My Husband's Step-father Has A Secret
Kabanata 7
Kinapa
I feel like swooning when Professor De Armas finally ravishes my lips with a kind of kiss that is mind-blowing and hot.
I see this coming. Alam kong mangyayari ito sa pagitan namin. It'd be either he'll start it or I'd be the one initiating to kiss him. Batid ko rin kasi na hindi ko na mapipigilan ang sarili.
And it's a triumph in my part dahil siya ang naunang humalik sa akin. He wants me as much as I want him.
Ikinawit ko ang mga braso ko paikot sa kanyang batok para ipabatid sa kanya na sumusuko ang diwa ko sa init ng kanyang halik.
I close my eyes as I feel its corner getting hot with tears. Ewan ko pero pakiramdam ko ay punong-puno ng kaligayahan ang puso ko sa mga oras na ito.
Hindi ko na mabilang ang mga lalaking nakahalikan ko sa nakaraan pero wala sa mga iyon ang maikukumpara ko sa uri ng halik na ipinapatamasa sa akin ni Prof. Nakakalunod ang kanyang halik. Napupukaw ang bawat himaymay ng pagkatao ko dahil sa malagkit na paglamutak niya sa bibig ko.
Sensuwal ang atake ng labi ni Professor sa bibig ko bagama’t mahigpit ang pagkakapulupot ng braso niya sa likuran ko na tila ba takot siyang makawala ang katawan ko sa hawak n’ya.
Nag-tiptoed ako at ako na ang naunang pailalimin ang halik. I expertly smash my lips against his ngunit hindi rin siya nagpapatalo. Hindi nagtagal ay naging mabangis din ang paglamutak niya sa bibig ko.
Gumagawa na ng tunog ang pagpapalitan namin ng laway at ang pagsipsip namin sa dila ng isa’t isa sa salitan na paraan.
I feel his hand skimming up and down my bare back. Kumalas ang mga labi namin nang maramdaman naming dalawa na kinakapos na kami ng hininga. Napaliyad ako dahil alistong bumaba sa leeg ko ang labi ni Prof. Wala siyang nais sayangin na sandali.
Humahaplos, gumuguhit at pumipisil ang kanyang kamay at daliri sa hubad kong likod. Puno ng pananabik ang bawat kilos niya.
“Hindi malayong magkapulmonya ka kung ganitong laging tiwangwang ang likuran mo.” Paos ang kanyang boses nang tila ako sinisita sa kasuotan ko.
“Don’t you find me séxy in this club dress, Mister Professor?” nang-aakit kong balik sa kanya. Medyo namamaos din ang boses ko dahil sa tagal nang pagkakaisa ng mga labi namin kanina.
“You are beyond séxy, Hilaria. You're a goddess and an irresistible tease. I want to trace every inch of your body with my tongue.” Sagot niya kasabay nang pagsapo ng isang kamay niya sa pang-upo ko. Hinayaan kong maglumikot ang kamay niya sa katawan ko.
Impit akong napaungol at humigpit ang kunyapit ko sa batok niya nang sipsipin niya ang sensitibong parte ng leeg ko. It creates a séxy suckling sounds that form a heat inside my womb. Ang init na iyon ay dumadaloy papunta sa kaselanan ko na naging sanhi para mamasa ang pagkababáe ko.
Bumalik ang mga labi ni Professor sa bibig ko. Pinasadahan niya ng kanyang dila ang dalawang labi ko na ikinaungol ko. Sinipsip din niya ang pang-ibabang labi ko nang may panggigigil ngunit bago pa muling naglabanan ang aming mga dila ay napahinto kaming dalawa dahil sa narinig naming katok.
“Ah, hijo, Levi, may customer kasi na gagamit ng banyo.”
Ang Auntie pala ni Prof na may-ari ng lomi house. Mayroon pang hesistasyon sa boses nito na para bang nag-aalangan itong istorbohin kami.
Tumikhim si Prof. “Palabas na ho, Auntie.”
Dahan-dahan na humiwalay sa akin si Professor. Ang laki ng pagkakangisi ko nang makita ko ang matinding pamumula ng kanyang mukha. Klaro ko iyon kahit na may pagka-moreno siya. He's so cute when he blushes like this.
He frowns at me when he caught me grinning. “I—ituloy natin mamaya,” aniya.
