“ยัยซุ่มซ่าม”
อคินพูดขึ้นเมื่อเห็นแพรวานั่งอยู่ในกลุ่มรุ่นน้อง ปกติเขาไม่สนใจไม่มองใคร แต่สายตาดันไปมองแพรวาซะงั้น
“ใครซุ่มซ่ามวะ”
เอสเอ่ยถามอคินด้วยความสงสัยเมื่ออยู่ดีๆ เพื่อนก็พูดขึ้น
“เปล่า”
อคินปฏิเสธไปสั้นๆ เพราะไม่อยากคุยเดี๋ยวเอสจะถามยาวอีก
“เอาล่ะค่ะน้องๆ นี่คือหน้าตาของพี่ปีสองคณะเรานะคะ เดี๋ยวให้พี่ปีสองไปพักตามอัธยาศัยบริเวณรอบๆ รอให้น้องๆ เดินตามหานะคะ ส่วนน้องปีหนึ่งแยกแถวตามสาขาแล้วไปหาพี่ประจำสาขาเพื่อจับฉลากเลยค่า”
เมื่อทรายพูดจบรุ่นน้องปีหนึ่งก็แยกย้ายไปหาพี่ประจำกลุ่มเพื่อจับฉลากคำใบ้พี่รหัส และต้องหาตัวพี่รหัสให้เจอภายในวันนี้เท่านั้น โดยคำใบ้จะบอกลักษณะท่าทาง ฉายา หรือนิสัยของพี่รหัส ขึ้นอยู่กับดวงว่าใครจะได้คำใบ้ยากง่าย
"สาธุๆๆ ขอให้พี่เค้าอยู่สาขาเดียวกันกับหนูด้วยเถอะ ด้วยบุญที่หนูสะสมมาได้โปรดขอให้หนูจับได้คำใบ้ของพี่เค้าด้วยเถอะนะคะ"
แพรวาเอ่ยขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ในใจด้วยท่าทางตื่นเต้น ถ้าเธอได้เป็นน้องรหัสเขาก็มีโอกาสได้ใกล้ชิดเขามากขึ้น
"แหม เมื่อเช้ายังเฉยๆ กับการเลือกสายรหัส พอเจอเนื้อคู่ปั๊บออกอาการเชียวนะยัยแพร"
โมนาเอ่ยแซวแพรวาขณะต่อแถวรอจับฉลากด้วยความที่โมนาอยู่หลังแพรวาเธอจึงเห็นอาการตื่นเต้นของเพื่อนดูก็รู้ว่ากำลังลุ้นว่าตัวเองจะได้เป็นน้องรหัสคนที่ชอบมั้ย
"ฉันอยากเป็นน้องรหัสพี่เค้าอ่ะแก"
แพรวาตอบโมนาไปตามตรง
"ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่เค้าเรียนสาขาอะไร แต่ถ้าพี่เค้าเรียนสาขาเราแล้วแกจับได้คำใบ้พี่เค้า ฉันบอกเลยเนื้อคู่แกแน่นอน ฮ่าๆ"
โมนาพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมาจนแพรวายิ้มตามคำพูดของเพื่อนเพราะเธอก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แพรวาและโมนายืนคุยกันรอเพราะเธอสองคนนั้นอยู่เกือบหลังสุด ยิ่งใกล้ถึงคิวแพรวาก็รู้สึกหวั่นใจกลัวผิดหวังกับสิ่งที่คิดไว้ เมื่อถึงคิวแพรวาเธอก็รีบจับฉลากอย่างรวดเร็ว
"น้องแพรวาได้คำใบ้แล้วเดินตามหาพี่รหัสได้เลยนะคะ ถ้าหาถูกคนพี่เค้าจะบอกเราเองแต่ถ้าผิดคนพี่คนนั้นก็จะทำโทษเรานะคะ"
"ค่ะรุ่นพี่ ขอบคุณนะคะ"
แพรวาเดินออกมารอโมนาโดยที่ยังไม่เปิดอ่านคำใบ้เพราะรอให้โมนาจับก่อนแล้วมาลุ้นด้วยกัน
"แกเปิดคำใบ้ยัง"
โมนาเอ่ยถามแพรวาทันทีเมื่อตัวเองได้คำใบ้มาแล้ว
"ยังเลย ฉันรอแก แกเปิดดูยัง"
แพรวาถามโมนากลับขณะที่เดินมาทางที่รุ่นพี่อยู่
"เปิดแล้ว คำใบ้ของฉันเขียนว่า 'หนุ่มช่างพูด อัธยาศัยดี คู่หูหนุ่มหล่อผู้เย็นชา' อ่ะแก เปิดของแกดูซิว่าได้คำใบ้อะไร"
เมื่อได้ยินคำใบ้เพื่อนแพรวาก็เปิดคำใบ้พี่รหัสของตัวเองทันที
"ฉายาหนุ่มหล่อผู้เย็นชาแห่งคณะบริหาร"
แพรวาคิ้วขมวดทันทีเมื่อได้อ่านคำใบ้ของตัวเอง
