“ได้ค่ะ ก็ดีเหมือนกันค่ะ แต่ว่าจะเป็นการรบกวนคุณเลนน่อนหรือเปล่าคะ” เธอแกล้งถาม
“ไม่หรอกครับ ผมยอมให้คุณฟาลด้ากวนใจผมทั้งวันทั้งคืนเลยครับ” มือใหญ่เริ่มซุกซนมากขึ้น ตอนแรกลูบนอกชุดเดรสรัดรูป ทว่าต่อว่าเขาล้วงเข้าไปในชายกระโปรงชุดสวย สัมผัสกับท่อนขาเรียวงาม
“อย่าค่ะ เดี๋ยวลูกน้องของคุณเห็นเข้ามันจะไม่ดีนะคะ” มาฟาลด้าพูดปรามเสียงสั่น จะไม่ให้สั่นได้อย่างไรเพราะตอนนี้มือของเขากำลังเคล้นเนินสวาทอวบอูมอยู่อย่างเมามัน พาลให้ความเสียววิ่งเข้าวิ่งออกจนเธออยากจะปลดปล่อยเสียงครางออกมา
“พวกเขาไม่สนใจเราหรอกว่าเราจะทำอะไรกัน” เรียวปากของทั้งคู่ประกบกันทันทีที่เลนน่อนพูดจบ ไม่สนใจสองลูกน้องหนุ่มที่มองไปยังถนนเบื้องหน้า ไม่สนใจการกระทำของเจ้านายเลยแม้แต่นิดเดียว เลนน่อนจึงจูบลูบคลำร่างกายของมาฟาลด้าได้ตามชอบใจ โดยที่สาวเจ้าไม่มีทีท่าอิดออดเหมือนในตอนแรกเลย ในใจของเธอนั้นอยากจะให้ถึงโรงแรมที่พักเร็วๆ
