ตอนที่6 นางบำเรอ
727 Words
ตอนที่6 นางบำเรอ
อัลเบร์โตถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ใช้ผ้าขนหนูสีขาวพันเอวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเปิดฟักบัว ปล่อยให้กระแสน้ำอุ่นๆ ราดรดร่างกายกำยำอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ แม่สาวมุกดาเห็นดังนั้นหล่อนจึงรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดเช่นกัน นุ่งกระโจมอกด้วยผ้าถุงเลื่อนประตูห้องน้ำซึ่งเป็นกระจกใสตามชายหนุ่มเข้าไปติดๆ
“ไม่รอมุกดาเลยนะจ๊ะนายสมิง”
มุกดากัดริมฝีปากมองใบหน้าคมคร้ามด้วยแววตาหวานหยดย้อยสื่อความหมายแจ้งชัด มือเรียวค่อยๆ ปลดปมผ้าถุงที่หุ้มห่อเรือนกายสล้างออกอย่างอ้อยอิ่ง ปล่อยให้ผ้าถุงร่วงหล่นลงไปกองกับพื้นอย่างไม่สนใจไยดีมันอีก
“ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน นายสมิงคิดถึงมุกดาบ้างไหมจ๊ะ”
อัลเบร์โตหรี่ตามองทรวงถันอวบใหญ่ของหล่อน ก่อนจะไล่สายตาลงต่ำมาเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องที่มีลอนไขมันเล็กน้อย หลุมสะดือ และมาหยุดตรงความสาวที่ปกคลุมเอาไว้ด้วยไหมพรมสีดำขลับ ภาพเปลือยเปล่าของหญิงสาวตรงหน้ากระตุ้นให้อารมณ์ใคร่ของเขาตื่นตัวขึ้น แกนกายแข็งขึงขนาดเท่าข้อมือผงาดกล้าตั้งเด่ จนมุกดาที่จ้องอยู่ตรงอวัยวะส่วนนั้นของเขาถึงกับแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากที่แห้งผาก ท้องน้อยบีบรัดตัวอย่างรุนแรง เมื่อนึกไปถึงช่วงเวลาที่เจ้าแท่งเอ็นของชายหนุ่มแทรกผ่านความสาวของหล่อนเข้าไป เติมเต็มความปรารถนาที่ล้นปริ่ม
“สิ่งที่เธอกำลังจ้องมองอยู่ มันคงตอบคำถามได้เป็นอย่าดีแล้วสินะมุกดา”
อัลเบร์โตแสยะยิ้ม
“คิดถึงมุกดาล่ะสิเจ้างูยักษ์”
หญิงสาวเดินเข้ามาประชิดอัลเบร์โต หล่อนจงใจแนบทรวงอกอวบหยุ่นกับหน้าอกหนั่นแน่น มือเรียวฉวยคว้าความแข็งขึงของชายหนุ่มเอาไว้หลวมๆ ก่อนจะลูบๆ คลำๆ ไปมา ราวกับว่ามันเป็นของเล่นชิ้นโปรด
“ฉันมีเรื่องที่ต้องบอกให้เธอรับรู้เอาไว้” มือสากบีบที่ปลายคางของหญิงสาวให้เชิดหน้าขึ้น แล้วก้มลงมาฉกจูบเรียวปากของหล่อนแรงๆ หนึ่งที
“ฉันกำลังจะแต่งงาน และจะพาเจ้าสาวของฉันมาอยู่ที่นี่ด้วย”
“ว่าไงนะจ๊ะ นายสมิงจะแต่งงาน”
สีหน้าของมุกดาเปลี่ยนไปจนยากจะคาดเดาอารมณ์ของหล่อนได้ หัวใจของหล่อนตกวูบเสมือนถูกกระชากลงจากที่สูง
“ใช่”
อัลเบร์โตยื่นปลายจมูกเข้ามาใกล้จนแทบชิดกับใบหน้าของหญิงสาว พร้อมกันนั้นก็ขยุ้มมืออีกข้างลงที่ทรวงถันข้างหนึ่งของหล่อนอย่างแรง จนเนื้อนิ่มส่วนนั้นปลิ้นออกมาตามซอกนิ้วมือ
“มุกดา เธอยังเข้าใจสถานะของตัวเองดีใช่ไหม”
มุกดาเม้มปากที่กำลังสั่นระริก แต่ก็พยักหน้าช้าๆ
“จ้ะนายสมิง มุกดาเข้าใจดีจ้ะ นายสมิงเคยบอกมุกดาหลายทีแล้วว่ามุกดาเป็นได้แค่นางบำเรอของนายสมิงเท่านั้น มุกดาเข้าใจดีจ้ะ มุกดาสัญญาว่าจะไม่ทำตัวงี่เง่าน่ารำคาญหรือวุ่นวายกับผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียของนายสมิงเด็ดขาด”
ภายใต้น้ำเสียงที่เกือบสั่นเครือของมุกดาเจือเอาไว้ด้วยความปวดร้าวลึกล้ำในหัวใจ มันเป็นคำสัญญาที่หล่อนเคยให้ไว้กับเขาเมื่อคราวที่เริ่มมีความสัมพันธ์ทางกายด้วยกันคราวแรก หากความจริงแล้วหล่อนก็คาดหวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าสักวันความดีของหล่อนจะทำให้ผู้ชายใจหินอย่างนายสมิงอ่อนลงบ้าง แล้วเห็นความรักความซื่อสัตย์ที่หล่อนมีต่อเขา
แต่… สิ่งที่เขาบอกหล่อนในวันนี้มันก็ชัดเจนแล้วว่าหล่อนไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้
“ดี ฉันชอบที่เธอเข้าใจอะไรง่ายๆ ฉันจะให้รางวัลกับเธอมุกดา”
มือหนาสอดไปที่ต้นคอระหงโน้มใบหน้าเรียวให้เข้ามาหา จากนั้นอัลเบร์โตก็บดริมฝีปากลงไปขยี้จูบกับมุกดาอย่างดูดดื่มร้อนแรง ลมหายใจของทั้งสองเริ่มเปลี่ยนจังหวะเป็นหายใจกระชั้นถี่หอบกระเส่า นวลเนื้อนุ่มแนบชิดเนื้อแน่นราวกับจะหลอมเป็นร่างเดียวกัน เพียงไม่นานในห้องน้ำดังระงมไปด้วยเสียงครางกระเส่าแห่งความสุขซ่าน
- Writer