"เดี๋ยวนะแก ฉันว่าพี่รหัสเราน่าจะเป็นเพื่อนกันมั้ยอ่ะ เพราะของแกใบ้ว่าฉายาหนุ่มหล่อผู้เย็นชาแห่งคณะบริหาร ส่วนของฉันก็มีคำว่าคู่หูหนุ่มหล่อผู้เย็นชาด้วย"
โมนาพูดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินแพรวาอ่านคำใบ้แล้ว ซึ่งแพรวาก็พยักหน้าเห็นด้วยกับโมนา
"ฉันว่าใช่ คำใบ้คล้องกันเลย ว่าแต่จะรู้ได้ยังไงเนี่ยว่าใครเป็นเจ้าของฉายานี้"
แพรวาพูดขึ้นพร้อมกับกวาดสายตามองรุ่นพี่ที่นั่งอยู่บริเวณแถวๆ ลานกิจกรรม
"เราลองสังเกตดูสิว่ารุ่นพี่คนไหนนั่งนิ่งไม่ค่อยสนใจใคร ฉันว่าคนนั้นล่ะ"
"นั่งนิ่งไม่สนใจใครงั้นหรอ ใช่ ต้องใช่แน่ๆ"
แพรวายิ้มกว้างทันทีเมื่อนึกถึงบุคลิกของอคินที่ปฏิบัติต่อเธอ เพราะเขานั้นแทบไม่สนใจเธอด้วยซ้ำแถมเขายังหล่อตรงกับคำใบ้อีก
"อะไรของแก"
โมนาถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่ออยู่ดีๆ แพรวาก็พูดขึ้นด้วยท่าทางดีใจ
"โม ฉันว่าพี่รหัสฉันต้องเป็นพี่เค้าแน่ๆ แกดูสิพี่เค้านั่งก้มหน้าเล่นแต่โทรศัพท์ไม่สนใจใครเลย แถมยังนั่งคู่กับพี่คนหนึ่งที่เหมือนจะเป็นคนคุยเก่งด้วยนะ แกดูสิ"
แพรวาบอกให้โมนาหันไปมองอคินกับเอสที่ตอนนี้อคินนั้นก้มมองแต่โทรศัพท์ส่วนเอสนั้นก็พูดกับอคินไปเรื่อยทั้งที่อคินไม่ได้พูดอะไรตอบได้แต่นั่งฟังเงียบๆ ซึ่งตรงกับคำใบ้ที่สองสาวได้มาเป๊ะ
"แกอย่าเพิ่งดีใจ ต้องไปถามพี่เค้าก่อน"
"โอเคแกรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ ฉันขอไปถามก่อนถ้าใช่ฉันจะส่งสัญญาณให้เดินมาหาพี่อีกคนหนึ่ง"
แพรวาพูดขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของโมนา
"โอเค ตามนั้น"
เมื่อโมนาพูดจบ แพรวาก็พยักหน้าแล้วเดินตรงไปหาอคินทันที
"กูว่าไม่มึงก็กูได้น้องรหัสเป็นผู้หญิงแน่ๆ"
เอสพูดขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น
"มึงรู้ได้ยังไง"
อคินถามกลับขณะก้มเล่นโทรศัพท์อยู่
"ก็ตอนนี้มีน้องตัวเล็กคนสวยเดินตรงมาที่เราแล้วไอ้คิน"
เมื่ออคินเงยหน้าขึ้นมองคิ้วหนาก็ขมวดขึ้นทันทีเมื่อเห็นยัยซุ่มซ่ามเดินตรงมาที่พวกเขา
'คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกนะ'
อคินได้แต่คิดในใจเพราะเขาไม่คิดว่าจะได้เธอเป็นน้องรหัสแน่ๆ
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"
แพรวายกมือไหว้พร้อมพูดทักทายอคินและเอสด้วยรอยยิ้ม
"สวัสดีครับน้องปีหนึ่ง"
เอสทักทายกลับทันทีเมื่อแพรวาพูดจบ
"ชื่อแพรวานะคะ ขออนุญาตถามพี่ๆ ได้มั้ยคะ ว่าพี่ทั้งสองคนเรียนสาขาอะไร ถ้าเรียนสาขาเดียวกันแพรจะได้พูดคำใบ้ขึ้นค่ะ เพราะพวกพี่บุคลิกตรงกับคำใบ้ที่แพรได้มาเลยค่ะ"
แพรวาพูดขึ้นด้วยท่าทางนอบน้อมพร้อมกับมองหน้าอคินแต่เขากลับก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์อย่างเดียว
