“Balak mo bang tumakas? Tatakasan mo ako?” Dylan asked seriously as he went down the stairs, salubong din ang mga kilay nito habang nakatingin sa kanya.
Jeziel swallowed in fear. “H-Hindi ah, at bakit naman ako tatakas? Di ba puwedeng magpahangin lang sa labas dahil hindi ako m-makatulog?” Umiwas siya ng tingin at pasimpleng itinago ang hawak na wallet.
Akala niya ay magagalit na naman si Dylan sa kanya, pero paghinto nito sa kanyang harap ay hindi niya inaasahan ang marahan na paghawi nito sa buhok niya.
“It's okay, hindi mo na kailangan makitulog sa kuwarto ko kung ayaw mo at hindi ka komportable. Kaya sige na, bumalik ka na sa kuwarto mo at doon matulog, lumalalim na ang gabi, may klase ka pa bukas.”
Kahit papaano ay parang nabawasan naman ang kaba niya.
“S-Sige, goodnight.” Mabili
