เพียงตะวันกับปิยะดาเดินออกมาจากร้านโดยที่ทั้งสองสาวไม่รู้เลยว่าได้ตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคนที่นั่งมองอยู่ในรถคันหรู ทั้งสองสาวรีบเดินตรงไปยังรถคันเก๋งอย่างรีบร้อนเมื่อเห็นชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งกำลังโวยวายอยู่ใต้ต้นไม่ใหญ่ “ถอยออกไปนะ” “ไม่ถอยก็บอกแล้วไงว่าพี่จะพาหนูอรกับบ้านเองนะ” “แต่อรจะกลับเอง” “ทะเลาะอะไรกันหรือคะพี่กร ไอ้อร” เพียงตะวันรีบสาวเท้าเดินตรงไปยังรถอย่างเป็นห่วง เห็นอาการของพี่ชายและเพื่อนรักแบบนี้แล้ว เห็นทีเรื่องมันคงจะไม่จบง่ายๆ เป็นแน่ ยิ่งเห็นอาการทางสีหน้าของเพื่อนแล้ว เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าเรื่องมันจะจบในรูปแบบไหน “ก็หนูอรน่ะสิ ไม่ยอมกลับไปพร้อมพี่” “อรไม่อยากกลับไปกับพี่กร” “แต่พี่จะให้หนูอรกลับไปพร้อมพี่ ถ้าไม่อย่างนั้นก็ยืนอยู่ตรงนี้แหละ” “ไม่เอาน่าจะทะเลาะกันทำไม อายคนอื่นเขา” เพียงตะวันพยายามไกล่เกลี่ย อาจเพราะตอนนี้อารมณ์ของพินทุอรนั้นเดือดจนแทบจะระ