“ค่ะ น้องหนูเข้าใจแล้ว เราไปนอนกันได้หรือยังคะ น้องหนูง่วงจริง ๆ นะ”
“ครับ” และเธอกับเขาก็กลับมานอนที่เตียงนอนอีกครั้ง ไทเกอร์นอนกอดน้องหนูไว้อย่างแนบแน่น
เขากลัวเหลือเกิน ลางสังหรณ์มันบอกว่าเธอจะหายไปจากเขา ในตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาควรเชื่อเธอหรือเชื่อลางสังหรณ์ดี
“เรื่องไปเที่ยวที่คุณไทชวน น้องหนูตอบตกลงตอนนี้ทันไหมคะ” เธอนอนซบที่อกแกร่ง
“ทันสิครับ แต่เด็กอ้วนบอกไม่ว่างไม่ใช่เหรอ”
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้น้องหนูไปเคลียร์งานที่มอค่ะ แล้วเราก็ออกเดินทางหลังจากที่คุณไทกลับมาถึงบ้านดีไหมคะ”
“ครับ ดีใจอะเด็กอ้วน พี่รักเด็กอ้วนจังเลย” ไทเกอร์กอดคนตัวเล็กพร้อมซึมซับกลิ่นกายของเธอ
เฮ้อ ถ้าไม่มีเธอขึ้นมาจริง ๆ เขาแย่แน่ เขาไม่พร้อมที่จะปล่อยเธอไป ยังอยากฉุดรั้งเธอเอาไว้ แต่ถ้าวันไหนเธอเอ่ยปากว่าจะไป เขาคงฝืนรั้งเอาไว้ จนกว่าจะไม่ไหว
เช้าวันรุ่งขึ้น
ไทเกอร์มาส่งน้องหนูที่หน้ามหาวิทยาลัย เธอบอกใ
