ปิยะดาได้แต่ยืนนิ่ง นึกประโยคที่จะพูดออกมาดีๆ ไม่ได้แม้แต่ประโยคเดียว เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าจะหาประโยคไหนพูดออกมาให้เพื่อนเข้าใจ จะบอกว่าเขาเป็นอะไรกับเธอดี ในเมื่อเธอเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกับเขา สิ่งที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาเมื่อหลายวันก่อนมันเป็นเรื่องที่เล่าให้ใครฟังไม่ได้
“ว่าไงน้องแก้ว ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกับน้องแก้ว พี่เองก็อยากรู้”
“อรก็อยากรู้ อีกอย่างอรไม่เชื่อหรอกว่าแก้วจะเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้”
“แก้มก็เหมือนกัน”
เธอเองก็อยากรู้ว่าตกลงผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกับปิยะดา เพราะเธอเห็นอาการหึงหวงจนเกินกว่าเหตุของชายหนุ่มแปลกหน้านี่แล้ว มันชวนให้คิดลึกเหลือเกิน กลัวว่าเพื่อนรักจะพลาดท่าเสียทีชายตรงหน้านี้ไปแล้ว เพียงตะวันพึมพำกับตัวเอง
“คุณใหญ่เป็นลูกชายของเจ้านายของป้าแก้วเอง”
“อ้าวเหรอ”
เพียงตะวันกับพินทุอรพูดออกมาพร้อมกัน แต่ในเมื่อเป็นลูกชายของเจ้านายป้าเนียนทำไม
