ให้หมดใจนายรักแรก

บทนำ บทที่1

"อ้าวนี่น้องคนนั้นนี่จำพี่ได้ไหมครับ?"

ตึ๊กๆ ตึ๊กๆ

ใจฉันสั่นและเต้นแรงมาก

'ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะได้เจอพี่ที่ฉันเคยแอบชอบตอนมัธยมที่นี่ด้วยแล้วที่สำคัญพี่เขายังจำฉันได้อีก' ฉันยิ้มให้พี่เขาแล้วตอบกลับไป

"ค่ะพี่ทิวา"

"แล้วเอาไว้เจอกันนะครับว่าแต่น้องเรียนคณะไหนล่ะ"

"คณะนี่ค่ะ" ฉันชี้ไปที่ชื่อของคณะ

"อื่มดีเลยงั้นเจอกันนะครับน้องภาพวาด"

ประโยคนี้ทำเอาฉันขนลุกเหมือนกันนะ

ตึกๆโป๊ะตึกตึก ตึกๆโป๊ะโป๊ะตึกตึกตึก!!

"นั่นไงล่ะว่าแล้วที่พี่เขาพูดไม่ฟังดูแปลกๆที่ไหนได้เรียนคณะเดียวกันนี่"

ทิวาส่งยิ้มหล่อเจ้าเสน่ห์มาให้กับภาพวาดอะไรจะพรหมลิขิตขนาดนั้นไม่ได้เจอกันตั้งนานได้เรียนที่เดียวกันแถมคณะเดียวกันอีก

'สาธุถ้าเทวดาฟ้ามีตาจริงๆขอให้พี่ที่ว่าได้เป็นพี่ได้เป็นลุงรหัสของฉันด้วยเถิดเพี้ยงๆๆๆ!!!!'

เอาอีกแล้วนะภาพวาดพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกแล้วรอบที่แล้วได้ผลรอบนี้จะได้ผลไหมนะลองดูกัน

ย้อนกลับไปเมื่อ2 ปีก่อน

"อืออ!! ขี้เกียจจัง"

เด็กหญิงตัวอวบอ้วนลุกจากที่นอนตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง อาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปโรงเรียน เด็กหญิงใช้รถประจำทางในการเดินทางระยะทางเดินทางจากบ้านไปโรงเรียนใช้เวลาประมาณ30 นาที

"ถึงสักที" หญิงสาวบิดขี้เกียจเอากระเป๋านักเรียนไปเก็บที่

กรี๊งงงง!!! เสียงออดโรงเรียนดังขึ้น ได้เวลาทำความสะอาดโรงเรียนตามหน้าที่ ที่อาจารย์แบ่งให้ไว้

"พวกแกวันนี้ได้เวรทำความสะอาดตรงไหนกัน" ฉันถามเพื่อน

"เรากวาดถนนหน้าตึกจ้ะ" ครีมเพื่อนสาวสุดน่ารักของฉัน ครีมมีนิสัยน่ารักพูดเก่งท่าทางเรียบร้อย หน้าดีดีผิวขาวหุ่นดี

"ของเราทำความสะอาดห้องสมุด" แดน หรือแดนนี่ เพื่อนสาวสองสุดสวยของฉันอีกคนแดนนี่เป็นชายที่มีใจเป็นหญิง เธอเป็นคนน่ารักสนุกสนานชอบสร้างสีสันให้กับเพื่อนๆ

"ส่วนของเรานะล้างห้องน้ำ เห้อออ"ทำไม สัปดาห์สุดท้ายของภาคเรียนฉันต้องได้เวรล้างห้องน้ำด้วยเนี่ย

"เอาล่ะไปทำเวรความสะอาดกันก่อนดีกว่าเดี๋ยวพวกพี่กรรมการนักเรียนมาตรวจแล้วยังไม่เสร็จจะโดนว่าเอา"ครีมบอกพวกเรา 3 คนแยกกันไปทำเวรต้องมาล้างห้องน้ำ4ห้องคนเดียว ฮื้ออ!! อยากจะร้องไห้

