ปรารถนารักซาตาน

14

แอนโตนิโอกำมือแน่นดวงตาสีเขียวมรกตเปล่งประกายกรุ่นโกรธ เดือดดาล อยากจะลงมือปลิดชีวิตสาวตรงหน้าให้แหลกคามือ เขานึกอยู่แล้วว่าเธอต้องนำเรื่องนี้มาขู่หรือว่าต่อรองกับเขาสักวัน มันก็จริงตามคาด มารดาเขาเองก็ลำบากใจเหมือนกันที่จะให้เขาแต่งงานกับมาฟาลด้า แต่ไม่สามารถขัดคำพูดของบิดาที่สั่งเอาไว้ก่อนเสียชีวิตว่า ให้ทำตามในสิ่งที่เขาต้องการคือแต่งงานกับลูกสาวของซานซ์ติสเพื่อนสนิทของบิดา แอนโตนิโอเพิ่งมารู้ตัวเองว่าคิดผิด มาฟาลด้ายิ้มอย่างคนได้เปรียบเมื่อเห็นชายหนุ่มยืนอึ้งพูดไม่ออก

“อย่าคิดนะว่าจะเอาเรื่องนี้มาขู่ฉันได้ง่ายๆ คนอย่างฉันไม่แคร์แค่ที่ดินผืนเดียวหรอก ไม่ได้ก็ไม่ได้ ไปหาที่อื่นก็มีถมไป” เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่แคร์ ไม่ใส่ใจ คนอย่างแอนโตนิโอไม่ยอมให้ใครมาข่มขู่ได้ง่ายๆ อยู่แล้ว ถ้าคิดว่าเขาอยากจะได้ที่ดินตรงนั้นมาก มากถึงขนาดต้องตามใจทุกอย่าง เธอคิดผิดแล้ว คราวนี้มาฟาลด้าหน้าหงายบ้างเมื่อถูกอีกฝ่ายตอกกลับ แม้จะรู้สึกสะอึกในคำพูดและน้ำเสียงหญิงสาวไม่หวั่นอยู่แล้ว ถึงเขาจะไม่แคร์ที่ดินทว่ามีสิ่งหนึ่งเขาต้องแคร์และต้องปฏิบัติตามคือ การแต่งงานกับเธอตามคำสั่งเสียก่อนตายของอันโตนิโอบิดาของเขานั่นเอง

“ถึงคุณจะไม่ต้องการที่ดิน แต่ถึงยังไงคุณก็ต้องแต่งงานกับฟาลด้าอยู่ดี ไม่ว่าตอนนี้หรือว่าในภายภาคหน้าคุณก็คือสามีของฟาลด้า เพราะฉะนั้นฟาลด้ามีสิทธิ์หวงคุณในฐานะของว่าที่คู่หมั้น ว่าที่สามี” มาฟาลด้าไม่ยอมแพ้เขาเหมือนกัน คำสั่งเสียของอันโตนิโอมันค้ำตำแหน่งภรรยาของแอนโตนิโอไว้อยู่แล้ว ไม่ว่าการแต่งงานจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ อีกที่เดือน กี่ปี เจ้าสาวของเขามีเพียงคนเดียวเท่านั้นคือเธอ มาฟาลด้า

