"Call and call until you succeed," bulong ni Princess patiently habang siya ay nakaupo sa sahig at kaharap ang laptop niya.
Naglilista siya ng mga pangalan at numero sa papel at kapag nakakuha na siya ng sampu ay titigil siya at uupo sa sofa katabi ang telepono. She dialed a number at tumunog ang linya sa kabila hanggang sa may sumagot.
"Good afternoon, this is Brew Coffee Shop. How may I help you?" magalang na tanong ng isang babae sa kabilang linya.
"Hi, good afternoon. My name is Lorainne. Is your Manager there? I would like to talk to her if that is alright," nag-aalinlangan na tanong pa ni Princess. Her hopes are high.
"May I know what's your business with our Manager?" naniniguradong tanong ng babae.
"Uh...Well, I want to talk to her and ask if she is looking for pastry Chef? Is she?" maayos na pakiusap ni Princess.
"Oh. Okay, I'll direct you to her. Wait a moment," nakangiting tugon ng babae at pumindot ulit sa telepono. "Hi, Ma'am. Someone is looking for you and she is asking if you're hiring a pastry Chef? She would like to talk with you," magalang na sambit ng babae. "Ah, okay. Okay, Ma'am. Noted. Bye," mahiyain na aniya at pumindot ulit sa telepono at bumalik sa kausap niya. "Hi, Lorainne?" tawag niya casually.
"Hi. What did she say?" masayang tanong ni Princess dahil pakiramdam niya ay makakatagpo na siya finally ng babaeng manager.
"She said she's not looking for a pastry Chef because she's a pastry Chef herself so, she don't need one. I'm sorry," maayos na paumanhin ng babae.
"I see. I understand. Thank you by the way," pilit na nakangiting sagot ni Princess at ibinaba na niya ang telepono.
Kaagad na nagbago ang timpla ng mukha niya dahil bigo na naman siya. Ganunpaman, she dialed another number at tulad ng una ay nabigo siya hanggang sa na-crossed out na niya ang sampung numero sa papel na naging dahilan kung bakit napatili siya sa inis.
Samantala si Axel ay nasa isang magulo at maraming tao na bar kasama ang sampung lalaki na teammates niya. Nagkakasiyahan silang lahat, umiinom ng alak, nambababae at ang iba ay nasa dance floor at sumasayaw. Meanwhile, humiga si Princess sa sofa dahil nawawalan na siya ng pag-asa i-pursue ang dream niya and that is to be a pastry Chef nang bigla niya naisip ang sinabi ng mother niya na pinapapili siya kung magpapatayo ba siya ng bakery shop or tatanggapin niya ang offer ng lalaki na kausap niya noon, then naalala rin niya ang sinabi ng kaibigan niya noon na hindi dapat siya magpigil at gawin lang ang ginagawa niya. Sinabihan din siya ni Rachel na wala na siyang choice kundi ang tanggapin ang offer ng lalaki sa kaniya or maghihintay pa siya na lumipas ang isang taon at wala pa rin siya nahahanap kaya paano siya magkakaroon ng experience. But then, sinabi nito na kunin niya ang offer ng lalaki at pagkatapos ng isang taon ay saka siya maghahanap ng ibang business partner, kumuha lang talaga siya ng one year experience roon at wala siyang balak manatili roon.
Naupo si Princess matapos maalala ang sinabi at tumingin sa phone niya na hawak niya sa kaliwang kamay. Nagdadalawang-isip siya kung tatawagan ba niya ang lalaking tumawag sa kaniya noon o hindi. Isang minuto rin siya nakatingin sa number na tumawag sa kaniya hanggang sa napabuntong-hininga na lang siya. And so, she pressed the button 'Call' at idinikit na ito sa tenga niya. On the other hand, nakikipaghalikan si Axel sa isang babae nang naramdaman niya ang phone niya sa hita niya kaya naman tumigil siya at kinuha ito. Napakunot ang noo niya nang makita niya kung sino ang tumatawag, 'Ms. Snob' kasi ang naka-display sa screen niya.
"Who the hell is that, babe? Come on, forget about that," mataray na sambit ng babae at hinatak ang chin ni Axel para ipagpatuloy ang halikan nila. Wala siyang paki sa tumatawag dito sa totoo lang dahil ang gusto lang niya ay maramdaman ito sa loob niya.
"Wait, wait, Ms. Snob is calling. I have to answer this," nakangising sabi ni Axel na halatang excited at nilihis niya ang kaniyang ulo away from the girl.
