บทที่ 15
ขอให้ชนะใจย่าพี่ราชันน้องเหมยยอมได้
เวลา 11.13 น. ที่บ้านอุ่นรัก
“ไหนพี่เรนบอกว่าผู้หญิงที่ชื่อโยชิตาจะมาไงคะ”
ฉันกระซิบถามพี่เรน เพราะไม่เห็นยัยโยชิตาอะไรนั้นเลย
“นั่นน่ะสิ พี่ก็ว่ามันเหนือความคาดหมายมาก” พี่เรนเองก็ตอบกลับมาอย่างตื่นเต้น เหมือนมันเป็นสิ่งที่แปลกใหม่มาก
เพราะตอนนี้เรากำลังอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าที่คุณย่าอยากมาทำบุญ แล้วพี่ราชันก็พาฉันล่วงหน้ามาก่อน พอมาถึงก็เจอพี่เรนที่มารออยู่ก่อนแล้ว
“พามาด้วยทำไม” คุณย่าเดินมาหาเราทั้งสามแล้วมองฉันเคืองๆ
“คุณเพ็ญ” คุณปู่พูดขึ้นอย่างปรามๆ
“ก็คุณบอกว่าให้มาแต่ครอบครัวเรา แต่เด็กนี่ไม่ใช่ครอบครัวเรานี่ค่ะ” คุณย่าหันไปพูดกับคุณปู่ นั่นทำให้ฉันได้รู้ว่าที่ยัยโยชิตาไม่มาก็เพราะคุณปู่ห้ามไว้นี่เอง
“จะไม่ใช่ได้ยังไง ก็หนูเหมยเป็นแฟนตาชาหลานรักของคุณไง นั้นก็เท่ากับว่าหนูเหมยก็ต้องเป็นว่าที่หลานสะใภ้ของคุณสิ” คุณปู่พูดเสียงนิ่ง