“ไม่ต้องย้ำมากหรอกว่าเธอคือว่าที่คู่หมั้น ว่าที่เจ้าสาวที่ฉันไม่เคยคิดที่จะต้องการให้เป็น จำเอาไว้ด้วยถ้าไม่ติดที่ว่าคุณป๋าสั่งเสียไว้ก่อนตาย ฉันจะไม่ยุ่งกับเธอเลยฟาลด้า เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่าฉันไม่อยากใช้ผู้หญิงร่วมกับผู้ชายค่อนเมืองที่เคยนอนกับเธอ อย่านึกนะว่าฉันไม่รู้ว่าเธอฉาวมากแค่ไหนในกรุงเวนิส อะไรก็กลบได้แต่กลบกลิ่นเน่าเหม็นที่มันฟุ้งออกมาจากตัวเธอมันกลบไม่ได้หรอก แล้วจะบอกอะไรให้นะเวลานอนกับเธอทีไร ฉันมักจะจินตนาการว่านอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ทุกที อย่างเช่นเมื่อวานนี้ไง ฉันยังจินตนาการไปเลยว่ากำลังนอนอยู่กับผู้หญิงที่เธอทำร้ายเมื่อวานนี้ รู้ว่าฉันรังเกียจเธอมากขนาดนี้แล้วก็เชิญออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว” แอนโตนิโอเดินเข้าไปในห้องนอนทันทีที่เขาฝากคำเจ็บเอาไว้ให้กับสาวผมบลอนด์

“กรี๊ดดดดดดด นีโอคุณพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง ฉันไม่ยอมนะ กรี๊ดดดด ปัง ปัง ปัง” มาฟาลด้ากรีดร้องเสียงดัง เดินไปทุบประตูห้องนอนที่ปิดสนิทแถมยังถูกล็อคจากด้านใน ราวกับจะบอกคนที่แผดเสียงร้องว่าเขาไม่ต้องการให้เธอมารบกวนหรือเข้ามาวุ่นวายกับเขาอีก

“ถึงคุณจะรังเกียจฟาลด้ามากแค่ไหน คุณก็ไม่มีวันปฏิเสธการแต่งงานได้หรอก จำเอาไว้ จำเอาไว้” มาฟาลด้ายังมีความคิดนี้อยู่ในใจตลอดเวลาว่า ถึงอย่างไรเสียงานแต่งงานก็ต้องเกิดขึ้น ไม่ว่าเขาจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจเป็นเพราะมีคำสั่งเสียของอันโตนิโอทิ้งเอาไว้ให้ก่อนตายค้ำคอเขาอยู่นั่นเอง

มาฟาลด้ารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากนึกถึงคำพูดของว่าที่คู่หมั้น จินตนาการว่ากำลังนอนอยู่กับผู้หญิงคนอื่น แล้วผู้หญิงคนนั้นกลับเป็นเทรนเนอร์สาวร่างเล็กคนนั้น มันน่าเจ็บใจจริงๆ เลย เพียงแค่สบสายตาเธอก็ไม่ชอบหน้าหญิงสาวชาวไทยผู้นั้นอย่างแรง ในความรู้สึกส่วนลึกบอกกับมาฟาลด้าว่า เธอคนนี้คือตัวแปรอะไรบางอย่างที่จะทำให้เธอต้องพบกับความผิดหวังและเจ็บช้ำไปตลอดชีวิต สมองจึงมีความคิดอย่างหนึ่งแล่นเข้ามาเช่นกัน...กำจัดเทรนเนอร์สาวออกไปจากสมการของเรื่องนี้

ทว่าคงไม่ใช่ตอนนี้ เป็นเพราะมาฟาลด้าได้รับโทรศัพท์จากบิดาเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วว่า เลนน่อน นักธุรกิจชื่อดังจากเมืองผู้ดี บุคคลที่จะมาซื้อห้างสรรพสินค้าของบิดาได้เดินทางมาประเทศไทย บิดาให้เธอไปรับเลนน่อนที่สนามบิน เพราะท่านบอกกับเลนน่อนไว้แล้วว่า จะให้มาฟาลด้าผู้เป็นลูกสาวที่เดินทางมาท่องเที่ยวเมืองไทยไปรับที่สนามบิน พร้อมกับกำชับเธอให้ดูแลแขกคนนี้เป็นอย่างดี เพื่อผลประโยชน์ที่จะได้รับตอบกลับมา หญิงสาวไม่อยากไปเพราะไม่รู้จักหน้าค่าตา รวมทั้งเธอเองก็ไม่รู้จักสถานที่ท่องเที่ยวของเมืองไทยดีพอ จะรับรองได้อย่างไร แต่คิดไปคิดมามันก็ไม่ใช่เรื่องยาก หาไกด์สักคนพาเลนน่อนและเธอไปท่องเที่ยวในสถานที่ที่เขาอยากไป แค่นี้ก็สินเรื่อง