Halos ikatigtig ni Professor De Armas nang walang babalang dinakma ko ang buhay na buhay niyang kargada na kanina ko pa nararamdaman sa t’yan ko.
“Let’s get out of here, Sir.” Natatawa kong sabi.
I heard him growl before I pulled him out of the CR. Alam kong halata sa ayos namin na nag-makeout kami ni Professor ngunit nag-iwas na lang ng tingin ang Auntie niya nang lumabas kami at bumalik sa lamesa namin kung saan naiwan ang aming pagkain.
Nag-stay pa kami ng mahigit isang oras sa lomi house dahil nag-enjoy akong tumulong sa pagse-serve ng orders sa mga bagong dating na customers. Hinayaan ko rin si Professor De Armas na makipag-catch up sa Auntie niya. Na-sense ko kasi na matagal na silang hindi nakakapag-usap.
The entire time I am helping to serve ay nakasunod sa akin ang mga mata ni Prof.
“Isang milyon at kalahati raw ang presyo sa pagkakaalam ko, Levi.”
Mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko kung paano nagdilim ang mukha ni Prof. Mukhang nagalit ito sa impormasyon na sinabi ng kanyang Auntie.
“Nakasanla lang sa kanila ang bahay namin, Auntie. Hindi nila puwede na ibenta iyon.” Nasagap ko ang sinabi ni Professor.
May tumawag sa akin na customer at nagpasuyo na humingi ng kutsara dahil nahulog ang kutsara nito. Kumilos naman kaagad ako kaya hindi ko na masyadong napakinggan ang sunod na sinabi ni Professor at ng kanyang tiyahin.
“Umalis na tayo, Hilaria.”
Walang pasabi akong hinatak paalis sa lomi house ni Professor De Armas. Nagpatianod kaagad ako.
Siya ulit ang nagmaneho. Hindi ako nagtangka na magtanong o mag-usisa dahil kahit wala siyang sabihin ay ramdam ko na kumukulo ang dugo niya. He's mad.
“Hindi ka ba pinapagalitan ng mga magulang mo kapag umuuwi ka sa ganitong oras?” Untag sa akin ni Prof.
Nawala bigla ang antok ko sa tanong niya.
Mapait akong umismid. “Walang pakialam sa existence ko ang parents ko, Prof. Umuwi ako sa hindi, walang maghahanap sa akin.”
“They’re maybe just busy with their works and business.” Kaswal na aniya. I don't feel like he's defending my parents negligence towards me. Mukha namang nanghuhula lang siya.
“Actually iyon nga ang pinaniniwalaan ko buhat noong magkaisip ako. Na busy lang sila sa negosyo kaya wala silang time sa akin. Although sa akin lang naman sila walang pakialam kasi sa kapatid ko, overprotective naman sila. They always go on vacations without me. Masakit maging unwanted child pero sanayan na lang ‘yon.”
“They don't want you?” Sa peripheral vision ko ay nakita ko ang pagsimangot ni Prof.
Tumango ako at gumuhit ang sakit sa dibdib ko sa katotohanan na nakagisnan ko. Na hindi ako kabilang sa pamilya nila. It always hurts me every time I discuss my poor standing in my own family.
“I don't know kung ano ang pagkakaiba sa ayaw nila sa akin sa hindi nila ako mahal. Ang alam ko lang ay ayaw ko sa uri ng buhay na mayroon ako kasama ng pamilya ko. I mean, I could only wish na ibang pamilya nalang sana ang kinagisnan ko. Na sana inampon na lang ako o iniwan sa orphanage.” Hindi ko namamalayan na pumiyok na pala ang boses ko habang nagkikuwento.
Nasa labas ng car window ang tingin ko. Madaling araw na kaya paisa-isa na lang ang nakakasalubong o nakakasabay naming kotse o motorsiklo.
Kumabog ang dibdib ko nang maramdaman kong kinuha ni Professor De Armas ang kaliwang kamay ko at dinala sa kanyang hita bago masuyong pinisil.
Hindi ko ipinakita sa kanya ang ngiti ko. I just let him hold my hand.
“I want to know you better, Hilaria. Ipakita mo lang sa akin ang totoong pagkatao mo and I'll show you the real me, too. I feel alone in this life like you. So, why don't we find company in each other?” Suggestive na wika ni Prof. Nagpunyagi ang puso ko sa sinabi niya.
