“โอว...” เขาหยุดแช่นิ่งในจังหวะสุดท้าย ระเบิดสายนทีอุ่นร้อนเข้าไปในกลีบสาว ใบหน้าชื้นเหงื่อซบนิ่งที่อกสะท้อนลมหายใจของเธอ พร้อมกับเสียงหายใจเหนื่อยหอบดังถี่ บัวบุษยาเองมีอาการเช่นเดียวกับเขา หายใจเหนื่อยหอบ แรงลมหายใจที่ผ่อนออกมาจากโพรงจมูกขาดห้วง จำต้องใช้ปากหายใจช่วยอีกแรง ร่างกายอ่อนล้าลงทันทีที่เพลิงสวาทยกแรกยุติลง อยากจะหลับเสียให้ได้ เปลือกตาของเธอแทบจะลืมไม่ขึ้น โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเกมสวาทยกที่สองและสามกำลังจะตามมา
“จะนอนได้ยังไง ฉันยังไม่ง่วงเลยนะ” เขาถามหลังจากปรับสภาพการหายใจให้กลับมาสู่ภาวะปกติ หญิงสาวที่นอนหลับตานิ่งไม่อาจจะเปิดตามองผู้พูด ไม่มีแรงขยับปากตอบคำถามออกไปได้ ล้าไปหมดทุกสัดส่วน อยากจะนอนไม่อยากจะขยับกายไปไหน คนที่ถามอดที่จะเอ็นดูไม่ได้ เธอคิดจะหลับไปทั้งๆ ที่ความเป็นชายของเขายังคงฝังอยู่ในร่างกายเธอหรือนี่ ไม่มีทางเขาไม่มีวันยอม เนื้อหวานๆ หอมๆ น่ากินแบบนี้ กินแค่คร
