“คุณจะเอาอะไรอีก ที่ได้ไปมันยังไม่พออีกเหรอ”
หญิงสาวพูดบอกออกไปด้วยความน้อยใจ ต่างกับติณที่ขมวดคิ้วเข้มเข้าหากันด้วยความงง
“นี่เธอยังโกรธฉันอยู่อีกเหรอ เลิกโกรธได้แล้วหึหึหึ” ติณพูดพร้อมกับหัวเราะในลำคอออกมาอย่างอารมณ์ดี
ผิดกับน้ำหนึ่งที่เข้าใจว่าที่ชายหนุ่มหัวเราะเช่นนั้นออกมาเป็นเพราะสะใจที่ได้แก้แค้นเธอได้สำเร็จ
“คงจะสมใจคุณแล้วที่ได้แก้แค้นฉันสำเร็จ เชิญคุณออกไปจากตัวของฉันได้แล้ว”
“น้ำหนึ่ง!”ติณเรียกชื่อหญิงสาวเสียงดัง
น้ำหนึ่งมองสบตาคมที่วาววาบอยู่ตรงหน้าไม่ยอมหลบทั้งที่ใจนั้นกลัวมิใช่น้อย กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธที่หญิงสาวช่างพูดจายั่วอารมณ์โทสะของเขาให้เกิดขึ้นได้เก่งเหลือเกิน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะพลิกตัวลงไปนั่งหันหลังให้อย่างที่เธอต้องการ
น้ำหนึ่งน้ำตาไหลออกมาเมื่อชายหนุ่มยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระตามที่ร้องขอ ตากลมมองแผ่นหลังกว้างอย่างช้ำใจ เธอรักเขา...รักมากเหลือ