“Hindi ba may kapatid ka ring babae?” I ask.
“Si Lilith. Nasa Europa siya at ayaw nang bumalik dito sa Pilipinas. Hindi na rin niya ako kinakausap mula no’ng nalaman niya na isinanla ko sa isang Tiyahin namin ang bahay namin.”
I am moved by his story. Hindi ko inaasahan na bubuksan niya sa akin ngayon ang tungkol sa personal niyang suliranin. Lalo na at may kinalaman iyon sa pamilya.
“Don’t you mind me asking kung bakit isinanla mo iyong bahay ninyo?”
“Dahil sa huling naging nobya ko.”
Nagulat ako sa diretsahang sagot niya.
“Kababata ko si Astrid at katulad ko ay kabilang din sa mahirap na pamilya. I trusted her so much kaya nagawa kong isanla ang bahay na naiwan sana aming magkapatid dahil sa kanya. Nakiusap siya na tulungan ko siyang makapag-aral dahil naiinggit siya na napunta ako sa Maynila at nabigyan ng full scholarship. Nahihiya siya sa kanyang sarili dahil magiging abogado ako at siya’y hindi makakatapak ng kolehiyo. Isinugal ko ang bahay namin sa kagustuhan kong matulungan si Astrid. She enrolled in a semi-private university in Cebu. Nursing. Isang beses ay dinalaw ko siya sa Cebu at nalaman kong may kinakasama na pala siya roon at nagdadalang-tao na.”
“Tangina! Ang saklap.” Ang tanging nasambit ko. “Ibang klase ka pala magmahal, Sir. Bigay-todo. Nakakabilib.”
“Ganoon naman dapat, ‘di ba? Kasama ng pagmamahal ang pagtitiwala? Nasa tao na lang iyon kung sisirain niya ang tiwala na ibinigay sa kanila.”
Nahimigan ko ang pait sa salaysay niya.
“Ang lalim naman no'n, Sir. Pero sa real talk lang tayo ha. Ang idiot mo rin sa part na isinanla mo pa ang pamanang bahay ng parents mo para lang sa girlfriend mo na sa huli ay lolokohin ka rin naman pala at papatol sa iba. Alam mo, Sir. Kapag ako naging s’yota mo na, hindi kita papayagan na bigyan ako ng kung anu-anong materyal na bagay o pera. Sapat na sa akin ang six times a day na sex.”
Nagpakawala si Prof ng namamaos na tawa na ngayon ko lang napakinggan. Pinanood ko siya habang tumitibok ang puso ko para sa kanya.
“Are you really that bold, Hilaria?” he questions me.
I shrugged. “Ayaw mo ba sa bold magsalita, Sir? Gusto mo i-filter ko ang mga lumalabas sa bibig ko?”
Pinisil na naman niya ang kamay ko. He's controlling the steering wheel with just one hand. Ayaw niya kasing pakawalan ang kamay ko at ayaw ko rin naman.
“No. I don't think so. Tatanggapin ko kung ano ka rather than obliging you to change because of me. Wala akong babaguhin sa’yo, Hilaria.”
Natameme ako sa sinabi n’yang iyon. I am not prepared for his lines na sobra ang epekto sa diwa ko.
“Sir...”
“What is it?” Nakangiti niyang baling sa akin.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko sabay tanggal ng seatbelt sa katawan ko. Ininog ko paharap sa kanya ang katawan ko at taka niyang sinilip sa baba ang kamay kong kinapa ang buckle ng kanyang sinturon.
“Try to focus on the road, Sir while I'm giving you a head.”
“Shít, sweetheart!” mariing anas niya nang mabilis kong napakawalan ang sandata niya mula sa loob ng kanyang pantalon. Humigpit ang hawak ni Prof sa manibela at umigting ang ugat sa kamay nito.
Napalunok ako ng sunud-sunod nang sa wakas ay tumambad sa mga mata ko ang ari ni Professor De Armas.
“Ang l—laki ng títi mo, Prof.”
“Ugh, Hilaria!” He painfully growls my name.
He's unbelievably long and thick and brown! At sobrang maugat! Parang biglang sumakit ang lalamunan ko habang pinagmamasdan ko ang títi niyang buhay na buhay.
“Now, finish what you've started, sweetheart.”