"พวกพี่เรียนสาขาการจัดการธุรกิจครับ"
เมื่อได้ยินคำตอบจากเอสแพรวาก็ยิ้มกว้างทันที เพราะเขานั้นเรียนสาขาเดียวกันกับเธอยิ่งทำให้เธอมีหวังมากยิ่งขึ้น
"จริงหรอคะ แพรก็เรียนสาขานี้เหมือนกันค่ะ งั้นแพรขอถามชื่อพี่ทั้งสองได้มั้ยคะ"
"บอกคำใบ้มาก่อน ถ้าเธอมาหาถูกคนฉันถึงจะบอกชื่อ"
ขณะที่เอสกำลังจะอ้าปากบอกแพรวาอคินก็พูดขัดขึ้นพร้อมกับมองหน้าแพรวาด้วยสายตานิ่งเรียบ
"ก็ได้ค่ะ"
แพรวาตอบกลับอคินด้วยรอยยิ้ม
"อีกอย่างตอนนี้มีฉันกับเพื่อนนั่งอยู่ตรงนี้สองคน คำใบ้ที่เธอได้เธอคิดว่าเป็นใคร ฉันให้โอกาสแค่ครั้งเดียว ถ้าทายผิดก็กลับไปซะ"
อคินพูดขึ้นเสียงเรียบสายตาดุดันเหมือนสัตว์ร้ายแต่ก็ไม่ได้ทำให้แพรวากลัวเลยแม้แต่น้อยแถมยังสบตาเขากลับอีกจนอคินรู้สึกแปลกใจเพราะไม่เคยมีใครกล้าสบตาเขาแบบนี้
"ถ้าแพรทายถูกพี่จะให้อะไรแพรคะ"
แพรวาพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าอคินด้วยความมั่นใจว่าตัวเองจะทายถูก
"หึ ต่อรองเก่ง ทายให้ถูกก่อนเถอะ"
อคินพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะในลำคอ
"แน่นอนค่ะ เรียนบริหารก็ต้องรู้จักต่อรองรู้จักเจรจาอยู่แล้ว"
แพรวายังพูดต่อปากต่อคำอคินจนเอสได้แต่ทำหน้าอึ้งเพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าสบตาดุๆ และต่อปากต่อคำกับอคินแบบนี้มาก่อน
"พูดมาก รีบๆ ชี้ตัวพี่รหัส เสียเวลาฉันมาเยอะแล้ว"
อคินพูดขึ้นพร้อมกับแสดงสีหน้าไม่พอใจขึ้นเมื่อโดนแพรวาพูดต่อปากต่อคำเขาไม่หยุด
"ก็ได้ค่ะ แพรคิดว่าพี่รหัสของแพรคือพี่"
แพรวาชี้ไปที่อคินพร้อมกับยิ้มให้อย่างมั่นใจ
"คำใบ้?"
เมื่อแพรวาชี้มาที่เขา อคินก็บอกให้แพรวาอ่านคำใบ้ทันที
"ฉายาหนุ่มหล่อผู้เย็นชาแห่งคณะบริหารค่ะ"
เมื่อได้ยินคำใบ้ของแพรวาเอสก็ยิ้มกว้างขึ้นทันทีแต่ไม่พูดอะไรเพราะรอดูว่าอคินจะพูดอะไรต่อ
"ทำไมเธอถึงคิดว่าเป็นฉัน"
อคินเอ่ยถามแพรวาเสียงเรียบ เขายังนั่งนิ่งไม่มีท่าทีเผยพิรุธว่าเธอตอบถูกรึเปล่า
"อันดับแรกเลยคือพี่หล่อมาก สองคือเท่าที่แพรสังเกตก่อนที่จะเดินมาหาพี่ พี่ก็นั่งนิ่งไม่พูดไม่จาไม่สนใจใครทำหน้าเหมือนกำลังเบื่อ และอีกอย่างพี่ชอบพูดขวานผ่าซากไม่เกรงใจ ไม่สนใจว่าคำพูดตัวเองจะทำร้ายจิตใจใครรึเปล่า มีตรงไหนที่ไม่ใช่บ้างคะ ถ้าเพิ่มคำว่าปากร้ายเข้าไปอีกนี่แทบไม่ต้องหาเลยด้วยซ้ำว่าเป็นใครเพราะนิสัยแปลกๆ แบบนี้คงมีพี่แค่คนเดียวแน่ๆ ค่ะ"
เอสหัวเราะออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของแพรวาส่วนอคินก็คิ้วขมวดขึ้นเพราะที่เธอพูดมาก็เหมือนหลอกด่าเขาชัดๆ
"น้องแพรพูดชัดเจนมากครับ ฮ่าๆๆ"
เอสยกนิ้วโป้งชื่นชมแพรวาทันทีเมื่อเธอพูดจบ
"แพรทายถูกมั้ยคะ ว่าพี่เป็นพี่รหัสของแพร"
แพรวาหันไปถามอคินทันทีเมื่อเขาเอาแต่คิ้วขมวดเหมือนไม่พอใจเธอ
"ถูก"
"เย้!"
