The CEO's Fling

Chapter 16

“These are some of the type designs of our company’s new aircraft that we will launch by the month of April.”

Kaswal at seryosong sabi ni Alexander habang itinuturo pa ang mga litrato ng mga bagong eroplano na ipina pakita sa projector sa mga ka usap nitong mga ka business partners na kung hindi niay pa makita kanina ay hindi niya pa malalamang mga foreigners pala, halos pitong tao rin ang mga naroon at sa mga kilos at pananalita palang ng mga ito ay alam niyang matataas na tao ang mga iyon.

Hindi malaman ni Nicole kung trabaho pa ba ni Alexander CEO ng kumpanya nag mag present ng ganito sa mga ka partner nito sa negosyo ngunit sa naisip na baka masyado lamang masipag ang kanyang boss at gustong masiguro na maayos na mai-pi-present ang mga bagong disenyo ng aircrafts ng kumpaya ay hindi niya na rin binigyan pa ng pansin iyon.

Kasaluyan silang nasa tila conference room ng hotel na siya nilang tinutulyan para doon gawin ang meeting, ang CEO ay abala sa pakiki pag usap sa mga a business partners nito habang siya ay prenteng naka upo sa isang sulok at tahimik na nakikinig sa presentation ni Alexander.

Saglit pa siyang napa isip kung ano nga ba ang ginagawa niya pa doon at bakit pa siya isinama ng kanyang boss sa business trip nito sa Palawan eh wala naman pala siyang gagawin doon.

“I’m sorry, there must be some mistakes with some of these type designs.”

Agad na nabalik ang atensyon ni Nicole sa unahan kung nasaan si Alexander, kunot na kunot ang noo nito habang tinitingnan ang ilang designs ng eroplanong ipinapakita sa projector, nalipat din doon ang tingin niya at unang sulyap palang niya sa mga disensyong gawa ng mga engineers ng kompanya ay kitang kita

na ang mali, oo nga at isang hamak na EA lamang siya ngunit tapos pa rin naman siya ng aeronautical engineering, kahit paano ay may alam pa rin siya sa mga ganitong bagay.

Saglit na tumigil sa pag sasalita si Alexander habang pilit na iniintindi ang mga mali sa presentation at higit sa lahat ay ang design ng mga bagong aircrafts ng kumpanya.

“Ahh e-excuse me, can I m-maybe have a w-word?”

Tila wala sa sariling singit ni Nicole sa mga nag mi-meeting, agad naman niyang pinag sisihan iyon nang kunot noo siyang tiningnan ng mga taong naroon.

Nag tataka yata sa gusto niyang sabihin tungol sa mga ganitong bagay at higit sa lahat ay bakas sa mga mukha ng mga ito ang pag tataka, marahil ay parepareho ng tanong ang mga ito, iyon ay kung sino ba siya.

Sa halip na pag ukulan ng pansin ang mga taong naroon ay pinili na lamang ni Nicole na kay Alexander tumingin na ngayon ay kunot noo ding naka titig sa kanya, bakas sa mukha nito ang pag tatanong kung ano nga ba ang ginagawa niya ngunit sinalubong niya pa rin ang tingin nito at pilit na ipina pa basa ang ekspresyon ng mukha niyang nag sasabi lamang na gusto niyang tumulong.

Ilang sandali pang katahimikan at sa wakas ay tinanguan na rin siya ni Alexander bilang pag payag nito sa pangingi alam niya.

Na nginginig ang mga tuhod na pilit kumilos si Nicole patayo mula sa kinauupuang silya sa isang sulok saka saglit pang nag dalawang isip kung tutuloy pa ba siya sa pag lalakad pa punta sa unahan kung nasaan si Alexander, naka sunod din ang tingin sa kanya ng mga taong naroon sa conference room at bakas pa rin ang pag tataka.

Sa huli ay pilit din namang na labanan ni Nicole ang labis na kaba, na malayan niya na lamang na naroon na pala siya sa unahan habang may ilang dangkal lamang na layo mula kay Alexander na ngayon ay titig na titig pa rin sa kanya.

Saglit na sinilip ni Nicole ang type designs ng mga eroplano sa laptop na kanina pang ginagamit ni Alexander, kulang nalang ay mapa ngiti siya nang agad na makita ang mali at maka isip agad ng sulosyon sa problema.

"A-ahm, g-good afternoon everyone. I am Natalia Nicolette Lorenzo, executive assistant of CEO Alexander Montefalco…”

Nanginginig ang tinig na pakilala ni Nicole sa sarili sa harap ng mga taong naroon, wala namang naging sagot nag mga ito at hinayaan na lamang siyang nag salita doon.

