสักระยะ หากสบายใจแล้วเธอจะกลับมาเอง ซึ่งนางนิตยาก็เห็นดีด้วย น้ำหนึ่งจึงได้มายืนอยู่ที่หน้าบ้านหลังนี้