"แกล้างเสร็จกันยังรอฉันก่อนนะเดี๋ยวไปเข้าแถวพร้อมกัน"ฉันตะโกนบอกเพื่อนห้องข้างๆที่กำลังล้างห้องน้ำอยู่อีกฝั่งนึง

"OK ได้รีบๆล้างนะของเราจะเสร็จแล้ว" พลอยตะโกนตอบกลับมา พลอยเป็นเพื่อนอีกห้องสัยดีน่ารัก ฉันอยู่ม. 1/1 ส่วนพลอยอยู่ม. 1/2 เราแบ่งกันล้างห้องน้ำคนละ4ห้อง

"ภาพวาดๆ พี่กรรมการมาตรวจงาน เราไปก่อนนะของเราล้างเสร็จแล้ว"พลอยเดินมากระซิบบอกฉัน พี่กรรมการชุดนี้โหดมากไม่สะอาดนิดหน่อยก็ต้องทำใหม่พลอยคงกลัวพี่เขาเปลี่ยนใจให้มันทำใหม่อีกรอบเลยรีบหนีก่อน

"เอ้านี่แกทิ้งกันเลยไหนบอกจะรอไง" ฉันรีบตะโกนเรียกแต่ไม่ทันเสียแล้ว

"น้องเสร็จหรือยังพี่มาตรวจงาน"เสียงเข้มพูดดังจนฉันตกใจ

"ยังเลยค่ะ " ฉันนั่งยองๆพูดขณะก้มๆเงยๆขัดห้องน้ำอยู่

"อืมทำเร็วๆพี่รอตรวจอยู่"

"ดุจังว่ะ" ฉันพูดพึมพำ เพราะได้ยินเสียงพี่เขาเดินไปแล้ว

"ว่าอะไรนะ"

ฉันลุกขึ้นแล้วก็ต้องตกใจ ว๊ายยย!! พรึ่บ! ฉันเกือบล้มลง ดีนะพี่เขาคว้าฉันไว้ได้ทัน พี่เขามายืนข้างๆฉันตั้งแต่เมื่อเขาเดินไปแล้วไม่ใช่หรอ

ปริ้งๆๆ!!! ใครอะหล่อจัง ตาคมผมดกใบหน้าขมได้รูปดั้งจมูกเป็นสัน คนอะไรหล่อ เพอร์เฟค ทำไมฉันไม่เคยเห็นพี่เขานะ

"เป็นอะไรหรือเปล่า" เสียงก็หล่ออ่ะ ตอนนี้ฉันค้างไปแล้ว

"น้อง น้อง ๆ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"พี่เขาเขย่าตัวฉันเพื่อเรียกสติ

"เอ่อ..ไม่เป็นไรค่ะ" ตุบ! ตุบ! ตุบ! ใจฉันเต้นแรงมากเหมือนจะทะลุออกมาฉันเป็นอะไรเนี่ยหวังว่าพี่เขาจะไม่ได้ยินนะ

"รีบทำเลยพี่รออยู่" พูดเสร็จเขาก็ไปนั่งรอฉันหน้าห้องน้ำ ฉันทำไปมองพี่เขาไป คนอะไรหล๊อหล่อ

"เสร็จหรือยังคับมัวแต่จ้องพี่ พี่เขินนะ" เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉัน

" พี่อยากให้เสร็จไวๆไหม " พี่เขายกคิ้วขึ้นเหมือนสงสัย

"มาช่วยหนูล้างซิ ฮ่าฮ่า " ฉันพูดหยอกพี่เขา ตึก!ตึก! เสียงคนเดินเข้ามาใกล้ ฉันเงยหน้าขึ้นพี่เขามาช่วยฉันจริงเหรอ "พะพี่หนูหยอกเล่นน่ะค่ะ" พี่คนหล่อมาช่วยฉันล้างจริงๆ

"อื่อ!! เสร็จสักที ขอบคุณพี่มากนะคะที่มาช่วยถ้าไม่ได้พี่ไม่รู้ว่าหนูจะล้างเสร็จทันก่อนเข้าแถวไหม"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้กับเขา

"น้องชื่ออะไรทำไมพี่ไม่เคยเห็นเราเลย"