Dahil naman sa inis ay tumayo ang babae na na-turn off na at iniwan si Axel sa sofa, pero walang pakialam ito sa kaniya and just let her be. Napangiti naman si Axel sa tumatawag kaya sinagot niya ito.
"Yes, hello, Ms. Snob?" nang-aasar na bati ni Axel na halata sa boses niya na lasing siya.
"What? What did you just say?” nabiglang tugon ni Princess at nagkasalubong ang dalawa niyang kilay dahil hindi niya nagustuhan ang tawag sa kaniya nito.
"What? You snobbed me, remember? Don’t you remember?” pang-aasar pa ni Axel at tumawa siya nang maalala niya ang ginawa nito.
Princess anyways cleared her throat to sound professional. "I-I apologize for what I said to you before. I wasn't thinking—" Pero hindi natuloy ang sasabihin niya nang magsalita ang lalaking kausap niya.
"You really are not," natatawang replied ni Axel na ininsulto si Ms. Snob as she knows her that way.
Princess rolled her eyes sa asal ng lalaki na kausap niya but she understood why dahil siya naman ang unang nagsungit sa kanilang dalawa. Napabuga na lang siya ng malalim bago siya magsalita at sinabi, "Listen, Mr. Ayad, am I right?"
"Yes, that's right. My surname is Ayad," nakangiting sagot ni Axel na halata sa boses niya na hindi siya seryoso sa kausap niya. Nakikipaglaro lamang siya rito.
"Okay. Again, I apologize for my behavior the last time we talked. That's very unprofessional of me and so, here I am and contacting you again because I want to ask if your offer is still standing?" nag-aalinlangan na tanong ni Princess pero tinanong pa rin niya. Na-realized niya kasi na tama ang mother at kaibigan niya
Tumawa naman ng malakas si Axel sa kabilang linya dahil namangha siya sa mabilis na pagpalit ng ugali ng babaeng kausap niya na naging dahilan kung bakit namangha siya rito. Habang si Princess ay napakagat sa labi niya, she is trying to hold herself at baka mabastos na naman niya ang lalaki na hindi niya gusto mangyari lalo na at she is desperately looking for a partner.
"Uh— So?" tanong ni Princess dahil tawa lang ng tawa ang lalaking kausap niya sa kabilang linya.
"So? Well, you declined my offer the first time we talked so what makes you think that I will say yes to you?" nakangiting tanong ni Axel. He is trying to get into her nerves para makabawi man lang siya sa pang-ii-snob nito sa kaniya.
"I already apologized," tugon ni Princess na halatang naaasar na sa ugali ng kausap niya.
"Yes, you did. But do you think that is enough?" tanong ni Axel na naging seryoso ang tono ng pananalita niya.
"Uh—" Ibinuka pa lang ni Princess ang bibig niya para sumagot nang magsalita ulit ang lalaki sa kabilang linya.
"The answer is NO," seryosong sagot ni Axel na hindi na nakikipagbiruan ayon sa ekspresyon ng mukha niya.
Napakagat naman ulit ng lower lip niya si Princess dahil she feels offended somehow kahit siya ang nag-umpisa at tumanggi rito.
"I think my answer is clear enough for you to know that I am declining you, right?" nakangising sambit ni Axel as he go back sa pang-aasar sa babaeng kausap niya.
"Y-yeah. I'm sorry again anyway," malungkot at mahinang wika ni Princess na napayuko siya ng ulo as she feels humiliated dahil sa kagagawan din niya.
"Yeah, right. Serves you, right? Bye," nang-iinsulto na sagot ni Axel at ibinaba na niya ang tawag na hindi niya mapigilan na ngumiti ng malapad dahil nakaganti rin siya sa wakas sa mataray na babae kahit anak pa ito ng isang Reyna ng kanilang bansa. He don’t give a damn about her title, to be honest.
"You look happy, Axel. Why?" tanong ng isang lalaki na ka-teammates ni Axel.
"Oh, nothing. The snob girl called me. Remember the girl that I told you about? She asked for a second chance after declining my genuine offer. What a freak," natatawang kwento ni Axel at uminom siya ng isang glass of wine.
Nagtawanan din naman ang ibang ka-teammates ni Axel dahil sa kweto nito.
In the meantime...
"Uuuuuuuggggggghhhhhhhhh!!!" ungol ni Princess after talking sa ma-preskong lalaki na kausap niya over the phone a minute ago. Ang laki tuloy ng pagsisisi niya ngayon dahil sa ginawa niyang pagtanggi sa genuine offer ng lalaki. Nawawalan an tuloy siya ng pag-asa dahil sa kagagawan niya mismo. "Why are you so stupid, Lorainne? Ang tanga, tanga mo, girl! Partner na naging bato pa! Uuuuuuugggggghhhhhhhh! Stupid! Stupid! Stupid! Nababaliw ka na talaga," bulong niya sa sarili at naupo siya ulit sa sahig since nabigo siya makakuha ng partner FOR THE NTH TIME.