Lalo lamang naman siyang kinabahan at hindi sinasadyang nalipat ang tingin kay Alexander na seryosong seryoso pa rin habang matamang naka titig sa kanya.

“F-for most aircraft projects there are several constraints related to field performance, some of those and very common are faulty designs, faulty maintenance, manufacturing flaws, pilot error or most of the time because of the engineering departments errors, that is what we have to deal right now, poor aeronautical engineering performace, a faulty design.”

Mahabang litanya ni Nicole bilang panimula, agad niya pang nahigit ang pag hinga nang makitang agad niyang nakuha ang atensyon ng mga naroon lalo na ng kanyang boss.

Mariin pa siyang napa pikit saka nag pa tuloy sa pag sasalita para sa mga tila nag hihintay na ngayon sa susunod niyang sasabihin na mga ka business meeting ni Alexander.

“A f-faulty aeronautical design can lead to a fatal flaws such as accidental landings or maybe much more fatal than that if not properly reviewed and studied. Now what are the common mistakes engineering do and very important to be carefully executed are tooling requirements, wire lengths, extra floor stock parts and several others linked to other mission segments, example of these are minimum speed, climb rates, turn rates, specific excess power, loiter speed, dash and to name a few.”

Tuloy pa rin ang panginginig ng laman na pag papa tuloy ni Nicole sa pag explain ng mga bagay na sa tingin niya naman ay alam na alam na ng mga kinakausap niya ngayon lalong lalo na ni Alexander.

Ngunit kahit ganoon ay tuloy pa rin siya sa pag sasalita, hindi pa siya nakaka rating sa solusyon para sa problema ng presentation ni Alexander na hindi niya alam kung sino ang may gawa at mukha yatang hindi man lang muna pinag aralan bago ibinigay sa CEO.

Nanatili ring tahimik ang mga kausap niya na ngayon ay nasa kanya na ang buong atensyon. Saglit pang napa lunok si Nicole lalo pa nang muling mag tama ang mga mata nila ng kanyang boss.

“By studying the way air flows around the plane, the engineers can define what the shape of the plane would be, the wings, the tails and the main body not to mention the other internal parts of it just all affect the way the air will move around the plane.”

Halos kapusin na siya ng pag hinga dahil sa labis na kaba sa pag sasalita, dumagdag pa sa pressure ang mga mapanuring tingin ng mga taong nakikinig pa rin sa kanya, alam niya din naman ang mga pinag sasabi niya at alam niyang wala siyang dapat na ika bahala doon ngunit hindi niya mapigilan ang manginig sa sobrang kaba.

“Now what I can see from these type dessigns which my boss sir Motefalco and I were terribly sorry about for not reviewing before this presentation are the faulty designs, now If I may suggest what if we try creating an airbus files patent for removable cabin modules?”

Tanong ni Nicole na tila ba nang hihingi ng permisong mag pa tuloy pa sa pag bahagi ng kanyang ideya.

Agad na nag tinginan ang mga taong kausap niya saka tumango tango na para bang sumasang ayon sa inilatag niyang suhestyon.

Pinilit ni Nicole na huwag nang tapunan ng tingin ang ngayon ay tahimik pa rin na CEO sa takot na makita ang posibleng galit at inis nanaman nitong ekspresyon dahil sa pagiging atribida niya, alam niya rin na posibleng mawalan siya ng trabaho dahil dito ngunit mas gugustuhin niya iyon kaysa ang ma pahiya sila pareho dahil hindi nila alam kung paanong aayusin ang problema.

“With this design I believe that we can shave off time between flights, we can design detailed removable cabin modules which could be swapped in and out of an aircraft to reduce turnaround time between flights. Air busses concept for removable cabin modules would have passengers board a detached cabin from a docking station in anticipation of a planes arrival, passengers will just seat themselves while their luggage’s stored reducing processing time for boarding.”

Ilang sandaling tumahimik si Nicole habang bahagyang pinag mamasdan ang mga reaksyon ng mga taong ka-meeting na katulad kanina ay muli nanamang nag tinginan.

Hindi tuloy malaman ni Nicole kung dapat pa ba siyang mag patuloy gayong maging siya ay hindi rin sigurado kung maganda ba ang inilalapag niyang biglaang ideya na pumasok sa utak niya, halos mag ka lapit pa rin naman ang konsepto ng mga disenyo ng eroplanong nasa presentation ni Alexander, dinagdagan niya lang ng sa tingin niya ay higit na mas madali.