"หนูชื่อภาพวาดค่ะ อยู่ม.1 เอ่อ..พี่... "

"พี่ชื่อธิวานะอยู่ม.3 "เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ฉันอีกแล้ว!!! โรงเรียนก็ไม่ได้กว้างมากมีนักเรียนแค่ไม่ถึงพันคนทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นพี่เขานะ

กรี๊งงงง!!! เสียงออดดังขึ้นบอกเวลาให้ไปเข้าแถว "หนูไปก่อนนะคะ ขอบคุณพี่ธิวามากๆนะคะที่ช่วย" ฉันพูดเสร็จก็ต้องรีบวิ่งออกไปเข้าแถว

หลังเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จอาจารย์ก็ให้แยกย้านขึ้นชั้นเรียน วันนี้ฉันรู้สึกจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เอาแต่คิดถึงใบหน้าหล่อเหลาของพี่ธิวา ห้องเรียนของฉันอยู่บนตึกชั้น2 ฉันนั่งอยู่ข้างหน้าต่างที่มองออกไปด้านหลังจะเห็นห้องน้ำอย่างชัดเจน

ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นชายคนนึงเดินมาเข้าห้องน้ำ 'เอ๊ะนั่นใช่พี่ธิวาไหมนะ' เห็นแค่ข้างหลังเลยยังไม่มั่นใจ หลังจากคนๆนั้นเข้าห้องน้ำเสร็จเขาก็เดินออกมาใช่เขาจริงๆด้วย ฉันคิดยังไม่ทันถึงไหน เหมือนพี่เขาจะรู้ว่ามีคนแอบมองเขาหยุดเดินแล้วมองขึ้นมา ฉันตกใจรีบหันมองไปทางอื่นทันที

ตึก!ตึก!

"นักเรียนค่ะตั้งใจสอบนะคะ" ฉันถึงกับสะดุงอาจารย์เดินมาตอนไหน

"ขอโทษค่ะ" ฉันหันกลับมาตั้งใจทำข้อสอบต่อ

กรี๊งงงง ได้เวลาพักเที่ยง

"ไปพวกเรารีบไปกินข้าวกันเดี๋ยวคนเยอะ"ฉันพูดพร้อมเกาะแขนเพื่อนสองคนเดินไปยังโรงอาหาร บรรยกาศที่โรงอาหารตองเที่ยงคยเยอะมาก

"เดี๋ยวเรานั่งจองโต๊ะให้ พวกแกไปซื้อเลยซื้อเผื่อเราด้วยเอาอะไรก็ได้"

"โอเคเดี๋ยวพวกเรามานะ" ฉันกวาดสายตามองสายมองขวา ไม่เห็นพี่สุดหล่อของฉันมากินข้าวเลยนะ ฉันนั่งคอตกอุตส่าห์รีบมาคิดว่าจะได้เจอพี่เขาที่นี่

"อิ่มแล้วเอาจานไปล้างกัน" ครีมพูดพร้อมกับลุกขึ้น

" ไม่เป็นไรแกเดี๋ยววันนี้เราเอาไปล้างให้เอง" ฉันบอกเพื่อนเพราะพวกเขาเดินไปซื้อข้าวให้ฉันแล้ว

"จะดีหรอ งั้นก็ได้ ฝากด้วยนะ" แดนนี่กับครีมยิ้มพร้อมยื่นจานข้าวมาให้ฉัน

"ไม่ต้องรอนะเพราะแถวยาวมากกก" ฉันยิ้มแล้วเดินไปต่อแถวเพื่อล้างจาน

พึบๆ! ฉันรู้สักเหมือนมีคนดึงชายเสื้อจึงหันไปดู

"พะ..พี่.ธิวา" ใบหน้าหล่อเหลาส่งยิ้มให้ฉัน

"แถวยาวมากเลยพี่ฝากล้างอันนึงนะ"

พูดเสร็จพี่เขาก็วางจานใส่มือฉันแล้วเดินจากไป ฉันอ้าปากค้างยังไม่ทันพูดอะไร พี่เขาทิ้งให้ฉันยืนงงอยู่อย่างนั้น

อะไรกันเนี่ย^°^