She started to scroll again sa social media account niya nang may nakita siya na pumukaw sa mga mata niya. At dahil doon ay may naisip siya na bagong strategy on how to get a partner.
"Bakit hindi kaya ako lumabas mismo at bumisita sa nearby coffee shops dito? And so, I can get to taste their coffees too. Hmm... That's a good idea," pagkumbinsi ni Princess sa sarili at kinuha niya ulit ang phone niya to look for a coffee shop nearby. "Okay. Tomorrow morning gigising ako ng maaga para pumunta sa first coffee shop na malapit at baka palarin ako kaysa sa nakaupo lang ako rito at scroll lang ng scroll," aniya at isinara na niya ang laptop niya at saka siya tumayo at pumunta sa kwarto niya.
The next morning, 6 pa lang ay nag-alarm na ang phone ni Princess sa tabi ng kama niya na naging dahilan kung bakit nagising siya. She immediately turned off her alarm at dahan-dahan na bumangon. Napangiti siya nang maalala niya na bibisita siya ngayon sa malapit na coffee shop para makapasyal naman siya at hindi nakakulong lang sa apat na sulok ng unit niya.
Eventually, pumasok si Princess sa isang old-fashion coffee shop na parang dinala ka sa nakaraan dahil sa mga disenyo nito pero kahit ganu’n ay marami silang customers na nagpabilib sa kaniya. Naupo siya sa isang vacant table at iniyuko ang ulo niya as she take a look at her phone kung anong oras na. Nang malaman na 7 na pala ng umaga ay itinaas niya ang kaniyang kamay at isang lalaki ang lumapit sa kaniya na mukhang crew sa shop.
“Yes, madame?” magalang na tanong ng lalaki at nginitian si Princess without knowing ang totoo nitong pagkatao.
“What do you serve here? What is your best coffee?” maayos na tanong ni Princess.
“Here is our menu, madame,” sambit ng lalaki at binigay ang isang laminated na menu.
Tinanggap naman ni Princess ang menu and she scanned the names. After a minute ay bumalik ang lalaki at inilapag ng dahan-dahan ang isang tasang kape sa lamesa ni Princess.
“Enjoy your coffee, madame,” magiliw na wika ng lalaki na hindi inaalis ang ngiti sa kaniyang mga labi at saka siya umalis para iwan ang customer so, she can have her time alone.
Kinuha naman ni Princess ang tasa at nilasahan ang kapeng barako. Ngunit kaunti pa lang ang kaniyang nalalasahan nang mabilis niya ibinaba ang tasa and she crumpled her face dahil hindi niya nagustuhan ang natikman niya. Napatingin naman sa kaniya ang ibang crew dahil sa inasta na ginawa niya kaya kaagad siya ngumiti at kinuha ulit ang tasa. Humigop siya ng kaunti para ipakita sa kanila na nagkamali sila ng nakita and she flashed a fake smile towards them. Na-satisfied naman ang mga crew sa itsura ng customer nila kaya kaagad sila bumalik sa kanilang mga trabaho habang si Princess ay mabilis na niluwa ang hinigop niya at ibinaba ang tasang hawak ng marahan para hindi siya makakuha ulit ng atensyon. She shook her head while staring on the cup kaya naman kinuha niya ang pitaka niya at kaagad na naglapag ng tatlong papel ng AED at saka mabilis na lumabas ng shop. Pagkalabas ay inilabas niya ang dila niya as she was disgusted sa natikman niya.
“Ano ba ‘yung coffee na ‘yun? Ganu’n pala ang lasa ng matapang na kape. Hindi ko kaya ang ganu’n. Okay, next coffee shop,” bulong ni Princess sa sarili at tumingin siya sa phone niya ulit to search for a nearby coffee shop.
After a few minutes ay pumasok naman si Princess sa isang modern coffee shop as it looks like one. Inilibot niya ang kaniyang mga mata sa paligid at napangiti siya dahil she feels like at home. Then she sat sa vacant seat at isang babae na nakangiti ang lumapit sa kaniya.
“Good morning, Ma’am. What would you like to order?” magalang at mabait na tanong ng maliit na babae at inabutan ng menu ang customer.
“I would like to have your best-seller coffee. Thank you,” tugon ni Princess with a smile and without looking sa menu.