แพรวากระโดดร้องดีใจทันทีพร้อมกับหันไปส่งซิกให้โมนาเดินมา
"สวัสดีค่ะพี่ๆ ชื่อโมนานะคะ หนูว่าพี่คงจะเป็นพี่รหัสหนู"
โมนาหันไปพูดกับเอสทันทีเมื่อเดินมาถึง
"หืม ขอคำใบ้หน่อยครับ"
เอสพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าสงสัยเมื่ออยู่ดีๆ น้องคนนี้ก็เดินมาหลังจากแพรวาทายถูกแล้ว
"หนุ่มช่างพูด อัธยาศัยดี คู่หูหนุ่มหล่อผู้เย็นชาค่ะ"
"อ่อ ไม่น่าล่ะถึงให้น้องแพรมาก่อน งั้นเราไปทำความรู้จักกันตรงอื่นเถอะครับน้องโมนา"
โมนาพยักหน้าแล้วเดินตามเอสไปทันที ปล่อยให้แพรวาอยู่กับอคินสองคน
"แพรทายถูกแล้วบอกชื่อพี่ได้ยังคะ"
แพรวาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มขณะยังยืนอยู่ตรงหน้าเขาอยู่
"อคิน"
อคินตอบกลับแพรวาสั้นๆ พร้อมกับลุกขึ้นยืนตั้งท่าจะเดินไป
"พี่อคินจะไปไหนคะ"
แพรวาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"ได้น้องรหัสแล้ว ฉันจะอยู่ทำไม"
"แต่เรายังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลยนะคะ อีกอย่างพี่อคินติดค้างรางวัลแพรด้วย"
แพรวาพูดขึ้นพร้อมกับรีบเดินไปขวางหน้าอคินไว้
"รางวัลอะไรของเธอ"
อคินถามกลับด้วยความสงสัย
"ก็รางวัลที่แพรทายพี่รหัสถูกไงคะ พี่บอกเองว่าทายให้ถูกก่อน"
"ฉันบอกทายให้ถูกแต่ไม่ได้บอกว่าจะให้รางวัล เพราะฉะนั้นไม่มีรางวัลอะไรทั้งนั้น"
อคินตอบกลับแพรวาพร้อมกับตั้งท่าจะเดินไปแต่ก็โดนแพรวาขวางไว้เหมือนเดิม
"อะไรของเธออีก หลีกไปก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน"
อคินพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสียเมื่อโดนแพรวาขวางไว้
"พี่ต้องให้ช่องทางติดต่อมาก่อนค่ะ อย่าลืมว่าเราต้องทำโปรเจคด้วยกัน ไม่ให้ช่องทางติดต่อแล้วจะคุยกันยังไงล่ะคะ"
อคินชะงักนิ่งทันที เพราะสิ่งที่แพรวาพูดก็มีเหตุผลเพราะเขาและเธอต้องทำงานร่วมกันจนจบเทอมนี้
"เอาโทรศัพท์เธอมา"
อคินพูดขึ้นเสียงเรียบแต่ก็ต้องตาขวางใส่แพรวาเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ
"ไม่ค่ะ เอาโทรศัพท์พี่มาดีกว่า"
แพรวาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
"เรื่องมาก"
อคินบ่นให้แพรวาแต่ก็หยิบโทรศัพท์เขาพร้อมกับปลดรหัสล็อคหน้าจอให้เธอเพราะอยากทำให้จบๆ ไม่งั้นเธอก็จะยืนขวางต่อปากต่อคำเขาไม่หยุด เรียกได้ว่าแพรวาเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้จับโทรศัพท์ของเขาด้วย เมื่ออคินยื่นโทรศัพท์ของเขาให้แพรวาก็รับมาด้วยความดีใจจากนั้นเธอก็เพิ่มช่องทางโซเชียลที่เขามีไม่ว่าจะเป็นเฟซ ไอจีและไลน์ และกดบันทึกเบอร์ตัวเองพร้อมกับโทรออกเพื่อให้โชว์เบอร์เขาที่เครื่องของเธอด้วย
"เสร็จรึยัง"
อคินยืนกอดอกรอด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
"เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวแพรแชทไปรายงานตัวนะคะคุณพี่รหัส"
พูดจบแพรวาก็วิ่งไปอย่างอารมณ์ดีจนอคินได้แต่มองตามหลังด้วยความงง แต่ก็ละความสนใจแล้วเดินไปขึ้นรถกลับคอนโดทันที