“Continue talking, you are doing a great job Nicole.”

Halos man lamig ang buo niyang katawan sa nerbyos nang marinig ang bulong na iyon sa kanya ni Alexander, pinili niyang huwag itong pansinin kahit pa nga kulang na lang ay mapa ngiti siya dahil sa kilig sa isiping nagugustuhan ng CEO ang ideyang tumatakbo sa isip niya.

“I know that plans for such planes may never become a reality, but it sure is fun to imagine less of a mess and less stress when it comes to flying isn’t?”

Pag bibiro ni Nicole, nag si tanguan naman ang mga ka usap saka sabay sabay na ngumiti, kahit papano din ay nabawasan na ang kabang nararamdaman niya dahil sa mga reaksyong pinapakita ng mga ito.

“Some may think that this design idea will require a lot of work but it isn’t really, with the help of our company’s very well trained aeronautical engineers and of course the support from the heads, this idea is possible.”

Pag tatapos ni Nicole sa kanyang biglaan at on the spot na presentation, saglit pang namayani ang katahimikan at inaasahan niya nang babarahin lamang siya ng ilan sa mga ka-meeting nila ngunit kabaliktaran ang nangyari, na gulat pa siya nang sabay sabay ang pag balot ng malakas na palakpakan sa loob ng conference room na iyon kasabay ng pag tayo ng ilan para kamayan siya.

“Well done miss EA, you have a big brain and we actually love this idea.”

Naka ngiting sabi sa kanya ng isang lalaki na sa tantya ni Nicole ay nasa kwarenta pataas na ang edad, agad naman siyang napa ngiti sa tuwa dahil sa pa puri nito.

Ilang pag bati pa at pag tatanong kung paanong maisasagawa ang inilatag niyang plano na agad naman niyang na sagot ng walang pag aalangan ay natapos na rin sa wakas ang meeting na iyon, heto siya at tahimik na nag lalakad pa sunod kay Alexander na tahimik lamang habang tinatahak ang daan pa balik sa nakuha nilang presidential suite.

Hindi rin malaman ni Nicole kung dapat ba siyang mag sorry sa kanyang boss sa pangingi alam niya kanina dahil hindi naman ito nag papa kita ng reaksyon.

Bahagya pa siyang napa talon sa gulat nang may kalakasang isinara ni Alexander ang pinto ng silid saka mataman siyang tinitigan.

“S-sorry po sa g-ginawa kong pangingialam sa meeting niyo kanina s-sir. Hindi ko na po k-kas-“

Hindi na nakuhang tapusin ni Nicole ang sasabihin nang bigla siyang hilahin pa lapit ni Alexander, hindi niya na rin na gawang mag reklamo nang basta na lamang siya nitong halikan sa labi, malalim, mapusok, nag hahanap at tila ba ito uhaw na uhaw sa labi niya.

“How many times do I have to tell you not to call me sir at mag po kapag tayo lang dalawa engineer Natalia Nicole Lorenzo?”

Pa bulong na sabi nito nang sa wakas ay lubayan din ng halik ang mga labi niya.

Namumula sa kahihiyan na napa tanga na lamang si Nicole dahil aksyon ni Alexander na ngayon ay titig na titig pa rin sa kanya.

“A-akala ko kasi galit ka dahil sa ginawa ko kanina.”

Pa bulong din na sabi niya dito, napa pikit pa siya sa sakit ng pitikin nito ang noo niya, agad din niya iyong hinawakan at marahang hinaplos, kung di niya lang inaalalang boss niya pa rin ito malamang sa malamang ay sinamaan niya na ito ng tingin.

“Why would I be mad when you did an excellent job Nicole? Sinadya kong baguhin ang mga designs to see how you would react as a graduate of aeronautical engineer, I don’t understand why the hell my father hired you as an EA when you can be a great asset at the company’s engineering department.”

Sincere na sabi nito, hindi pa nagawang sumagot ni Nicole dahil sa pa puring iyon ng kanyang boss kasabay ng muling pamumula ng kanyang mga pisngi.

“You are blushing Lorenzo, you’re cute.”

Ungot pa nito sa kanya na lalo lamang naman niyang ikina pula, ano nga ba ang dapat niyang isagot sa mga pinag sasabi nito sa kanya?

Handa na sana siyang mag pasalamat nang muli nanaman siya nitong hilahin, sinakop pa ng dalawang palad nito ang kanyang mukha saka muli siyang hinalikan sa labi, at dahil sa halik na iyon ay muli nanamang nag wala ang puso ni Nicole.