Chapter 2 : สวยก่อนตายหรือตายก่อนสวย
807 Words
Chapter 2 : สวยก่อนตายหรือตายก่อนสวย
การจราจรติดขัดในชั่วโมงเร่งด่วนของเมืองกรุงเป็นเรื่องปกติ แต่ในเมื่อทางบริษัทอุตส่าห์ให้รถพนักงานใช้ฟรี ๆ ไม่ต้องลำบากเสียเงินไปออกรถเอง ตรึงใจจึงเผื่อเวลาก่อนไปทำงานหลายชั่วโมง วันไหนเข้างานสิบโมงเช้าเธอจะออกจากบ้านสักเจ็ดโมง วันไหนต้องแวะไปหาลูกค้าแต่เช้า เธอก็ตื่นมันซะตีสี่ เลยไม่เคยตอกบัตรเข้างานสาย
เช้านี้เธอแวะมาร้านกาแฟที่อยู่ถัดไปจากร้านตัดสูทประมาณกิโลฯ กว่า เพื่อตรวจทานเอกสารของลูกค้า สาเหตุที่ไม่นั่งร้านกาแฟหน้าร้านตัวเองคงเป็นเพราะคนรู้จักมาหาเรื่องเม้ามอย ยิ่งเป็นพนักงานด้วยกันแล้ว จะมีเรื่องสนทนากันมากมายไม่จบสิ้น
โดยเฉพาะตอนนี้ ข่าวล่ามาแรงในกรุปไลน์แช็ตยังเป็นเรื่องหนุ่ม ๆ
‘ความสวยและฝีมือทำยอดขายทะลุเป้าค่ะคุณน้อง’
‘แหม... ดูคุณพ่อใหญ่เขามองเข้าสิ มีใครไม่เห็นบ้างคะ?’
‘ไม่รู้ใครมาสั่งกาแฟกินสี่แก้ว พี่ปลาไม่เคยเห็นคนกินกาแฟเข้ม ๆ ตั้งสี่แก้ว’
“เม้าอะไรกันไม่รู้ แต่ละคน” บ่นทั้งรอยยิ้มหยัน ทว่าหญิงสาวก็ภาคภูมิใจ เพราะคอร์สเลเซอร์ขนหน้าแข้ง ยกกระชับหน้าเหนียงไม่เสียเงินฟรี! มือเรียววางโทรศัพท์ที่ยังคงสั่นดัง ซึ่งเธอคงปล่อยให้เขานินทากันต่อไป เพราะไม่ได้สนใจเจ้านายหนุ่มหน้าคมแม้แต่น้อย ใช่ว่าเขาหน้าตาไม่ดี แต่เป็นเพราะเธอไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ชีกอ! ยิ่งได้ยินมาว่าคนนี้น่ะคาสโนว่าตัวพ่อเปลี่ยนผู้หญิงเป็นเปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่เคยมีซ้ำหน้า ควงดารานางแบบสาวคนไหนได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็เบื่อ ตัวเธอเองก็ไม่คิดจะจับเจ้านายเพื่อก้าวหน้าในหน้าที่การงานอยู่แล้ว
มือหยิบเอกสารขึ้นมาจากกระเป๋าสะพายหนังใบใหญ่ ตามด้วยเครื่องสี่เหลี่ยมที่มีหน้าปัดบอกตัวเลข วางลงบนโต๊ะกลมสีดำสนิท เมื่อมีเรื่องต้องทำก่อนเข้างานคือตรวจสุขภาพ
‘สวยก่อนตายหรือตายก่อนสวย... ชาตินี้ดาวขอสวยก่อนตายค่ะแม่...’
มุกตลกที่ไม่ขำ ตรึงใจเคยพูดคำนี้กับแม่ที่เอาแต่ร้องไห้หน้าเตียงผู้ป่วย ด้วยความที่เธอมีโรคประจำตัว เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น ค่ารักษาพยาบาลแต่เล็กจนโตมา ทำให้ครอบครัวของเธอลำบาก
แต่ในเรื่องโชคร้ายยังมีโชคดี เมื่อพี่สาวเป็นแรงบันดาลใจให้ ‘ภีมพล’ ตั้งใจเรียน มีผลการเรียนดีมาตลอดจนสอบเข้าคณะแพทย์ มหาวิทยาลัยชื่อดังได้ ว่าที่คุณหมอยังบอกว่าเรียนจบแล้วจะรักษาพี่สาวเอง พร้อมใช้สิทธิ์นายแพทย์ให้คุ้ม ถึงหนทางจะอีกยาวไกลเพราะน้องเพิ่งเข้าปีหนึ่ง
‘น้ำตาลไม่ขึ้น ความดันโอเค...’
พูดในใจ หญิงสาวกลับมามีรอยยิ้มเพราะข่าวดี ตามองหน้าปัดสีน้ำตาลเทาบอกตัวเลขว่าทุกอย่างปรกติ
อุปกรณ์เพื่อสุขภาพในยุคนี้ เทคโนโลยีไปไกลขนาดว่าเข็มดูดเลือดขนาดจิ๋วแทบไม่ทำให้รู้สึกเจ็บ เวลาเจาะลงบนปลายนิ้วยังไม่ทิ้งรอยแผล แน่นอนว่ามันสามารถลดภาระค่าใช้จ่ายได้ เพราะต่อให้ผู้ป่วยจะมีสิทธิ์รักษาฟรีหรือแม้แต่บัตรทองสามสิบบาท การลาหยุดงานแต่ละครั้งนั่นหมายถึงเงิน
เสียงลอบถอนหายใจดังผ่านริมฝีปากงามกระจับเคลือบลิปสติกสีอ่อน ด้วยความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียจากการทำงาน แต่เธอคิดว่าไหว โกโก้ร้อนรสชาติจืดสนิทไร้น้ำตาลในถ้วยทรงสวยบนโต๊ะนั้นเธอยังจิบมันเพียงเล็กน้อย ก่อนจะใช้เวลาไม่นานกับการสวมที่วัดความดันแบบพกพา สวมเข้าไปในแขน ทว่าฉับพลันกันนั้นเอง เลือดหยดหนึ่งที่ไหลหล่นบนกระดาษ ไม่ได้มาจากเข็มเล็กจิ๋วระดับไมครอน ดันเป็นเจ้าตัวขาแหลมเมื่อเช้า
“กรี๊ด! แมงมุม!”
เสียงหวีดร้องลั่นทำคนมองขวับทั้งร้าน แม้ว่าเธอจะนั่งหลบมุมอยู่บริเวณโซฟาเดี่ยวด้านในสุด ตรึงใจอับอายขายขี้หน้าไม่น้อยเมื่อเธอรบกวนลูกคนคนอื่น
“ขอโทษค่ะ ๆ!” เสียงหวานเลิ่กลั่กยกมือขอโทษ ใบหน้าสดสวยซีดเผือด ยิ่งพอก้มลงมองบนโต๊ะแล้วมันไม่มีอะไร เธอรีบเก็บของทุกอย่างยัดใส่กระเป๋า มือผลักประตูกระจก กระวีกระวาดออกจากร้าน ไปถึงรถยนต์แล้วเธอยังยกปลายนิ้วขึ้นมองอย่างตกใจสงสัย หลังจากที่โดนเจ้าแมงมุมจิ้มนิ้วด้วยขาแหลม ๆ ของมัน ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลย แมงมุมมันโผล่มาจากไหน!
- Writer
