“ไงครับพี่ชาย เช็ครถให้พี่สะใภ้ผมเรียบร้อยใช่มั้ยครับ”
รามินพูดแซวอคินทันทีเมื่อเห็นอคินเดินเข้ามาในห้องที่พวกเขาอยู่
“อืม”
อคินตอบกลับสั้นๆ ขณะเดินมานั่งข้างๆ ไดม่อน
"ไม่ปฏิเสธซะด้วย"
รามินพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกวนๆ ใส่อคิน ส่วนอคินก็ไม่ตอบอะไรเพราะสายตากำลังจดจ้องที่รถของแพรวาอย่างเป็นห่วง
“ถ้ามึงจะห่วงน้องแพรวาขนาดนั้นมึงจะให้น้องลงแข่งทำไมไอ้คิน”
ไดม่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นอคินแสดงสีหน้ากังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“กูไม่อยากขัดความตั้งใจของเธอ”
อคินตอบกลับสั้นๆ ขณะที่สายตาก็ยังมองไปข้างล่างอยู่
“นี่พี่ตกลงเป็นแฟนกับแพรแล้วหรอ”
รามินเอ่ยถามอคินขึ้นขณะที่ยกแก้วเหล้ามาดื่ม
“ยัง”
อคินตอบกลับรามินสั้นๆ
“ขนาดยังไม่เป็นแฟนยังไม่กล้าขัดแพร ถ้าเป็นแฟนแล้วจะขนาดไหน แววกลัวเมียออกชัดเจนมาก ฮ่าๆ”
รามินพูดแซวอคินอย่างกวนๆ
“ไอ้สัส กูไม่ได้กลัว อีกอย่างอาการกูก็ยังมีแค่สามข้อ”
อคินตวาดด่ารามิ
