ตอนที่8 วิวาห์ล่ม
โรงแรม…
“ป่านนี้แล้วทำไมเจ้าบ่าวยังไม่มาอีกล่ะคุณหญิง แขกมากันมากแล้วนะจวนจะได้เวลาแล้วด้วย”
เจ้าสัวมงคลหันไปกระซิบภรรยาขณะเปรยตามองไปยังแขกเหรื่อที่เริ่มทยอยเข้ามาในงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสระหว่าง นางสาวกรุณา อมรพันธ์หัสดินทร์ หรือลูกพีชบุตรสาวของเขา กับ นายอัลเบร์โต เทพสิงหา กาเซดา ผู้เป็นเจ้าบ่าว
งานเลี้ยงฉลองงานวิวาห์ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตโอ่อ่าภายในโรงแรมหรูระดับห้าดาว การ์ดเชิญถูกส่งออกไปยังแขกวิไอพีมากมายซึ่งแต่ละคนก็ล้วนมีหน้าตามีตาในสังคมแทบทั้งสิ้น
ตอนแรกเจ้าสัวและคุณหญิงวางแผนการจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสเอาไว้ว่าจะจัดขึ้นเฉพาะภายในเงียบๆ ทว่าทางเจ้าบ่าวโต้แย้งขึ้นมาว่าอยากให้จัดงานให้เอิกเกริกสมกับฐานะและหน้าตาเจ้าสัวและคุณหญิง โดยอัลเบร์โตจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้เองทางคุณหญิงดาหวันจึงตอบตกลง
“ลองโทรไปถามลูกพีชอีกทีหรือยังว่าทำไมยังไม่ออกมากันอีกแต่งหน้าแต่งตัวอะไรนานนักหนา แล้วคุณอัลเบร์โตล่ะติดต่อได้หรือยัง”
คุณหญิงดาหวันส่งสายตาดุไปยังผู้ช่วยจัดงานสาวที่ยืนอยู่ด้วยจนฝ่ายนั้นหน้าซีดเผือด
“โทรไปเป็นร้อยสายแล้วค่ะคุณหญิงแต่ไม่มีใครรับเลย อาจจะกำลังขับรถอยู่ก็ได้นะคะ”
“ไม่มีใครรับหล่อนก็ไปดูสิแล้วรีบมารายงานฉันด่วน ไปสิไปดูที่ห้องแต่งตัวยัยลูกพีชเห็นไหมแขกมากันจนล้นงานแล้ว”
“ค่ะคุณหญิง”
“ไม่ได้เรื่องได้ราวเลยสักคนเดียว อ้าว… สวัสดีครับคุณราเชนร์”
เจ้าสัวมงคลหน้าตึง ก่อนจะหันไปยิ้มทักทายกับนักธุรกิจคนหนึ่งที่เดินเข้างานมาพร้อมกับกล่องของขวัญใบโต ผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีผู้ช่วยจัดงานสาวก็วิ่งกระหืดกระหอบกลับมาหาคุณหญิงดาหวัน หลังจากหล่อนไปยังห้องแต่งตัวของเจ้าสาว
“กะ… เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะคุณหญิง”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นทำไมทำหน้าตาตื่นขนาดนั้น ห๊ะ”
คุณหญิงดาหวันชักเริ่มใจคอไม่ดีเมื่อเห็นสีหน้าของผู้ช่วยสาวที่วิ่งกลับมารายงานหล่อน
“ในห้อง… เอ่อ ในห้องแต่งตัวเจอแต่ช่างแต่งหน้าทำผม… นะ… นอนสลบอยู่ค่ะคุณหญิง”
คนเล่าหยุดพูดเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
“แล้วลูกพีชล่ะ” เจ้าสัวมงคลถามแทรกขึ้น
“ส่วนคุณลูกพีช ไม่รู้ว่าหายไปไหนค่ะ”
“หล่อนว่ายังนะ โอ้ย ฉันจะเป็นลม”
คุณหญิงดาหวันยกมือขึ้นกุมขมับแข้งขาเกิดอ่อนแรงขึ้นมากะทันหัน ดีที่ผู้ช่วยสาวเข้ามาช่วยประคองเอาไว้ได้ทันก่อนที่หล่อนจะล้มพับลงไปกับพื้น จากนั้นมาภายในงานก็เกิดโกลาหลกันยกใหญ่ เจ้าบ่าวเบี้ยวไม่มาร่วมงานส่วนเจ้าสาวก็หายตัวไปอย่างลึกลับ