งานของบิดาสำคัญกว่า การกำจัดบัวบุษยาให้ออกไปจากชีวิต จำต้องหยุดเอาไว้ก่อน เสร็จเรื่องงานกับเลนน่อนเมื่อไหร่ ค่อยมาจัดการเทรนเนอร์แคระก็ยังไม่สาย

บัวบุษยาเดินทางมาถึงคอนโดของแอนโตนิโอพร้อมกับอนันตชัยคนรักหนุ่ม สาเหตุที่แฟนหนุ่มเดินทางมาด้วยนั้น เป็นเพราะเธออยากนายจ้างมือไวใจไวรู้ว่า เธอมีคนรักแล้ว ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะมาล่วงเกินเธอเหมือนที่ผ่านมา บัวบุษยาจึงโทรศัพท์ไปหาคนรักให้มาหาเธอที่ทำงาน แล้วบอกเหตุผลที่ให้เขามาหาที่นี่และสาเหตุที่ให้เขาเป็นเพื่อนเธอตรงๆ ว่า นายจ้างคนนี้มีนิสัยเจ้าชู้เวลาเป็นเทรนเนอร์ให้กับเขาชอบปากไวมือไวเสมอ จึงขอแรงให้เขามาเป็นเพื่อนเธอหน่อย แค่วันนี้วันเดียวเนื่องจากวันอื่นๆ เธอจะพาเพื่อนที่ทำงานมาด้วย

“พี่ว่าบัวไม่ต้องมาทำก็ได้นะ ถ้านายจ้างคนนั้นเจ้าชู้น่ะ เดี๋ยวพี่จ่ายเงินค่าจ้างแทนก็ได้ พี่เป็นห่วงบัวนะ” อนันตชัยโต้แย้งทันทีที่คนรักพูดจบ คำพูดของเขาตรงกับใจเธอเหลือเกิน อันที่จริงหญิงสาวเองไม่อยากจะทำงานกับแอนโตนิโอเลยแม้แต่นิดเดียว เพียงแต่คำขู่ของเขาทำให้เธอต้องจำยอม

“บัวก็อยากทำอย่างนั้นค่ะ แต่ติดที่สัญญา บัวทำสัญญากับเขาเอาไว้แล้วว่าจะทำงานนี้ ถ้าไม่ทำไม่ใช่บัวเท่านั้นที่จะเดือดร้อนร้อน ทางสปอร์ตคลับพลอยเดือดร้อนเหมือนกันค่ะ บัวไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้ค่ะ พี่ชัยไม่ต้องเป็นห่วงบัวนะคะ พรุ่งนี้หน่าจะมาเป็นเพื่อนบัวค่ะ พี่ชัยมาแค่วันนี้วันเดียวค่ะ” เธอให้เหตุผลแต่เป็นเหตุผลที่ไม่ได้เป็นความจริงทั้งหมด เธอไม่ได้ทำสัญญากับแอนโตนิโอเอาไว้เป็นลายลักษณ์อักษร เป็นเพียงแค่ลมปาก หากแต่สัญญานั้นเกิดขึ้นระหว่างแอนโตนิโอกับทรี สปอร์คลับตามคำบอกเล่าของเขา ซึ่งเธอไม่รู้หรอกว่าไม่มีสัญญาสักฉบับเกิดขึ้นเลย เป็นเพียงคำขู่ของชายหนุ่มมากเล่ห์เท่านั้น หากบัวบุษยาเฉลียวใจสักนิดว่าเมื่อวานนี้เขาไม่ได้ยกเรื่องสัญญามาข่มขู่เธอเลยแม้แต่นิดเดียว หญิงสาวก็จะรู้ว่าไม่มีสัญญาฉบับใดเลย