Maya-maya ay bumalik ang maliit na babae at inilapag ang maliit na tasa na may laman na coffee. Tinignan ni Princess ang babae ng may pagdududa then tumingin siya sa maliit na tasa at sa laman nito.
“May I ask why my coffee is color pink and why is it small?” nagtatakang tanong ni Princess.
“That coffee is called ‘bubblegum coffee’. Taste it and you will surely love it. That’s our best seller coffee in teenagers,” masayang sagot ng babae.
“Oh, I see. Okay. Thank you,” replied ni Princess awkwardly and she flashed a force smile towards the girl.
Umalis na ang babae at iniwan si Princess na kinuha naman ang tasang maliit at humigop ng kaunti to taste it. Pero mabilis din niya binalik ang hinigop niya as she found the coffee yucky.
“Nope. No, no, no,” bulong ni Princess sa sarili niya at mabilis na inilapag ang maliit na tasa. Then kinuha niya ang pitaka niya at naglapag siya ng tatlong papel ng AED sa lamesa at saka siya umalis ng shop.
Onwards, binisita ni Princess ang iba pang coffee shops sa paligid at may mga coffee na pasok sa panlasa niya at mayroon din naman na hindi. Kapag pasok sa panlasa niya ang coffee ay tinatawag niya ang isang crew at tatanungin kung nasaan ang manager nila so she could talk business. Pero sa kasamaang palad ay hindi siya tinatanggap once na sinasabi na niya na kaka-graduate lang niya which was disheartening for her.
Hanggang sa dumating na ang gabi ay wala pa rin nahanap na business partner si Princess kaya naman sobrang lungkot ng face niya. Hindi naman niya napansin na nasa unahan niya si Axel na kakapasok lang ng elevator dahil she feels like floating and bloated, at dahil sa sobrang kape na nainom niya all throughout the day. Without noticing ay pumasok si Princess sa loob ng elevator while Axel looked at her in the peripheral view of his eyes at nagtaka siya sa itsura nito for once.
“What happened to her? She looks odd. Is her day terrible? Wait. She went outside based on her clothes. And in fairness, I like her outfit. She has a sense of fashion. I wonder what she does,” sabi ni Axel inside of his head na hindi niya maalis ang mga mata niya rito because he found her attractive. He is checking her out for how many good minutes.
Samantala si Princess sa gilid ay isinandal na ang likod niya sa wall dahil sa pagod and that is the time when she noticed the guy in front of her. Mabilis naman na iniwas ni Axel ang mga mata niya at tumingin lang sa harapan niya nang makita niya na nakatingin sa kaniya ang babaeng kaaway niya, habang si Princess ay tinignan mula ulo hanggang paa ang antipatikong lalaki na nasa harapan niya.
“Hindi ko napansin na siya pala ang lalaki na katabi ko. Lutang na talaga ako. Ang dami ko kasing nainom na kape kaya ngayon bloated ako. Good luck sa akin mamaya kung makatulog ako. However, ngayon ko lang napansin na malaki pala ang katawan ng antipatikong lalaki na ito sa harap ko. At himala, ah, tahimik siya ngayon. Ayaw niya ng away? Ayaw na niya masipa ulit? Oh. And he is wearing a shirt na may printed tiger sa harap habang sa likod naman niya ay nakasulat ang surname niya. What is his surname again? Ayad? Bakit parang narinig ko na ‘yung name na ‘yun? Hmm...” bulong ni Princess sa loob ng utak niya na biglang napaisip siya dahil sa epilyido nito na parang narinig na niya somewhere.
Isip ng isip si Princess sa epilyido nito na familiar sa kaniya pero hindi niya matandaan kung saan niya ito narinig, at dahil nga masakit ang tiyan niya na pakiramdam niya ay sasabog na. Hindi tuloy siya makapag-isip ng tama nang biglang nanlaki ang mga mata niya dahil nakaramdam siya ng something sa pwet niya. Sakto naman ay bumukas ang pinto ng elevator kaya nauna na si Princess lumabas at mabilis na tumakbo sa unit niya bago pa siya magkalat ng lagim sa hallway na hindi kaaya-aya tignan, habang si Axel ay sinundan lang ng tingin ang babae hanggang sa makauwi na ito sa unit.
He shook his head sa asal nito at sinabi, “She’s beautiful, I admit but she’s also a mess.” At pumasok na siya sa unit niya at isinara ang pinto gently.
Habang si Princess ay kaagad na naupo sa kubeta at naglabas ng sama ng loob. She sighed in relief nang makaabot ang pwet niya sa bowl.
Itutuloy...