ปรารถนารักซาตาน

บุรุษรูปร่างสูงใหญ่เชื้อสายอิตาเลียนก้าวเดินลงมาจากรถยนต์คันหรู ใบหน้าคมเข้มฉายชัดถึงความหงุดหงิดไม่พอใจอย่างแรง และนั่นทำให้เซสโต้กับมาร์โคสองลูกน้องคนสนิทไม่กล้าสู้หน้าเจ้านายหนุ่มมากนักเพราะเกรงว่าจะเจอของแถมเป็นหมัดหรือเท้า ทั้งคู่จึงเดินห่างๆ อย่างห่วงตัวเอง เจ้าของใบหน้าหงิกงอมุ่งเดินเข้าไปในอาคารสูงสี่สิบแปดชั้น คอนโดหรูติดแม่น้ำเจ้าพระยาสถานที่พักพิงระหว่างที่เขาอยู่เมืองไทย โดยมีร่างลูกน้องเดินตามเขาไป “อย่าให้เจออีกนะ พ่อจะจับจูบเสียให้เข็ดเลย” แอนโตนิโอ โรมาซ สบถออกมาอย่างหัวเสีย ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนขึ้นมาทีไร หัวใจของเขามันคันยุบยิบทุกที เกิดมาในชีวิตเขาไม่เคยรู้สึกเสียหน้าอย่างนี้มาก่อนเลย ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดใส่หน้าเขาเช่นเธอคนนี้ สาวน้อยร่างเล็กเทรนเนอร์สาวประจำทรี สปอร์ตคลับ ชายหนุ่มจำเหตุการณ์สดๆ ร้อนๆ ได้ดีไม่มีวันลืม แอนโตนิโอเดินทางมาที่ทรี สปอร์ตคลับ สถานที่ออกกำลังกายครบวงจรที่เพื่อนสนิทของเขาเพิ่งซื้อหุ้นมา เขาจึงมาที่นี่เพื่อร่วมแสดงความยินดีกับเหมันต์ หลังจากที่เขาทำสมาชิกระดับโกลด์คลาสเรียบร้อยแล้ว เขาได้เข้าไปใช้เครื่องออกกำลังกายที่มีไว้สำหรับสมาชิกได้ออกกำลังกาย แต่ระหว่างที่เขากำลังเพลิดเพลินกับลู่วิ่งรุ่นใหม่ล่าสุด เสียงหวานๆ ของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น “ขอโทษนะคะ ขอความกรุณาคุณสมาชิกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ” บัวบุษยาเอ่ยบอกชายหนุ่มต่างชาติรูปร่างสูงใหญ่บึกบึนที่สวมชุดสูทวิ่งออกกำลังกายอยู่บนลู่วิ่ง ชายหนุ่มหันมามองต้นเสียงที่เอ่ยบอก หากแต่ไม่ยอมหยุดฝีเท้าที่ปรับเปลี่ยนจากวิ่งมาเป็นเดิน แอนโตนิโออดที่จะตะลึงกับความสวยหวานของสาวคนนี้ไม่ได้ เธอไม่ได้สวยบาดใจเหมือนกับคู่ควงหลายต่อหลายคนของเขา หากแต่ดวงตายาวรีที่จ้องมองมาที่เขานั้น มันหวานซึ้งเข้ากับดวงหน้ารูปไข่ที่หวานละมุนยิ่งมองยิ่งเพลินตาเพลินใจ ดูไม่เบื่อเหมือนกับมองหน้าผู้หญิงสวยจัดจ้านเสียอีก “ก็อยากใส่ชุดนี้ออกกำลังกายใครจะทำไม” เขาสวนกลับอย่างกวนๆ “ใส่ชุดนี้มันไม่เหมาะกับการออกกำลังกายนะคะ ต้องสวมชุดที่ให้ความคล่องตัวมากกว่านี้ค่ะ” บัวบุษยาทำหน้าที่เทรนเนอร์ของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม ขณะที่เธอกำลังให้คำแนะนำเรื่องการออกกำลังกายให้กับลูกค้าคนอื่นอยู่ พลันสายตาหวานล้ำมองเห็นชายต่างชาติรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งกำลังวิ่งอยู่บนลูกวิ่ง ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีลูกค้ามาใช้บริการลู่วิ่งรุ่นใหม่ล่าสุด แต่สิ่งที่ทำให้เธอพุ่งความสนใจไปที่ชายคนนั้นก็คือ เขาสวมใส่เสื้อสูทเต็มยศ บัวบุษยาจึงเดินมาหาเขาเพื่อแนะนำให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า “ทำไม ใส่ชุดสูทออกกำลังกายแล้วมันผิดกฎหมายหรือว่าผิดกฎของที่นี่หรือเปล่า ถ้าผิดฉันจะได้ไปเปลี่ยน” ชายหนุ่มเถียงออกไปด้วยน้ำเสียงสุดกวน รวมทั้งหน้าตาที่ยียวนกวนประสาทอีกด้วย “ไม่ผิดกฎหมายแล้วก็ไม่ผิดกฎของที่นี่ด้วยค่ะ แต่ว่าแค่ไม่เหมาะสมเท่านั้นเองค่ะ คุณลองคิดดูนะคะ กีฬาแต่ละประเภทยังต้องมีชุดกีฬาตามประเภทนั้นๆ โดยเฉพาะ อย่างเช่นกีฬาว่ายน้ำที่จะต้องสวมใส่แต่ชุดว่ายน้ำเท่านั้น กีฬาฟุตบอล บาสเกตบอลหรือว่ากีฬาอื่นๆ ต่างก็มีชุดประจำด้วยกันทั้งนั้น การมาออกกำลังกายในสปอร์ตคลับก็เช่นกัน คุณก็ต้องสวมใส่ชุดที่เหมาะสม เสื้อยืดกับกางเกงวอร์มก็ได้ค่ะ ส่วนชุดสูทคุณเอาไว้ใส่ตอนไปทำงานดีกว่านะคะ” เธอพูดเรื่อยๆ เหมือนกับตัวเองนั้นเป็นครู กำลังอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ที่ยืนทำหน้าเหวอ ไม่เพียงแต่แอนโตนิโอเท่านั้นที่อื้ออึ้งไปกับคำพูดของเธอ เซสโต้กับมาร์โคสองลูกน้องหนุ่มคู่ใจที่ยืนอยู่ใกล้ๆ กับลู่วิ่งที่เจ้านายออกกำลังกายอยู่ ต่างอึ้งไปเช่นกัน ไม่คิดว่าสาวร่างเล็กคนนี้จะกล้าต่อว่าเจ้านายของเขา เธอคงไม่รู้ว่า ชายหนุ่มที่กำลังต่อปากต่อคำด้วยนั้นคือใคร แอนโตนิโอใช้ปลายนิ้วชี้กดปุ่มเพื่อให้ลู่วิ่งหยุดทำงาน ก่อนจะก้าวลงมาด้านล่าง เดินเพียงสองก้าวก็เข้ามาประชิดสาวร่างเล็กที่มีระดับความสูงเหนือหัวไหล่เขาเท่านั้น ทำให้เธอดูเหมือนคนแคระทันที “แล้วถ้าฉันบอกว่า ฉันจะใส่ชุดนี้ออกกำลังกายที่นี่เธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงของเขานั้นห้วนจัด ไม่พอใจอย่างแรงที่สาวร่างแคระกล้ามาสั่งสอนคนอย่างเขา อันที่จริงแอนโตนิโอไม่ได้ตั้งใจจะออกกำลังกายเลย เพียงแต่อยากทดลองลู่วิ่งรุ่นใหม่ล่าสุดเท่านั้นเอง หากมันมีประสิทธิภาพเหมือนกับที่เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์บอกกับเขาจริง ชายหนุ่มจะได้สั่งซื้อเอาไปไว้ในห้องออกกำลังกายส่วนตัวของเขา แต่พอได้ยินคำต่อว่าแกมสั่งสอนของเจ้าของเรียวปากน่าจูบคนนี้ ทำให้ชายหนุ่มหน้าเข้มอยากจะออกกำลังกายจริงๆ จังๆ ขึ้นมาทันทีทันใด “ไม่มีหรอกค่ะ คุณจะสวมใส่ชุดอะไรออกกำลังกายก็เรื่องของคุณ ในเมื่อดิฉันแนะนำคุณตามหน้าที่ของเทรนเนอร์แล้วคุณไม่ฟังไม่ทำตาม ดิฉันก็คงจะทำอะไรคุณไม่ได้ แต่คุณลองมองดูสมาชิกท่านอื่นนะคะว่าพวกเขาสวมใส่ชุดอะไรกัน จากนั้นก็หันกลับมามองดูตัวคุณว่าเหมือนกับคนอื่นเขาหรือเปล่า ถ้าเหมือนก็แสดงว่าดิฉันพูดผิดคิดผิด แต่ถ้าไม่เหมือนก็แสดงว่าดิฉันพูดถูกคิดถูก ขอตัวนะคะ” บัวบุษยาทิ้งคำจิกคำเจ็บเอาไว้ให้ชายร่างโตเป็นการทิ้งท้าย ก่อนจะเดินกลับไปหาสมาชิกที่เธอทำหน้าที่เทรนเนอร์อยู่ โดยไม่สนใจใบหน้าคมคายที่เรียบตึง ดวงตาสีเขียวมองมาที่หญิงสาวชาวไทยด้วยความโกรธและเจ็บใจ ไม่เคยมีใครกล้าต่อล้อต่อเถียงกับเขาอย่างนี้มาก่อนเลย ยิ่งเห็นดวงหน้าหวานทำสีหน้านิ่งเฉยปรายตามองมาที่เขาราวกับว่าตัวเขานั้นเป็นเพียงฝุ่นละอองที่ไม่มีตัวตน มันยิ่งทำให้แอนโตนิโอเกิดความโมโหมากยิ่งขึ้น ใจอยากจะเดินไปสั่งสอนให้เธอรู้สึกเข็ดหลาบที่กล้าตำหนิเขาต่อหน้าลูกน้องและบุคคลรอบข้าง หากแต่เท้าเจ้ากรรมมันกลับไม่ยอมก้าวเดินตามไปดังใจคิด ได้แต่ยืนจ้องแผ่นหลังของหญิงสาวปากดีเท่านั้น ในระหว่างที่แอนโตนิโอกำลังยืนทำอะไรไม่ถูก เสียงของเหมันต์เพื่อนสนิทก็ดังขึ้นมาทำลายบรรยากาศที่ตึงเครียดให้ผ่อนคลายลง